Luc (49): “Ik werk als productieverantwoordelijke bij een textielfabriek. We maken tapijten op maat, voornamelijk voor de export. Onze klanten zijn bijzonder exclusief: van het Witte Huis tot de koningin van Engeland.

Lange dagen

Het is een heel andere manier van werken. Onze werknemers kloppen lange dagen: van 7 tot 17 uur. En dat is dan nog buiten de reistijd gerekend. De meesten komen van ver. Er zijn er weinig die een eigen wagen hebben. Sommigen hebben een motor. En dat is al heel luxueus.

Ze werken heel hard, maar je moet wel bij hen blijven. Niet omdat ze anders niet hard zouden werken, wel omdat ze dan fouten maken. Je moet alles op papier zetten. En het proces telkens met heel de groep doorlopen. Ben ik er niet, dan schiet dat laatste er al eens bij in. En dan gaat het mis. Controle van het begin tot het einde is een must.

Koloniale stad

Ik woon in Antigua. Dat is een prachtig, koloniaal stadje met zo’n 50.000 inwoners. De stad is opgenomen op de UNESCO werelderfgoedlijst. De woningen in het centrum zijn onbetaalbaar, dus woon ik aan de rand van de stad, op tien minuten van m’n werk.

Antigua leeft enorm. Het is een grotere toeristische trekpleister dan Guatemala-Stad, de hoofdstad van Guatemala. Vooral tijdens de Semana Santa (Heilige Week), de week voor Pasen, is het koppen lopen. Dan trekken er talrijke processies door de straten. De deelnemers zijn gekleed in religieuze kostuums en worden begeleid door wierookdragers. Cucuruchos (mannen) en cargadoras (vrouwen)dragen houten beelden van Jezus en Maria op de schouders. De moeite om te zien!

Korte avonden

Toen ik hier toekwam sprak ik geen Spaans, maar dat heeft niet lang geduurd. Een paar jaar geleden ben ik met een Guatemalteekse vrouw getrouwd. Dat hielp natuurlijk bij mijn integratie, al was ik lang daarvoor al een bekende Vlaming. <lacht> Ik ben nogal sociaal en praat makkelijk tegen mensen die ik niet ken. Het mooiste bewijs van hoe geïntegreerd ik ben, is het feit dat ik als cucurucho mag deelnemen aan de processies. Dat is een behoorlijke eer.

Het hoeft niet te verbazen dat het klimaat een grote verandering is. Een half jaar zon, en een half jaar regen. Maar altijd warm. Tussen 25 en 30 graden. Waar ik het meest aan heb moeten wennen is het feit dat je geen zomeravonden hebt zoals we die in België kennen: lekker lang licht, leuk om een terrasje te doen. De zon gaat op om 6 uur en onder om 18 uur. Daar blijf ik me over verbazen. Ook al woon ik hier intussen 15 jaar. Wat nog? Aardappelen eten ze niet. Wel tortilla’s en bruine bonen en heel veel kip. En de mensen zijn nog heel gelovig. De kerken zitten doorgaans stampvol.

Revolver

Wat ik zo fijn vind aan Guatemala is de combinatie van natuur en Maya-cultuur. De Tikal-ruïnes zijn hier een mooi voorbeeld van. Dit zijn de restanten van een oude stad die werd bewoond van 400 voor, tot 1000 na Christus, en die zich in het midden van de jungle bevinden. Heel indrukwekkend. Verder heb je hier in de buurt ook twee actieve vulkanen: Fuego en Pacaya. Altijd spannend.

Natuurlijk zijn er ook mindere kanten aan het leven hier. Ik denk dan aan het geweld in de straten. Als je in de file staat, moet je zorgen dat je gsm niet zichtbaar is. Het gebeurt regelmatig dat er plots iemand met een revolver tegen je raam tikt om je gsm op te eisen. Het is mij ook al een paar keer overkomen. Het is dan vooral erg belangrijk dat je kalm blijft en je gsm afgeeft.

De oorzaak van het geweld is de enorme kloof tussen arm en rijk. Het gevolg van een guerilla-oorlog die meer dan 30 jaar lang heeft gewoed en het beleid van bepaalde bewindvoerders. Maar ik merk dat er stilaan verandering in komt. We zijn op de goede weg.

Pessimistisch

Wat de toekomst brengt weet ik niet. Momenteel ben ik heel content hier. Tips voor wie dit overweegt? Informeer je grondig voor je eraan begint. Zorg dat je een sociaal vangnet hebt. En bekijk het zo pessimistisch mogelijk. Dan wordt het gegarandeerd een succes!”

E-mail: lucdeweerd@hotmail.com