Cato (22): “Tijdens mijn studies leerkracht basisonderwijs ging ik op Erasmus naar Martinique. Ik maakte ook verschillende vrijwilligersreizen met Bouworde vzw. Telkens weer merkte ik hoe fijn en belangrijk het is om andere culturen te leren kennen. Niet alleen voor mezelf, maar ook voor mijn leerlingen. 

Bijstuderen

Ik was dan ook heel blij toen ik het postgraduaat International Teacher aan Thomas More in Mechelen ontdekte. De ideale voorbereiding voor wie wil werken in internationale scholen. Precies wat ik wou! 

Na m’n postgraduaat ging ik op zoek naar een job. Helaas merkte ik dat het als beginnende leerkracht niet makkelijk is om binnen te geraken in een internationale school. Vaak moet je al een aantal jaar ervaring hebben en minstens enkele referenties. Gelukkig kwam er op een bepaald moment een vacature langs voor Dutch Teacher in Amsterdam. Ik heb het erop gewaagd. En met succes. 

Werken

Ik geef Nederlands in een internationale school aan leerlingen van 3 tot en met 10 jaar. De meeste leerlingen zijn kinderen van expats. Sommigen hebben nog nooit een woord Nederlands gehoord, voor anderen is Nederlands hun moedertaal. Sommigen blijven maar een jaar, anderen veel langer. Je kan het echt niet vergelijken met een ‘normale’ school. 

Er is heel veel diversiteit. Dat is fijn, maar ook uitdagend. Ik ben het niet gewoon om les te geven aan zowel moedertaalsprekers als anderstaligen, laat staan kleuters van 3! Bovendien is er een enorme administratieve werklast. Er zijn zo goed als geen lesplannen voorhanden, dus die moet ik allemaal zelf uitwerken. Maar het is het waard. Ik heb net bijgetekend voor een 2de jaar!

Wonen

Ik woon in Amsterdam Zuidoost. Een toffe, multiculturele buurt waar altijd wel iets te doen is. En doordat het niet in het centrum is, is het er behoorlijk rustig. Toch zit ik nog altijd dicht bij alles en ben ik in een wip in het bruisende stadsleven. Wat ik regelmatig doe. Het is de bedoeling dat ik aan den lijve ondervind hoe integreren in een nieuw land voelt. <lacht>

Wat heel fijn is, is dat ik overal met de fiets naartoe kan. De fietspaden zijn breed en zo goed als altijd afgezonderd van de rijweg. Ik fiets elke dag naar het werk, wat heen en terug toch een 20-tal km is. 

Wennen

Ik heb eerlijk gezegd wel hard moeten wennen aan het alleen wonen in een onbekende stad. Het was in het begin best wel eenzaam. Er zijn ook zoveel dingen nieuw! Belastingen invullen, kleine reparaties regelen, een huisarts zoeken…

Daarnaast was het ook aanpassen aan wat het leven kost. Voor m’n studio betaal ik 1.200 euro huur. Daarnaast hoest ik elke maand 150 euro op voor een eenvoudige ziekteverzekering. Ook het openbaar vervoer is een stuk duurder dan in België. 

De lonen liggen wel iets hoger. Ik verdien 300 euro netto meer. Maar ik werk langere dagen, m’n woon-werkverkeer wordt niet vergoed en ik heb geen eindejaarspremie. 

Groeien

Nu, na 8 maanden, begin ik wat mensen te kennen en noem ik Amsterdam voorzichtig mijn thuis. Het helpt dat ik al een aardig mondje ‘Hollands’ praat en dat ik ook tijdens m’n vrije tijd veel buitenkom. Ik volgde lessen salsa en bachata. Deed tijdens de winter een cursus ijsschaatsen en startte in april met hardlopen. En natuurlijk ga ik ook wel eens naar een feestje en geniet ik van musea, marktjes, winkels...

Ik droom ervan om ooit buiten Europa aan de slag te gaan. Liefst ergens waar de zon wat guller schijnt. Momenteel ben ik daar nog niet aan toe, maar ik werk eraan. Als ik zie hoeveel ik gegroeid ben de laatste maanden, dan weet ik dat het een kwestie van tijd is.”

E-mail Cato: catoponnet@live.com