Hoeveel anders is het in de wereld van werving & selectie. Een sollicitant reageert vol enthousiasme op een bepaalde vacature en stuurt een uitgebreid cv en motivatiebrief. Hij komt aan de telefoon over als iemand die dolgraag de openstaande betrekking zou invullen en komt langs voor een uitvoerig sollicitatiegesprek. Hij ondergaat zonder problemen een competentie- en persoonlijkheidstest, legt vervolgens nog een of meerdere taalproeven af, geeft een salarisindicatie op, en gaat ermee akkoord dat zij of hij wordt voorgesteld bij de klant. Nadien laat hij niets meer van zich horen. Geen reactie op voice mails, e-mails of telefoontjes. Alsof de persoon in kwestie van de aardbodem is verdwenen.

Dat zal je met een televisie niet zo gauw gebeuren. Die wordt in een grote, bij voorkeur onhandige doos meegegeven met de nieuwe eigenaar die zichzelf maar uit de nood moet helpen. En als die nieuwe eigenaar uiteindelijk een enorme stoethaspel blijkt te zijn, komt de serviceafdeling in actie. Oké, het kan wel eens even duren voordat die dienst effectief in actie komt, maar vroeg of laat is je toestel aangesloten en kan je persoonlijk vaststellen dat er niets op tv is. Klus geklaard, iedereen gelukkig. Ja toch?

Bovenstaande klaagzang zal iedereen die in de HR-sector werkt bekend voorkomen. Het is het grote malheur van de sector. Maar tegelijkertijd is het één van de absolute aantrekkingspolen.

Vanzelfsprekend gaat mijn voorkeur uit naar het vlekkeloze traject. Kandidaat en opdrachtgever zijn uiterst tevreden met elkaar en leven nog lang en gelukkig. Gezien de al ettelijke jaren heersende 'war on talent' in een almaar groeiend aantal sectoren, liggen er helaas nog maar weinig vlekkeloze trajecten in het verschiet en heeft een dergelijk verlangen enkel nog een levenskans in Utopia.

Wat mijn adrenaline nog steeds doet stromen, is de succesvolle afronding van een opdracht. Het moment waarop vier partijen met een gelukzalige glimlach op het gezicht rondlopen. Vier partijen? Yep. De kandidaat, de opdrachtgever, mijn werkgever en last but not least ikzelf. Vraag het elke uit het juiste hout gesneden rekruteerder, consultant of HR Business Partner, en ze zullen het allemaal met plezier beamen: ook náást het sportveld is het heerlijk om te scoren. En dat gevoel zal ik nooit van mijn leven krijgen bij het verkopen van een ijskast. Of een televisie.