Anne (48) is niet bang van een portie avontuur. Ze licht toe: “Na mijn studies politieke wetenschappen aan de VUB, wou ik graag ‘internationale betrekkingen’ gaan studeren in Barcelona. Er was wel één probleem: ik had geen centen. Daarom besloot ik naar Salou te trekken en daar eerst enkele maanden als gids te werken. Ik was echter nog maar net van het vliegtuig gestapt toen ik de vader van mijn kinderen ontmoette. Zo is mijn plan om verder te studeren in het water gevallen. Studeren werd moeilijk omdat we voor zijn werk -hij had een reisagentschap- vaak moesten verhuizen. We hebben in Salou gewoond, Alicante, Ibiza en uiteindelijk in Banyalbufar, een toeristisch bergdorpje op het Balearische eiland Mallorca.

Nog in kinderschoenen

Ondertussen werden mijn twee kinderen geboren: een dochter die intussen 18 is en een zoon van 16. Zolang ze klein waren was het moeilijk was om voltijds te werken. Kinderopvang staat in Spanje nog altijd in de kinderschoenen. Om toch iets te doen, hield ik in Mallorca een winkeltje open waarin ik kleiwerk van het eiland verkocht en zelfgemaakte handwerkjes. Toen mijn kinderen wat groter werden, ging ik aan de slag in het reisagentschap van hun vader. Twee jaar geleden ben ik gescheiden en verhuisde ik samen met mijn kinderen naar de hoofdstad van Mallorca: Palma de Mallorca.

Eigenlijk zouden jullie eens langs moeten komen om te begrijpen waarom ik in Palma woon. We zouden dan een lekkere kop koffie kunnen gaan drinken op een zonnig terrasje en ik zou jullie laten zien hoe mooi de stad is. Denk aan een adembenemende blauwe zee, kleurige huizen, pleinen met gezellige terrasjes en straatartiesten, een drukke jachthaven, een majestueuze kathedraal en nog zoveel meer.

Ritje naar de bergen

Palma is ook praktisch. Ik heb geen auto want alles is bij de hand. Mijn werk ligt op 10 minuten wandelen. Heb ik zin om de natuur in te trekken? Dan moet ik alleen maar een bus nemen en na een half uur zit ik in de bergen. En wil ik even van het eiland weg, dan neem ik een vliegtuig naar het Spaanse vasteland. Als inwoner van de Balearische eilanden heb ik een korting van 50% op alle binnenlandse vluchten!

Ik kom geregeld naar het Spaanse vasteland, maar naar België ga ik weinig… Maximum twee maal per jaar en dan blijf ik niet meer dan vier of vijf dagen. Ik word namelijk zenuwachtig als ik enkele dagen de zee niet zie. Dat is eigenaardig want ik ben in Vilvoorde geboren, op 120 km van de kust, en heb meer dan 22 jaar zonder enig probleem zonder de zee geleefd. Maar in Spanje woonde ik altijd bij de kust en nu kan ik niet meer zonder.

Denk nu niet dat het hier in Spanje beter is dan in België: we hebben ook stress, moeten ook belastingen betalen, kampen ook met de economische crisis, enz. Maar we hebben wel één grote troost: de zon die ons niet in de steek laat. Het klimaat speelt een belangrijke rol.

Werken tot 15 uur

Ondanks de slechte economische situatie, heb ik vast werk. Ik ben secretaresse bij een advocatenbureau. Het is zeker niet de job van mijn dromen, maar ik doe mijn werk wel graag. Ik help buitenlandse klanten -zowel Europese als Amerikaanse- die gedurende een periode van het jaar in Mallorca wonen en iets willen aankopen of verkopen, een testament willen opstellen of geconfronteerd worden met bureaucratische problemen.

Een groot pluspunt zijn mijn werkuren. Van maandag tot donderdag werk ik van 8.30 tot 14 uur en van 15.30 uur tot 18.00 uur. Aangezien ik dichtbij woon kan ik tijdens mijn pauze thuis eten, een was draaien en zelfs even het nieuws bekijken op tv. En wat meer: op vrijdag en tijdens de zomermaanden werken we maar van 8.00 tot 15.00 uur. Fantastisch! Doordat ik nu meer vrije tijd heb, denk ik eraan om eindelijk verder te studeren: rechten, meer bepaald. Zo komt het uiteindelijk allemaal nog goed.” (lacht)

E-mail: aggllamarche@gmail.com