Benjamin is 39 jaar. Hij komt uit Genk en woont nu een jaar in Indonesië. Hij koos voor een permanent verblijf in een hotel en geniet elke dag van zon, zee en strand. Vakantie voor onbepaalde duur? Daar wilden wij meer over weten.

Hoe ben je in Indonesië terechtgekomen?

"Ik ben geboren in België, maar mijn moeder komt oorspronkelijk uit Portugal en mijn vader uit Spanje. Eerlijk? Ik heb me nooit echt thuis gevoeld in België. Het weer, de levensstijl, de mensen… Ik was er niet gelukkig. En dan verhuis je.

Voor mijn job was dit geen probleem. Ik werk voor een bedrijf van een vriend in Antwerpen dat gespecialiseerd is in het reinigen en behandelen van daken. 'k Doe de administratie, planning, marketing en de contacten met de klanten. Taken die ik perfect online kan doen.

Ik ging op zoek naar een bestemming waar ik met mijn Europees salaris zorgeloos kan leven. Het werd zuidoost-Azië.

Ik woon nu in een hotel ten zuiden van Bali, in de regio Uluwatu. Ik vond dit hotel via een Facebookgroep met aanbevelingen van accommodaties in Bali."

Waarom kies je ervoor om permanent in een hotel te wonen?

"Mijn verblijf in dit hotel is veel goedkoper dan de huur van een woning. 

De coronapandemie heeft een grote invloed op de toeristische sector. De afgelopen jaren waren er veel minder toeristen in Indonesië. Hierdoor daalden de prijzen. Ik betaal 200 euro per maand voor mijn verblijf in een modern luxueus resort met zwembad, fitness, restaurant en coworking-ruimte.

Ik vind het ook leuk om regelmatig nieuwe hotelgasten te ontmoeten. Ik heb al veel mensen leren kennen."

Zijn er ook minder leuke aspecten aan je verblijf in het hotel?

"In een hotel heb je minder privacy. Het is niet jouw eigen plekje."

Hoe zit het met huishoudelijke taken zoals poetsen, wassen en koken?

"Drie keer per week wordt mijn kamer gepoetst en elke week krijg ik nieuwe lakens. Dat is in de prijs inbegrepen. Ik ga naar een wasserij met mijn kleren. Dat kan ook in het hotel, maar dat is veel duurder. 

Eten doe ik in het restaurant van mijn hotel of daarbuiten. Of ik laat eten brengen. Elk restaurant levert ook aan huis. De prijzen vallen heel goed mee in vergelijking met België. In een lokaal Indonesisch restaurant besteed ik bijvoorbeeld 1,5 euro aan een maaltijd. 

Zelf koken doe ik dus niet. Dat mis ik wel een beetje. En ook het gezelschap tijdens het eten. Alleen is maar alleen."

Hoe ziet een doordeweekse dag eruit?

"Ik werk tijdens de Belgische kantooruren. Dat betekent hier in Indonesië van 17 uur tot middernacht. Of een uurtje vroeger tijdens het zomeruur. Ik werk dus 's avonds en ben overdag vrij. 

Ik werk vanuit een coworking-ruimte in het hotel of ergens op het eiland. Eigenlijk kan ik overal werken zolang ik internet heb. 

In mijn vrije tijd zit ik graag op het strand. Zonnen, zwemmen, drankje… Soms spreek ik af met vrienden en maken we 's avonds een kampvuur. Als het niet te warm is trek ik de prachtige natuur in. Naar de jungle, watervallen, rijstvelden… Dankzij tips van de lokale inwoners bezocht ik enkele unieke plaatsen."

Zijn er ook minder mooie kanten aan Indonesië?

"Indonesië is een prachtig land en de bevolking staat ondanks de armoede heel positief in het leven. Maar Indonesië is niet democratisch. Er is corruptie. In het verkeer doet iedereen ook maar wat. Er gelden geen regels."

Kom je nog terug naar België?

"Ik denk het niet. Maar zeg nooit 'nooit'. Voorlopig voel ik me goed in Indonesië. En heb ik het niet meer naar mijn zin? Dan pak ik mijn spullen en bekijk ik mijn opties. Zo sta ik nu eenmaal in het leven."