Buitenland

Wonen en werken in Bulgarije

Kan je je niet veel voorstellen bij Bulgarije? Dit was bij Jan (26) ook het geval. Tot hij op een mooie lentedag een mailtje kreeg met een vacature voor callcenter operator in Sofia. Welkom in Bulgarije, het land waar Kristina een populaire meisjesnaam is, de straathonden van fietsers houden en het klimaat simpel maar duidelijk is.

Jan kwam min of meer per ongeluk in Bulgarije terecht. Hij vertelt: “Ik was werkloos en publiceerde mijn cv op jullie website. Als je dit doet, kan je aanduiden of je in het buitenland wil werken of niet. Ik duidde ‘ja’ aan, ook al was ik niet specifiek op zoek naar een job buiten België. Op een dag kreeg ik een mailtje van de human resources manager van Euroccor. Hij had mijn profiel gezien en wou weten of ik interesse had om in Sofia te komen werken als callcenter operator. Euroccor is een servicebedrijf dat optreedt als klantendienst en callcenter voor West-Europese bedrijven. De rest is geschiedenis. Ik stelde me kandidaat en na twee telefonische interviews was de zaak beklonken. Op 13 april vorig jaar, landde ik vol verwachting op het vliegveld van Sofia, de hoofdstad van Bulgarije.”

Knalroze met bloemen

Eén van de eerste dingen die Jan deed, was op huizenjacht gaan. Hij vertelt: “Mijn nieuwe bedrijf hielp me om een geschikte woning te vinden. Na een korte kennismaking met de personeelsverantwoordelijke van Euroccor, ging ik samen met twee dames -allebei Kristina genaamd- op jacht om een geschikt appartement te vinden. De twee Kristina’s werkten bij een immobiliënkantoor en waren zo vriendelijk om me te vergezellen.”

Het eerste appartement bleek meteen een schot in de roos. “Alles was splinternieuw: er waren witte lederen zetels, meubels in bordeaux en zwart, een wasmachine, afwasmachine, oven, microgolf en een ruime koelkast met een diepvries. Bovendien was het appartement rustig gelegen en op wandelafstand van het werk. Kortom: perfect. Toch gingen we voor de zekerheid nog naar een tweede appartement kijken. Dit was ook in orde, maar mijn oog viel direct op een knalroze zetel met bloemetjesmotief. Dat was me toch te veel van het goede.”

Mosselen en frieten

Intussen woont Jan bijna een jaar in Bulgarije. Wat is de balans? “Positief. Om te beginnen doe ik mijn job graag en heb ik fijne collega’s. Niet alleen Bulgaren, maar ook Belgen, Finnen, Duitsers, Polen, Denen, Noren, Zweden... Ik werk nu trouwens niet meer als callcenter operator, maar als teamcoach. Ik ondersteun en begeleid de Nederlandstalige callcenter operators. Dat is een job met wat meer verantwoordelijkheid. Wat me ook bevalt is het Bulgaarse klimaat. Het is hier warm in de zomer en koud in de winter. Simpel, maar duidelijk. Helemaal anders dan ons wisselvallige weer.”

Welk soort stad is Sofia? Jan: “Het is een aangename, bruisende grootstad barstensvol gezellige bars en restaurants. Als je wil, kan je elke dag lekker gaan eten voor weinig geld. Ik heb nog maar één slechte ervaring gehad, en dat was toen ik in een grote keten mosselen met frieten bestelde. De frieten kwamen eerst en 20 minuten later volgden de mosselen. Verder zijn er ook heel wat winkels. Ze hebben zelfs een Carrefour met Belgische en Franse producten. Als ik zin in iets van ‘thuis’ heb, spring ik gewoon even binnen. De inwoners vallen eveneens mee. Ze zijn over het algemeen vriendelijk en open. Als ze kunnen, helpen ze me verder in het Frans, Engels of Duits. Mijn Bulgaars is momenteel nog een struikelblok. Ik heb het Cyrillische alfabet min of meer onder de knie, maar dat betekent nog niet dat ik een gesprek kan volgen.”

Straathond op de loer

Zoals de meeste steden heeft Sofia ook enkele minpunten. Jan: “Er lopen hier veel straathonden rond. Vlakbij mijn appartement is er een hond die altijd op de loer ligt in het gras. Als er een fietser voorbijrijdt, springt hij al blaffend tevoorschijn en zet de achtervolging in. Hij bijt niet, maar leuk is anders. Ik heb er gelukkig geen last van, want ik heb geen fiets. <lacht> Een ander vervelend iets, zijn de putten in het wegdek. Door slecht onderhoud en de strenge winters, zijn de wegen een ramp. Ik kan je verzekeren: wij Belgen mogen echt niet klagen!”

Tot slot: wat zijn Jans verdere plannen? “Eén ding is duidelijk: ik keer voorlopig niet terug naar België. Bulgarije is het land waar ik me thuis voel. En er valt hier nog zoveel te ontdekken. De mooie natuur, de bergen, de architectuur, de cultuur… Ik heb al veel plekken bezocht, maar nog lang niet alles.”

E-mail: dehouck.jan@gmail.com

Buitenland

Ook interesse?

  • Wil je graag getuigen over je ervaring in het buitenland? Mail naar de redactie.
  • Droom je van een buitenlandse ervaring? Lees meer op 'Werken in het buitenland'. 

Ook interessant

Wonen en werken in Vietnam

Debbie woonde 4 jaar in Saigon. “Vietnamezen zijn eeuwige optimisten. Ze nemen de dag zoals die komt en gaan zelf op zoek naar lichtpuntjes. Zo'n fijne mindset!" 

Roadtrip door Nieuw-Zeeland

Annelies trekt met een Mitsubishi-busje door Nieuw-Zeeland. “Toen ik 's nachts ging zwemmen verschenen er allemaal lichtgevende sterretjes rond mijn lichaam. Het was magisch!”

 

Wonen en werken in Spanje

“Ik ben grootgebracht met een mengelmoes van talen en tradities. Mijn ouders spoorden me aan om m’n grenzen te verleggen en de wereld te verkennen. En dat is precies wat ik doe.”