Sportieve groetjes uit…

Evi: “Ik verhuis regelmatig van het ene land naar het andere. Dat komt door mijn werk in de sportsector. 

Het begon allemaal met de Olympische Spelen van 2011 in Londen. Het leek me heel bijzonder om daaraan mee te werken. Na veel sollicitaties kreeg ik een job in het atletendorp. Een droom die uitkwam. En het begin van mijn avontuur in de internationale sportwereld.

Voor elk groot evenement waaraan ik meewerk verhuis ik naar het gastland. Zo belandde ik in Azerbeidzjan voor de European Games, in Frankrijk voor het EK voetbal, in London voor het WK atletiek, in Rusland voor het WK voetbal en ook in Polen, Brazilië en opnieuw Londen voor andere internationale voetbaltoernooien.  

Sinds 2021 zit ik in Qatar voor het WK voetbal. 

Excelsheets en pasjes

Er komt veel kijken bij de organisatie van een wereldkampioenschap. Ik ben verantwoordelijk voor de parkings in de speelsteden. Dat klinkt simpel maar de omvang van dit evenement is immens. Onze parkings liggen rond acht stadions, 64 trainingslocaties en nog enkele andere faciliteiten en hotels.

Het gaat over 250.000 parkeerpassen die we nauwkeurig beheren in een database. Die informatie wisselen we vlot en veilig uit met scanners en mensen op het terrein.

De afgelopen maanden werkten we heel hard aan de voorbereidingen. We hebben enorm veel gegevens verwerkt. Ik kan bijna geen excelsheet meer zien.

The Pearl

Ik woon in ‘The Pearl’ in Doha. Er werken veel expats in Qatar. Mijn buren komen vooral uit het Verenigd Koninkrijk en Brazilië. In aanloop van het WK zijn de huurprijzen enorm gestegen. Gelukkig was ik hier op tijd, dus voor mij valt dit mee.

Ik woon in een studio met een mooi zicht op de skyline van Doha. Er is ook een aangelegd strand, zwembad, fitness, sauna en een ‘BBQ-area’. 

F45

Ik moet hard werken. ‘F45’ geeft me mentale rust. Dat is een intensieve workout die ik via tv-schermen volg. Het is redelijk zwaar maar het helpt om even aan niets te denken. 

In de weekends of op een vrije dag maak ik soms een daguitstap, bijvoorbeeld in de woestijn of naar Banana Island. De weekends zijn hier trouwens van vrijdag tot zaterdag. Dat blijft raar. De donderdag voelt aan als de start van een verlengd weekend. En op zondag lijkt het alsof ik moet overwerken.

Qatar is niet zo groot dus ik bezoek ook wel eens de omringende landen. Jordanië en Saudi-Arabië zijn een aanrader. 

Veel valken

Veel inwoners in Qatar zijn valkeniers. Ik vind het grappig dat deze sport hier zo leeft. Eens je dat doorhebt zie je overal aanwijzingen. Van een kliniek voor valken tot een bord aan het metrostation waarop staat dat je geen valk mag meenemen op de metro. 

Als vrouw in Qatar

Ik woon hier graag. Het is hier veilig. Maar er zijn ook beperkingen. Toen ik deze zomer even naar België kwam realiseerde ik me plots hoe goed we het in Europa hebben. 

Het verbod op alcohol vormt voor de meeste Westerlingen de grootste beperking. Je kan hier wel terrasjes doen, maar zonder een pintje zoals bij ons. Dat kan alleen in de grote internationale hotels. Niet op straat.

Als vrouw hou ik rekening met de lokale gebruiken. Op het werk en op de meeste openbare plaatsen draag ik geen rok boven de knieën en bedek ik mijn schouders. Ik denk altijd goed na als ik ‘s morgens voor de spiegel sta. ‘Is dit wel gepast?’

De moeilijkste periode is de Ramadan. Dan is overdag alles gesloten. Eten en drinken doe je best uit het zicht. Maar het went wel. Ik heb er niet zoveel moeite mee. En op het einde van de Ramadan vieren we lekker mee met het suikerfeest.

Niet zoals de Carrefour

Als je alcoholische dranken of varkensvlees wil kopen kan je terecht in een ‘Qatar Distribution Centre’. Maar daar kom je niet zomaar. Dat kan enkel op afspraak, met een document van het werk en nadat je een soort lidmaatschap hebt betaald om er te mogen winkelen. 

Binnen zie je heel duidelijk een bord ‘Verboden voor moslims’ bij het varkensvlees. Het aanbod van Westerse producten is trouwens veel kleiner dan de gemiddelde Carrefour in België. Een stuk spek voelt echt aan als een luxeproduct.

Mensenrechten

In aanloop van het WK zijn er veel berichten over de mensenrechten. Ik vind het goed dat de mensenrechten in Qatar, of het gebrek daaraan, aangekaart worden. Ik merk wel dat Qatar erop vooruitgegaan is dankzij dit WK. Maar er is nog werk aan de winkel. Hopelijk blijft die bezorgdheid ook leven na het WK.

Vakantie

Op dit moment draait alles rond mijn werk want het WK is volop bezig. Mijn contract loopt tot eind januari. Daarna kijk ik wel weer wat de toekomst brengt. Eerst een welverdiende vakantie. En dan wie weet… De Olympische Spelen in Parijs of het EK voetbal in Duitsland?”