Geboren in Rusland

Vlad: “Ik ben geboren in Rusland, in een klein stadje Lermontov. Ik heb een Russische vader en Oekraïense moeder. Daarom bracht ik een deel van mijn jeugd ook in Oekraïne door. Op mijn negende verhuisde we naar België. 

Ik heb drie broers. De oudste had kanker en kon in België betere zorgen krijgen. Maar ik vermoed dat onze verhuis ook te maken had met de betere levensomstandigheden in België. 

Opgegroeid in België 

Ik bracht het grootste deel van mijn leven door in Antwerpen. Ik ging er naar school en vond er werk. Maar de laatste jaren groeide het idee om te vertrekken uit België.

Ik ben iemand die moeilijk kan stil zitten. Ik werkte hard en combineerde soms twee à drie jobs. Maar ik had altijd het gevoel dat ik er niet voor beloond werd. Ik vond de hoge belastingen en vele regels in België demotiverend.

Ook de ‘work-life-balans’ vond ik maar niets. Op weekdagen werken van 9 tot 5. En ontspannen in het weekend. Dat is ideaal als je een stabiel, rustig leven wil. Ik wou liever veel werken en veel geld verdienen.

Teruggekeerd naar de roots

Vier jaar geleden kreeg ik de kans om te verhuizen. Ik was toen 28 en werd gecontacteerd voor een IT-job in Oekraïne. Je zou het misschien niet zeggen, maar Oekraïne is de ‘hotspot’ van IT in Europa. Jongeren zijn er heel ondernemend, er zijn veel start-ups en IT-freelancers betalen er weinig belastingen.

Ik had nog niet de juiste skills voor de functie, maar de taal en cultuur kende ik wel. Dus ik waagde de sprong. Ik bracht mijn visum in orde, verhuisde naar de hoofdstad Kyiv en mijn nieuwe werkgever leidde me op tot ‘SEO-specialist’. 

De afgelopen jaren ben ik gegroeid in mijn vak. Ik werk nu voor een lokale start-up. Ik ben verantwoordelijk voor verschillende SEO-projecten. Het komt erop neer dat we websites en strategieën uitwerken voor andere bedrijven zodat hun producten en diensten online meer zichtbaar worden.

Ik had eindelijk gevonden wat ik in België miste. Zelfstandig werken, waar en wanneer ik wou, voor een goed loon. En dichter bij vrienden en familie, zoals mijn oma. ‘Living the dream!’

Van droom naar nachtmerrie

Maar eind februari viel Rusland Oekraïne binnen. Het begin van de oorlog.

De eerste maanden waren heel intens. We gingen in overlevingsmodus. Ik onderbrak mijn werk en bouwde als vrijwilliger mee aan de verdediging van de stad. Ik verdeelde samen met een buurman luiers, geneesmiddelen, benzine en voeding. We vervoerden ook gezinnen naar het station tijdens de evacuaties.

Collega's die in het buitenland woonden, werkten tijdens die periode wel door. Dus het bedrijf bleef gelukkig overeind.

Onrustige rust

Op dit moment is de situatie in Kyiv gestabiliseerd. Ik merk nog weinig van de oorlog. Bars, restaurants, clubs… Alles is weer open en het leven gaat verder. Ik ben ook weer aan het werk. Na het werk probeer ik te ontspannen in de fitness of door te worstelen.
 
Ook in andere steden in het westen is het weer rustig, bijvoorbeeld in Lviv aan de Poolse grens en Uzhorod aan de grens met Hongarije. Daar lijkt het alsof er geen oorlog is. Geen ontploffingen of aanvallen. 
 
Maar in het oosten of zuiden worden mensen wel gedood, huizen en bedrijven vernietigd, steden verwoest. Een collega woonde in Melitopol. Hij heeft alles moeten achterlaten en werd door de Russen belaagd tijdens zijn vlucht.

Helpen waar kan

Ondanks de stabiele situatie in Kyiv, kan ik de oorlog niet van me afzetten. Van ‘s ochtends tot 's avonds volg ik elke beweging aan het front. Ik doe nog steeds vrijwilligerswerk. Intussen hebben we elf Jeeps aan het front geleverd en zijn er nog drie onderweg. Ze dienen om gewonde soldaten te evacueren. 
 
Ik zal pas echt kunnen ontspannen als we Rusland verjaagd hebben uit ons land. En dan nog… Ik vrees dat veel inwoners er een vorm van posttraumatische stress zullen aan overhouden.

Toekomst

Ondanks de oorlog probeer ik plannen te maken. Ik zou hier graag een eigen appartement en auto kopen. En op vlak van werk probeer ik als freelancer mijn eigen SEO-projecten op te starten. 
 
Want daarom ben ik vier jaar geleden naar Oekraïne verhuisd: om meer uit het leven te halen. En dat besef ik nu nog meer dan ooit."