Een persoonlijk assistent helpt mensen die ziek zijn of een beperking hebben met hun dagelijkse activiteiten. Zowel bij hen thuis, op het werk of in hun vrije tijd. Zo kunnen ze zelfstandig blijven wonen en krijgen ze de kans om hun leven in eigen handen te nemen.

Fien en haar assistenten Axel en Heleen

Fien De Waele is zo iemand die hulp krijgt. Ze vertelt: “Ik heb een hersenbeschadiging door zuurstoftekort tijdens mijn geboorte. Mijn hersenen sturen verkeerde signalen naar mijn spieren waardoor ik moeite heb met stappen en fijne motoriek.”

Toch gaat Fien zelfstandig door het leven met de steun van haar 2 assistenten. Axel Billiet (29 jaar) werkt al 3,5 jaar als persoonlijk assistent. Heleen Van Calster (54) doet de job al 5 jaar. Ze zorgen afwisselend 2 dagen per week voor Fien.

Praktische en emotionele hulp

Axel vertelt: “Als persoonlijk assistent ben je de handen en voeten van de persoon voor wie je werkt. Wat Fien zelf niet meer kan, voeren we uit. Zoals koken, poetsen, boodschappen doen… Als het nodig is brengen we zelfs haar make-up aan in de ochtend!

Heleen: “We proberen haar leven structuur te geven en ondersteunen Fien zodat ze haar dagen kan indelen zoals zij dat wil. Met wat goeie wil en enkele hulpmiddelen lukt het allemaal. Wandelen doen we met een rollator of een rolstoel. Fietsen met een aangepaste fiets. En we nemen de wagen of de trein voor uitstapjes of afspraken."

Een typische dag van een assistent

“Elke dag is goed gepland”, zegt Axel. “We beginnen om 8.45 uur en helpen Fien om zich klaar te maken. We geven haar medicatie, ontbijten samen en doen de afwas. Daarna brengen we haar naar de fitness of de kinesist. Rond de middag komen we thuis voor de lunch. Dan helpen we met poetsen of gaan we samen naar de supermarkt. In de namiddag maken we haar avondeten klaar, Fien warmt dit ‘s avonds zelf op. Rond 17 uur zit onze dag erop.”

Er zijn ook rustige momenten volgens Heleen. “Fien heeft een diploma klinische psychologie en volgt nu een masteropleiding gender en diversiteit. Wanneer ze werkt aan haar masterproef, laat ik haar met rust en lees ik een boek of maak ik een wandeling. Er zijn ook momenten waarop we even bijpraten met een tas koffie of een lekker tussendoortje.”

Axel knikt: “Soms gaat het verder dan ‘small talk’ en hebben we diepgaande gesprekken over de uitdagingen en moeilijkheden in het leven. Zo hadden we laatst nog een gesprek over mensen die haar anders behandelen door haar beperking. Een open houding en goed luisteren zijn belangrijke kwaliteiten van een persoonlijk assistent.”

“Eindelijk een job die ik echt graag doe”

Heleen: “Ik heb al een lange loopbaan achter de rug in andere sectoren. Maar nu pas heb ik het gevoel dat ik mijn job echt graag doe. Van in het begin klikte het tussen ons. Fien is een fijn persoon. Er is veel vertrouwen, we luisteren naar elkaar en respecteren elkaar. Dat is belangrijk als je zo dicht met iemand werkt.

Het is ook een job waarin je groeit. In het begin had ik de neiging om zoveel mogelijk dingen over te nemen, maar nu mag Fien het eerst zelf proberen. Ik laat haar zoveel mogelijk doen want ze is heel zelfstandig en leert nog veel bij."

“Het voelt niet als werken”

Ook Axel doet zijn werk graag: “Ik werk 16 uur als persoonlijk assistent en combineer het met mijn job als sportleraar. Fien helpen is een leuke afwisseling en breekt mijn week. Het klikt goed tussen ons waardoor het niet aanvoelt als werken. Het is alsof ik een vriendin help.

We lachen veel en maken soms gekke dingen mee. Zo belandde ik tijdens een treinrit tussen de automatische deur van de wagon omdat ik Fien probeerde recht te houden terwijl de trein schokte. Onze gênante positie leidde tot ongemakkelijke blikken in de trein, maar achteraf konden we erom lachen. Leven met een beperking is soms hard en dan is humor belangrijk.”

Bron: onafhankelijkleven.be en vaph.be