"In juni 1998 reisde ik de eerste keer voor het werk naar Zweden. Vlak voor de landing in Norköping zag ik onder het wolkendek de typische roodbruine huisjes met hun witte raampjes en kleine kerkjes. Bijna allemaal hadden ze een Zweedse vlag in de tuin. Ik was op slag verkocht. Daarna reden we met de taxi naar Mjölby waar ik hartelijk werd ontvangen door mijn collega’s. Wat me toen opviel was het rustige verkeer en het grote aantal wagens van Zweedse makelij. De ochtendspits en avondspits waren vergelijkbaar met de verkeersdrukte op een zaterdagmorgen in een willekeurig Belgisch dorp. Intussen is het aantal Zweedse wagens ferm geslonken maar het verkeer blijft –in vergelijking met onze wegen- erg rustig.

Tractorspotting

De Zweden zijn ontzettend trots op hun land. En met recht en rede! De uitgestrektheid van de archipel rond Stockholm en Vastervick is echt indrukwekkend. Er zijn ook veel onbewoonde eilandjes, erg populair bij de jonge Zweden die er in de zomer gaan kamperen. Door de aanwezigheid van de vele meren en de lange kustlijn wordt er veel aan watersport gedaan. Een andere, wat vreemdere hobby is tractorspotting. Een collega van me doet dit. Wat het inhoudt? Hij trekt erop uit met rugzak, verrekijker en fototoestel op zoek naar boeren met een tractor. Nu, die collega graaft ook putten met een bulldozer waar hij dan een tractor in probeert vast te rijden. Kwestie van het een beetje te kaderen. <lacht>

Het verenigingsleven zoals we dat kennen in Vlaanderen is onbestaand in Zweden. Er zijn wel veel mogelijkheden om aan cultuur te doen en te sporten, maar meestal aangeboden door de overheid, bedrijven of scholen. Mijn Zweedse collega's bijvoorbeeld spelen tijdens de zomer elke vrijdagmorgen voetbal, en tijdens de winter ijshockey. IJshockey is trouwens dé sport in Zweden. Dan gaan de koele Zweden –zij het op een gedisciplineerde manier- uit hun dak. Als je, zoals ik, gewoon bent om regelmatig een wedstrijd van Germinal Beerschot bij te wonen, stelt de sfeer weinig voor. Wanneer de volle arena voor de aftrap het Zweeds volkslied zingt, krijg je nog wel kippenvel. Maar de rest van de wedstrijd wordt de sfeer kunstmatig hoog gehouden door het spelen van belachelijke deuntjes als de vogeltjesdans.

Blonde schone

De onderdanen van Koning Carl Gustaf houden van tradities. Het is niet ongewoon om tijdens een diner recht te gaan staan, het raam te openen en bij het neerlaten van de vlag de nationale hymne te zingen. Verder zijn er de vele feestdagen die ze, slim bekeken, altijd op een vrijdag laten vallen. Het alom gekende Midzomernacht is er een van. Ook Sankta Lucia is een populair traditioneel feest. Ik herinner me dat onze workshop doodleuk een uur werd stopgezet omdat een koor met Sankta Lucia op kop -een blonde schone met plastieken kaarsen op haar hoofd- enkele kerstliederen kwam zingen. Ondertussen konden we ons tegoed doen aan peperkoek, glog (glühwein) en amandelen. Zweden houden in het begin misschien wat afstand, maar wanneer je ze wat beter leert kennen, ontpoppen ze zich tot hartelijke mensen. Als ze daarbovenop ook nog eens in de glögg of de aquavit vliegen, dan kan je tot laat van hun gezangen genieten."

E-mail: Diether.VanDerRauwelaert@bt-belgium.com