Scenario 1: je geeft een fout antwoord
Billie (47): “Toen ik ging solliciteren bij een supermarkt als kassierster, vroeg de rekruteerder naar eerdere jobs. Ik vertelde dat ik als verkoopmedewerker had gewerkt in een winkel. Daarop vroeg hij me of ik weleens een kassaverschil had. Ik vertelde ‘trots’ dat ik dat inderdaad weleens had. Toen ik de woorden uitkraamde, dacht ik bij mezelf: “Wat zeg ik nou?” Waarschijnlijk kwam het door de zenuwen. Ik zag z’n gezicht meteen vertrekken. Ik weet nog steeds niet waarom ik dat zei, of hoe ik daarbij kwam.”
Hoe trek je dit recht?
Stop met praten, neem diep adem en begin opnieuw. Blunderen is helemaal niet zo erg, op voorwaarde dat je je op een rustige manier corrigeert.
Billie: “Ik heb me razendsnel herpakt. Ik legde uit dat dit maar een keer gebeurd was en dat iedereen dezelfde kassa en inlogcode gebruikte, zodat het niet aan mij hoefde te liggen. Uiteindelijk heb ik de baan toch gekregen. En sindsdien heb ik geen enkel kassaverschil meer gehad.” <lacht>
Scenario 2: de verveling slaat toe
Lars (29): “Vorige maand ging ik op gesprek bij een overheidsorganisatie. Tijdens het interview merkte ik dat ik de aandacht van de rekruteerder kwijt was. Hij staarde langs me heen en leek nauwelijks nog te horen wat ik zei. Op dat moment voelde ik de moed in m’n schoenen zakken. Een duidelijker signaal dat iemand niet in je geïnteresseerd is, kan je nauwelijks krijgen.”
Hoe trek je dit recht?
Het beste wat je in dit scenario kan doen, is zelf een vraag stellen. Door de rekruteerder een vraag te stellen, zorg je ervoor dat hij zich weer moet focussen op het gesprek en op jou.
Lars: “Gelukkig had ik die tip op voorhand ergens gelezen. Toen ik merkte dat zijn aandacht verslapte, heb ik hem gevraagd waarom hij graag bij die organisatie werkte. Hij leek wat verrast door de vraag, maar antwoordde eerlijk en onbevangen. Zo kreeg het gesprek opnieuw een positieve wending. De job heb ik niet, maar het gesprek was alleszins een leerrijke ervaring.”
Scenario 3: je blijkt ondergekwalificeerd
Anne (52): “Ik spreek over jaren geleden. Ik wilde toen heel graag werken bij bedrijf X. Via via had ik vernomen dat ze iemand zochten voor een leidinggevende functie. Ik trok m’n stoute schoenen aan en solliciteerde. Halfweg het gesprek realiseerde ik me dat ik echt wel ondergekwalificeerd was voor de job. En ik zag dat de rekruteerder er ook zo over dacht.”
Hoe trek je dit recht?
Bevind je je in zo’n situatie, dan speel je best open kaart. Bespreek met de rekruteerder welke vaardigheden je mist. Informeer of het een optie is om een leerpad voor je uit te stippelen. Is het antwoord negatief of zie je de job zelf niet zitten, vraag dan of hij geen andere vacatures heeft die beter bij jouw profiel passen.
Anne: “De rekruteerder heeft me op een bepaald moment gevraagd wat ik van de job verwachtte. Ik heb toen duidelijk gemaakt dat het beeld dat ik van de functie had, niet overeenkwam met het beeld dat hij schetste. Dat ik begreep dat de functie te hoog gegrepen voor me was. Daarnaast heb ik benadrukt dat ik echt graag voor z’n bedrijf wilde werken en gevraagd of er andere opportuniteiten waren. Die waren er op dat moment niet, maar 6 maanden later belde hij me met een ander aanbod. Die kans heb ik uiteraard met beide handen gegrepen.”