Getuigenissen
Lees de getuigenissen van een loopbaanbegeleider, enkele land- en tuinbouwers en de partner van een landbouwer.
Raf Van Mol
Nam het landbouwbedrijf van zijn vader over.
Een video van het Agentschap Landbouw & Zeevisserij.
Loopbaanbegeleider
Zo gaat het in de praktijk
Ik coachte al heel wat land- en tuinbouwers en wil graag wat meer vertellen over het wat en hoe.
Eigenlijk zijn wij in de eerste plaats een luisterend oor. Het klinkt misschien vreemd, maar dat is op zich al een meerwaarde.
Het is soms moeilijk om aan kennissen en vrienden te vertellen hoe je je voelt en waar je onzeker over bent. Je hart luchten bij een neutraal en luisterend oor, doet deugd.
Uiteraard willen we ook helpen om een antwoord te vinden op je vragen. Enkele voorbeelden van vragen die we vaak horen:
- Mijn vrouw en ik hebben geen opvolging en moeten nog 10 jaar werken. Hoe pakken we dit aan?
- Ik moet dagelijks met mijn vader samenwerken en de communicatie loopt niet altijd vlot. Wat kan ik hieraan doen?
- Als meewerkende echtgenote op het landbouwbedrijf van mijn man, voel ik me vaak sociaal geïsoleerd. Ik voel dat er meer in mij zit en zou graag een andere job doen. Maar hoe doe ik dit?
- Ik ben het beu om telkens weer personeel te moeten zoeken en overweeg om te stoppen met een deel van mijn bedrijf. Doen of niet? En wat is het beste alternatief?
- De laatste jaren bouwde ik nevenactiviteiten uit, zoals het verhuren van een zaal en het organiseren van verjaardagsfeestjes. Nu heb ik het gevoel dat ik me niet meer genoeg kan focussen. Wat kan ik doen?
Weten wij het antwoord op al deze vragen? Uiteraard niet, maar we kunnen je wel andere inzichten of denkpistes voorleggen waar je misschien zelf nog niet aan dacht. Soms verwijzen we je ook door als je financiële of sectorspecifieke vragen hebt.
Eigenlijk komt het erop neer dat we samen de tijd nemen om je kopzorgen te bekijken en alles op een rijtje zetten.
Johan
Nam het landbouwbedrijf over van zijn ouders
Ik werkte als sales engineer in de landbouwsector. Ik deed mijn job graag, maar toch droomde ik ervan om het gemengd landbouwbedrijf van mijn ouders verder te zetten.
Zo’n belangrijke keuze in mijn leven durfde ik niet zomaar nemen. Het leek me een goed idee om dit eerst te bespreken met iemand die niet te dicht bij mij staat en een objectieve kijk heeft.
Zo kwam ik bij mijn loopbaanbegeleidster terecht. Ze luisterde naar wat ik te vertellen had en stelde me veel vragen. Over wie ik ben als mens, mijn sterke kanten en hoe ik die nog beter kan inzetten. Ook mijn mindere kanten kwamen aan bod. We dachten na over struikelblokken waar ik op de boerderij soms last van had en wat ik daaraan kon doen.
We bekeken ook mijn visie op de boerderij. Waar wou ik naartoe met het bedrijf? Wat vond ik belangrijk voor de toekomst? Welke ideeën zouden het meest rendabel zijn?
Ik leerde veel over mezelf. Zo ontdekte ik bijvoorbeeld dat ik wat meer structuur en planning nodig heb. We onderzochten wat ik kon doen om daar sterker in te worden.
Daarnaast ontdekte ik dat goed met elkaar praten erg belangrijk is. Ik legde dit uit aan mijn ouders en sindsdien proberen we beter met elkaar te communiceren. Het gaat met vallen en opstaan, maar het werkt wel.
Uiteindelijk besliste ik om mijn werk in loondienst volledig op te zeggen en voltijds op de boerderij te werken. Ik heb er nog geen minuut spijt van gehad.
Ik vond de begeleiding echt de moeite waard!
Tom
Heeft een tuinbouwbedrijf
Ik kweekte vele jaren aardbeien en chrysanten. Dit liep lang goed, maar de laatste tijd voelde ik me gefrustreerd.
Al die tegenstrijdige regelgeving die om de haverklap verandert, hing me de keel uit. Ook vond ik geen werkvolk meer en dat baarde me zorgen.
Waar was ik eigenlijk mee bezig? Ik wou af van al die frustraties. Maar ik besefte ook dat ik niet over één nacht ijs mocht gaan. Ik wou zeker geen foute keuzes maken, die me later zouden vast zetten. Er stond te veel op het spel.
Daarom besloot ik begeleiding te volgen. Ik legde mijn ideeën voor aan mijn loopbaanbegeleider.
Beetje bij beetje werd het me duidelijk welke aanpak voor mij het beste was. We maakten samen een stappenplan.
