"Ik doe postdoctoraal onderzoek aan het kleine, maar heel actieve departement taalkunde in Santa Barbara. De professoren zijn niet alleen steengoed, ze zijn ook sterk geïnteresseerd in het werk van doctoraatsstudenten en "visiting scholars". Het onderzoek bestaat voor een aanzienlijk deel uit groepswerk, wat voor een heel dynamische sfeer zorgt. In Europa is onderzoek nogal individueel. Hier moet je met ideeën op de proppen komen en ze samen met anderen uitwerken.

Complexloos

Santa Barbara is zowat het Saint-Tropez van de States. Het aangename klimaat werkt er als trekpleister voor rijke mensen van alle leeftijden. De senioren zijn hier trouwens bijzonder actief. Ze surfen, ze joggen … ook al lopen ze krom. Onlangs ontmoette ik een dame van 95 die in een park met haar schoondochter aan het eten was. Ze was nog steeds fit en ging nog dansen. Haar zoon en schoondochter waren een eind in de zestig en toerden al twintig jaar door de VS in een mobilhome.

Het is heel makkelijk om contacten te leggen met de mensen hier. Ze spreken je snel aan en zijn meestal zeer opgewekt. Ze geven ook vaak en veel complimenten. Over je hoed, je fiets, je kinderen … Ze zeggen wat in hen opkomt, zijn hulpvaardig en erg expressief. Daartegenover staat dat veel Amerikanen weinig inlevingsvermogen hebben, vaak smakeloze kleren dragen, en Bush verkiezen tot president.

Ze spreken je ook aan als zij vinden dat je iets verkeerds doet. Dat is verrassend, maar het strookt volledig met het beeld van de Amerikaanse burgerzin. Een voorbeeld: toen we op de luchthaven aankwamen en bij de identiteitscontrole moesten wachten, kroop onze kleinste van 9 maanden op de grond aan het loket. Dat vond de controleur maar niks. Hij begreep niet dat wij dit lieten gebeuren en zei: "Get sick! We don't want that".

Paradox

Verder valt het op dat ze werkelijk overal regels afficheren. Zo lees je voortdurend "Caution. Wet floor" of "No lifeguard on duty" (aan het zwembad) om zich in te dekken tegen ongelukken. Overal zie je bordjes met "no". De paradox van het vrijheidslievende land. Bij momenten neemt het idiote proporties aan. Zo werd er op het binnenplein van ons appartementsgebouw een barbecue georganiseerd. Voor de gezelligheid. De uitnodiging zei wel: verboden alcohol mee te brengen. Glazen verboden. Alles in plastiek.

Maar áls de Amerikanen vieren, dan doen ze dat met hart en ziel. Halloween was een megagekte. Iedereen liep verkleed rond. We moesten toevallig tijdens die dagen met onze zieke zoon naar de dokterspraktijk. Toen we daar aankwamen, bleken de secretaressen in vampier verkleed te zijn. We waren nauwelijks bekomen van de schok, toen de dokter verscheen. Met ooglap en in piratenkledij. Terwijl de andere kinderen het fantastisch vonden, zijn die van ons net heel hard beginnen huilen!" <lacht>

E-mail Bert: bert.cornillie@arts.kuleuven.be