Eline (27 jaar) vertelt: “Ik studeerde voor vertaler-tolk Frans en Spaans en volgde daarna een postgraduaat conferentietolk. Toen ik afgestudeerd was, wou ik graag een tijd in Frankrijk of Spanje gaan werken om mijn talenkennis nog wat te verbeteren. Aangezien Spanje het economisch moeilijk heeft, leek Frankrijk me de beste optie. Ook al omdat mijn vriend geen woord Spaans spreekt. We besloten voor Parijs te gaan: niet te ver weg en goed bereikbaar.

Appartement niet te huur

Daarna ging het wat minder vlot. We kwamen in een vicieuze cirkel terecht. Het was moeilijk om werk te vinden in Parijs omdat we er nog niet woonden, maar we konden ook niet verhuizen omdat we nog geen job hadden. Wil je iets huren in Parijs, dan moet je in de meeste gevallen kunnen bewijzen dat je al in Frankrijk werkt. Bovendien heb je iemand nodig die borg wil staan voor je. Die persoon moet in Frankrijk wonen én moet een jaar huur kunnen ophoesten!

Na veel gezwoeg hebben we toch een appartement gevonden. Via de website nederlanders.fr kwamen we in contact met een Nederlandse vrouw die in Parijs appartementen verhuurt. Zij wou ons een appartement verhuren zonder al die verplichtingen. En geloof het of niet: uiteindelijk hebben we ook nog werk gevonden vóór onze verhuis. Bij mij was dat net in de week voor ons vertrek!

Erasmus voor volwassenen

Het was een job bij een vertaalbureau, maar ik ben er na drie weken al weggegaan. De jobinhoud was anders dan beloofd. Gelukkig kon ik toen direct aan de slag bij Open2Europe waar ik nu nog werk. Ons bedrijf verzorgt de public relations voor klanten in Europa. Mijn collega’s komen uit Frankrijk, Zweden, Italië, Spanje, Nederland… en ieder van ons is verantwoordelijk voor zijn eigen regio. Bij mij is dat de Benelux. ‘k Heb klanten (zoals een luchtvaartmaatschappij, huishoudtoestellenmerk, lingeriemerk...) en ik zorg ervoor dat er over hen gepraat wordt in de media. Ik heb bijna elke dag contact met de Belgische kranten en dagbladen. Voor hen lijkt het alsof ik gewoon in België woon.

Op mijn werk lijkt het soms een beetje ‘Erasmus voor volwassenen’. We zitten allemaal in hetzelfde schuitje: we zijn vrij nieuw in Parijs en hebben nog niet veel vrienden. Dus vangen we elkaar op en trekken we vaak op met elkaar. Er mailt altijd wel iemand: “Vanavond is er een toffe film. Wie heeft er zin om mee te gaan?” Bij mijn vriend die in een Frans bedrijf werkt is dit minder het geval. Los daarvan vind ik het ook interessant om met al die nationaliteiten samen te werken. Ik merk duidelijk verschillen op tussen de zuiderse en meer noordelijke landen. De persberichten van mijn Franse, Italiaanse en Spaanse collega’s zijn bijvoorbeeld drie keer langer dan die van mij of van mijn Zweedse en Nederlandse collega’s. Ze weiden veel meer uit en verkopen meer blabla. Wij zijn meer to the point. Een ander verschil is dat zij meer telefoneren, terwijl wij vaker voor e-mail kiezen.

Menukaart in verschillende talen

Parijs is een fantastische stad. We wonen net zoals de meeste Parijzenaars in een piepklein appartement zonder terras, tuin of balkon. Maar het ligt wel pal in het centrum: tussen Pont Neuf en Notre Dame. Bij de eerste zonnestralen trekt iedereen naar buiten om te picknicken in een park of gewoon van de zon te genieten. Een van mijn lievelingsplekken is de tuin van het Palais Royal. Ik vind het heerlijk om er op een bankje een boek te lezen. Wat ik ook fijn vind, is nieuwe restaurants uitproberen. Vroeger dacht ik -net zoals veel toeristen- dat je in Parijs te duur en niet zo goed eet, maar dit klopt totaal niet. Enkele van mijn favoriete restaurants zijn Playtime, the Gourbi Palace en le Marché des Enfants Rouges. Eigenlijk kan je al veel afleiden uit de menukaart. Is de kaart in veel talen vertaald en is ze heel uitgebreid, dan kan je bijna met zekerheid concluderen dat het een ‘tourist trap’ is.

Mijn conclusie? Het is enorm verrijkend om een tijd in het buitenland te gaan werken. Droom je er zelf ook van? Ga ervoor en laat je niet tegenhouden door de administratieve rompslomp. Toen ik alles moest regelen, dacht ik vaak: waarom doe ik dit eigenlijk? Nu weet ik waarom.”

E-mail: elinevanroey@yahoo.com