Ik besliste om mijn chrysantenkweek af te bouwen. In de plaats daarvan wou ik tuinonderhoud doen. Geen tuinaanleg, maar onderhoud omdat dit geen al te grote investeringen vraagt. Ik ben nu aan het bekijken welke niche binnen het tuinonderhoud best bij mij past, zodat ik me daarin kan specialiseren.
Ik besefte ook dat ik het kweken van aardbeien anders wou aanpakken. Het is nu mijn bedoeling om enkel nog aardbeien te kweken in de periodes waar er veel vraag naar is.
Dankzij de begeleiding kreeg ik het gevoel dat mijn beslissingen goed onderbouwd zijn. Ik voel me nu weer goed en heb zin in de toekomst!
Sofie
Heeft een eigen melkveebedrijf
Al 25 jaar doe ik alles voor mijn melkveehouderij. Enkele jaren geleden werd het me teveel. Springen van hier naar daar, stressen over al dat papierwerk, mijn huishouden, mijn hoevewinkel, financieel alles doen kloppen… Ik had geen enkele adempauze. Dat begon serieus te wegen.
Ik besefte dat ik zo niet meer kon. Ik wou weer gelukkig worden. Je leeft maar één keer.
Ik ging op zoek naar iemand die me kon helpen met mijn vragen. Zo kwam ik bij een loopbaanbegeleider terecht. Mijn begeleider luisterde naar me en was echt geïnteresseerd.
We deden ook oefeningen. Ik noteerde bijvoorbeeld wat ik belangrijk vind in mijn leven en in mijn werk. Wat wilde ik behouden? Waar wilde ik vanaf? We maakten ook een tijdlijn. Wat maakte ik mee in mijn leven en hoe oud was ik toen? Waar stond ik nu? En vooral, waar wilde ik zijn?
Door de gesprekken werd het me duidelijk dat ik ‘handvaten’ voor de toekomst nodig had om door te kunnen gaan. Een van mijn kinderen studeert binnen enkele jaren af. Ze twijfelt of ze het melkveebedrijf nog wil overnemen. Samen met mijn loopbaanbegeleidster onderzocht ik deze piste en maakte ik een stappenplan op.
Als mijn dochter de zaak overneemt, krijg ik meer tijd om iets te doen wat me altijd al heeft aangetrokken. Het welzijn van kinderen verhogen door hen in contact te brengen met dieren. Neemt mijn dochter het bedrijf niet over, dan stop ik met de hoevewinkel en moet ik me alleen nog bezighouden met mijn dieren. Ook dan krijg ik meer tijd en kan ik -al is het maar een paar uur- iets doen met de opleiding die ik nu aan het volgen ben rond kinderen en dieren.
Dankzij mijn stappenplan heb ik weer hoop en energie. Ik kan er weer tegenaan. Mijn loopbaanbegeleidster stelde mij de juiste vragen. Vragen die ik op dat moment nodig had om een overzicht te krijgen en weer perspectieven te zien.
Ik weet dat sommige collega’s het moeilijk hebben om met hun zorgen naar buiten te komen, maar ik kan het iedereen aanraden. Ik kan weer tevreden verder en het belangrijkste van al: ik heb mezelf teruggevonden!
Sandy Onderdonck (41)
Getrouwd met een landbouwer
Ik had een job, hielp mijn man met zijn landbouwbedrijf, was mama en deed het huishouden. Tijdens de coronacrisis besefte ik dat ik dit niet kon blijven volhouden, maar ik wist niet hoe ik hier uit kon geraken.
Ik voelde me verloren. 40 jaar wist ik altijd wat ik wou en nu wist ik niks meer. Ik zakte weg in een burn-out.
Ten einde raad deed ik beroep op een loopbaanbegeleider. De aanpak was vrij direct en confronterend. Ik kreeg een spiegel voorgehouden.
Aan de hand van oefeningen, gesprekken en wandelingen kreeg ik meer inzicht. Over wat voor mij belangrijk is. En niet wat de maatschappij verwacht. Back to basics.
Ik moest meer bij mijn kern blijven en focussen op wat echt belangrijk is voor mij.
De liefde voor mijn partner is er. Met hem doorgaan is ook doorgaan met de boerderij. Dat was zeker. Verder wou ik ook echt mama zijn.
Daarnaast werd het me duidelijk dat ik heel graag iets wou doen met mijn opleiding: mensen coachen via paarden. Gelukkig is onze boerderij daarvoor de geschikte plek!
De puzzel viel in elkaar en ik kreeg het gevoel dat ik thuiskwam. Ik kan nu op onze boerderij werken en mijn passie en liefde voor paarden combineren met die voor mijn dochter.
Alles is in balans: ik kan mijn dochter zien opgroeien en werk mee aan ons gezin en bedrijf op mijn manier en volgens mijn kunnen.