Nieuwsbrief

Ik liep de prachtige zaak binnen. Ze verkochten er dingen waar ik verlekkerd op ben: sigaren, whisky en als toemaatje ook nog eens ‘male grooming accessoires’. Scheergerief, quoi!

Ik ben 33 jaar en ga binnenkort voor de 2de keer in mijn leven op sollicitatiegesprek. Met een kribbel bij de notaris doekte ik mijn bedrijf op. Gedaan met mijn podologiepraktijk.

Een bekentenis. Er is werkelijk geen vraag die ik vervelender vind dan: 'Goede vakantie gehad?' Ik antwoord meestal: 'Ja, voor mij is het altijd vakantie!’

Als je een goed nieuw lief wil vinden, koop dan een hond en ga er iedere dag mee wandelen! Mijn Vietnamese ex-vriendin gaf me dit advies toen we discussieerden over onze break-up.

"'Je moet in je kracht gaan staan en verbondenheid zoeken met de mensen.' Ik geef het toe: ik heb me in het verleden vaak vrolijk gemaakt over coaching."

Of ik kinderen wou, vroeg ze. We hadden het net over maaltijdcheques en een fietsvergoeding gehad. Dit was voor haar een logische vraag tijdens een sollicitatiegesprek.

Wat is er verkeerd aan een job doen voor het geld? 'An honest job for an honest pay.’ Zou het kunnen dat we ons het hoofd laten gek maken met dat streven naar gelukzaligheid? 

In Japan zie je stokoude kromgebogen mannetjes als veiligheidsagent met een vlagje zwaaien en bedienen grijze dames van 80 je. 35% van de 70- tot 75-jarige Japanners werkt nog!

Vroeger had ik een Weimaraner pup. Ik werkte toen bij een reclamebureau. Aangezien ik er baasje speelde, besliste ik dat we een bedrijfshond nodig hadden. Spike mocht mee.

Ik wandel in de buurt van de Kunstberg. Brussel ligt aan mijn voeten. Alles klopt. Mijn hersenen bruisen. Zelfs de Panoskoffie in Brussel-Centraal smaakt fenomenaal.

Je hebt het allicht ook al meegemaakt: iemand wil connecteren via LinkedIn. Je kent die persoon niet, maar stemt toe. En dan begint de miserie.

"De laatste dagen van september was ik op zakenreis in een zonnig land dat in een vredige nazomer was gehuld: Israël in vakantiemodus."