Columns

Guido's gedacht: over hoop

Hoop. Daarover blijft het altijd gaan. Wat er ook gebeurt in je professionele carrière, hoop moet je altijd hebben en houden.

Het begint al erg vroeg. De hoop dat je gekozen wordt om die ene job te gaan doen, bij dat ene bedrijf, waar je echt wel wil werken. En als dat mislukt, dan hoop je op het tweede bedrijf in de rij. Of minstens op die sector, die regio, die functie.

Eens je er werkt, hoop je dat je ’t goed gaat doen, en dat je kan groeien. Je hoopt continu op meer, op beter en op vooruitgang.

Als er interessante promoties zijn, hoop je dat ze aan jou denken. Als er herstructureringen zijn, hoop je dat je er niet bij bent. En als dat dan toch gebeurt, dan moet je maar hopen dat je snel weer aan de slag kan. Nooit de hoop verliezen.

Misschien is hoop wat flauwtjes, en te ongrijpbaar. Misschien moet het eerder over wendbaarheid gaan, over soepelheid en jezelf terug uitvinden. Wie in een kramp schiet, verliest. Dat is zo in de sport, en dat is ook zo in het leven.

Wat je ook overkomt, ten goede of ten kwade: je weet dat je altijd kan terugvallen op je basiskwaliteiten. Een gezond stel hersenen, een degelijke opleiding en sociale vaardigheden. In principe kan je daar een heel pak mee. Het zijn de elementen die ervoor zorgen dat je overleeft in de professionele jungle.

Ik spreek uit ervaring als ik zeg dat enige ‘lenigheid’ op dat vlak meer waard is dan gelijk welk diploma. Wie zich aanpast en verder kijkt, komt altijd mooi op zijn pootjes terecht. Het ziet er misschien anders uit dan je je voorstelt, maar er zijn altijd goede kanten aan te ontdekken.

Concessies zijn op dat vlak alleen maar concessies als je het breder kader mist. Of alles definieert vanuit materieel gewin. In die optiek ben ik ontzettend benieuwd naar de nieuwe leerstoel ‘carrièrewendingen en demotie’. Deze leerstoel werd opgericht door de VUB en moet nog een concrete invulling krijgen. Ik hoop in ieder geval dat er mooie inzichten gaan groeien, die hun weg vinden naar de arbeidsmarkt. Want alleen maar groei, dat is niet altijd even praktisch. Zo zie je maar, ik blijf altijd hopen. 

Guido Everaert is blogger, schrijver, spreker en columnist. Daarnaast werkt hij als lector 'web content' en 'storytelling' aan de Karel de Grote-Hogeschool. Zijn interesse? De schone en minder schone kantjes van de mens.

Guido Everaert

Wie is Guido?

Guido Everaert is schrijver, spreker en columnist. Daarnaast werkt hij als lector ‘web content' en ‘storytelling' aan de Karel de Grote-Hogeschool. Zijn interesse? De schone en minder schone kantjes van de mens.

Ook interessant

Guido: vijftigers

"In elke cursus die ik geef, zitten wel een paar vijftigers. Ze hadden een mooie loopbaan en vallen nu ineens 'onder outplacement’."

Guido: sociale media

Columnist Guido: "‘Neen, voor mij moet dat allemaal niet, ik leef echt!’ Het is kreet die ik vaak hoor als ik lesgeef over sociale media."

Guido: onthaasten

Columnist Guido: "Moeder de katholieke kerk zadelde ons met een scherpe arbeidsethos op. Als ik een dag niets doe, veins ik kwaaltjes."

Guido: boeken schrijven

Columnist Guido: "Ik heb een boek geschreven en ik kan jullie verzekeren: het was een hel, een regelrechte hel. Ik moest namelijk... samenwerken."

Guido: terug naar school

Het is weer zover. Leerlingen worden in hun uniformpjes gehesen, moeders kaften boeken en leerkrachten krijgen steunbetuigingen.

Guido: bezorgd

Columnist Guido: "Telkens als ik over mijn kinderen schrijf, slaag ik erin om minstens één van hen, maar meestal alle vier, verongelijkt te doen bellen."