Dat heeft een reden. Kandidaten die in een jeugdbeweging zaten, zijn meestal wat robuuster en kunnen meer verdragen. Ze zijn ook noodgedwongen wat socialer. Als je met 9 man een regenachtig kamp van veertien dagen doormaakt in een zompige tent, zit er weinig anders op. 

Ik zou ook kunnen zeggen dat ze meestal ook beter tegen drank kunnen, maar dat is hier weinig relevant. Hoe waar dat verder ook is.  

Wat de balans het meest in hun voordeel doet kantelen is hun verantwoordelijkheidsgevoel en zin voor initiatief. 

De scouts uit het Kempische dorp waar ik veel en graag verblijf, hebben sinds jaar en dag hun 'Grote Bosgebeuren'.

Een fundraising fuif, die jaar na jaar beter, groter en lucratiever werd. Ze gebruiken de opbrengst om werkingskosten en activiteiten te dekken.

Met man en macht wordt er de weken voordien en de dagen nadien hard aan gewerkt. En allicht ook plezier gemaakt. 

Maar nu is er dus die vervelende covid. Het is uitgesloten dat je een miljoen uitgelaten, bronstige en vooral dronken jongeren uit de regio even een feestje zou aanbieden in het midden van het bos. 

En dus bedachten ze een oplossing. 'Het Grote Boscafé'. Simpel, en toch! 

Menig horecauitbater en eventmanager mocht een kijkje komen nemen. 

Alle, werkelijk alle, voorschriften en regels werden gerespecteerd. Ontsmettingsvloeistof, stewards om je naar je plek te brengen, QR-codes op de tafel, en meteen ook maar een app. Om drankjes, hapjes en zelfs mopjes te bestellen, die vlot geleverd werden.

De 'backoffice' werd bemand door scouts die -allemaal voorzien van mondmaskers, handschoentjes en nog meer ontsmettingsspul -de bestellingen klaarmaakten en afleverden. 

Het was gezellig en het voelde safe aan. Er werd allicht meer gedronken dan op een fuif, het publiek was namelijk ook wat ouder.

Het zou me niet verwonderen dat ze meer verdiend hebben dan met een fuif.

Een uurtje na middernacht was het stil in het café, zoals het hoort, tegenwoordig. 

Het sterkt mijn aanvoelen dat je met zo'n mensen de oorlog in kunt. Creativiteit en zin voor initiatief, Daarover gaat het. 

Maar ze hebben ook fouten gemaakt. Tenminste, ze hebben er maar één gemaakt, maar 't was wel een kapitale.

Hebt u al eens gehoord van een 'Dusty'?  Dat prezen ze namelijk aan als de 'must taste' van de avond. U denkt aan stof, of het eventuele verslaan van stof, een soort ideale dorstlesser? U kon er niet verder naast zitten.

Eerlijk waar, er zijn grenzen aan de goede smaak. Een 'Dusti' (ja, zo moet het geschreven worden!) is niks meer maar helaas ook niks minder dan een Duvel, waarbij een Fristi wordt gegoten… Voor wat frisse zuurtjes, allicht!

De erven Moortgat draaien zich om als ze er van horen! Een andere student wees me er op dat ze dat in 'in zijnen tijd' een Roze olifant noemden. 

De wereld is om zeep!