Nieuwsbrief

"Ik ervaar elk jaar hoe moeilijk bepaalde studenten een stageplaats vinden. Momo zou het toch niet moeilijker mogen hebben dan Simon?"

"Het valt met geen woorden te beschrijven wat er door mij heen ging. Neen, ik ga het niet over Trump hebben, maar over mijn dochter."

"Ik trok naar Brussel voor een meeting waarvan ik niet wist wat ik er eigenlijk deed. Dat was niet eens zo erg: de anderen wisten het ook niet."

"Ik geef regelmatig opleidingen aan mensen die in outplacement zitten. Het is ontluisterend hoeveel talent daar bij elkaar zit en hoe slordig bedrijven daarmee omspringen."

"Er zijn maar twee dingen vervelend aan mijn leven. Administratie en discipline. Beiden hebben te maken met uitstelgedrag. Of veroorzaken uitstelgedrag, dat weet ik niet goed."

"Hendrik Dierendonck is een slager uit de Westhoek. Hij is niet erg groot van gestalte, maar als hij begint te spreken, groeit hij. Hij is begeesterend en tegelijkertijd nederig."

"Ik had goede voornemens: het schooljaar 2016/2017 zou de renaissance worden van de nieuwe Guido. Ik zou jonge mensen opleiden als nooit tevoren. Maar helaas..."

"Kinderen komen weer op straat, dankzij één onnozel spelletje. Een idee uitwerken, het gerealiseerd zien en dan de wereld quasi op stelten zetten. Het moet een fantastisch gevoel zijn."

"Het joch was aan ‘t opruimen. Alle boeken moesten ingeleverd worden en de cursussen verdwenen in een grote doos. Ik voelde een beetje jaloezie."

"Oh ramp, de poetsvrouw komt! Dit betekent dat we morgen vroeg moeten opstaan om op te ruimen. We willen niet dat die mevrouw denkt dat wij vieze beesten zijn."

‘Ik wil mijn kinderen meegeven dat het belangrijk is om goed te studeren', zei een van mijn vrienden. Ik werd er onmiddellijk moedeloos door.

De romanticus in mij droomt van olijfbomen, zon en eenvoudig voedsel. Dat je het mediterrane ontvlucht om hier te komen koken, begrijp ik niet.