Sabine: "Oost-Souburg ligt op nauwelijks anderhalf uur rijden van Brugge, maar je zou versteld staan van de verschillen tussen beide steden. Het eerste wat me opviel na mijn aankomst, was de rust. Ik vond het doodeng. In Brugge heerst dagelijks heel wat bedrijvigheid en hier zag ik helemaal niemand op straat! Het leek wel een spookstad.

Boontje

In het begin was ik erg verlegen, maar dat ging gelukkig snel over. De Nederlanders zijn best een hartelijk volk. En ze hebben het helemaal voor de Belgen. Ze vinden ons 'gemanierd' en hebben een boontje voor ons onderwijssysteem. In Nederland is het onderwijs losser. Er wordt bijvoorbeeld zelden huiswerk gegeven. En is er toch sprake van huiswerk, dan vindt de leerkracht het doorgaans niet erg als de leerlingen het niet maken. Heel anders dan in België.

Hun sympathie voor de Belgen merk je ook aan het feit dat ze graag iets in het Vlaams zeggen wanneer ze weten dat je uit Vlaanderen komt. Maar steevast beginnen ze dan in een soort Antwerps, terwijl ik West-Vlaamse ben! <lacht>

Zelf ervaar ik de Nederlanders niet altijd als even gemanierd. Boeren en vloeken op het werk zijn hier bijvoorbeeld niet vreemd. Waarschijnlijk is dat een gevolg van hun vrije opvoeding, waar ze zo voorstander van zijn. Zij vinden dat ik mijn kinderen te streng opvoed omdat ik hen leer spreken met twee woorden en ze niet mogen eten met open mond. Voor mij is dat een kwestie van normen en waarden, voor hen is dat 'overdrijven'.

Gefeliciteerd!

Nederlanders hebben nog andere eigenaardigheden. Zo was ik twee weken na mijn aankomst jarig. Mijn halfbroer nodigde een aantal Nederlandse vrienden uit om dit te vieren. Tot mijn grote verbazing was ik niet de enige die felicitaties kreeg. Ook mijn broer werd uitgebreid gefeliciteerd, omdat ík jarig was. Dat vond ik heel gek! Maar het blijkt typisch Nederlands te zijn.

De laatste tijd heb ik het gevoel dat er hier niets meer is wat me bindt. Vroeger waren er mijn Nederlandse man en mijn job. Maar ondertussen zijn m'n man en ik uit elkaar en verloor ik mijn job door een reorganisatie. Nu werk ik tijdelijk als uitzendkracht. Ik denk er sterk aan terug te keren naar Brugge. Mijn vader en zus wonen er nog steeds en ik zou het heerlijk vinden om wat dichter bij hen in de buurt te zijn. Eigenlijk bleef ik Brugge altijd als mijn echte thuis beschouwen.

Wat me tegenhoudt? Mijn twee kinderen die hier geboren zijn. Ik ben bang dat ze heimwee gaan hebben in Brugge en belangrijker: dat ze problemen krijgen op school omdat ze van het Nederlandse systeem in het Belgische terechtkomen. En natuurlijk ben ik zelf ook een beetje bang. Ik heb geen huis meer in België. En geen werk! Ik weet eerlijk gezegd niet hoe ik er moet aan beginnen. Als iemand tips heeft, laat me gerust iets weten!"

E-mail: kumps@zeelandnet.nl