Ze hebben een beetje gelijk want het is natuurlijk zo dat ik geen hersenchirurg ben en ook niet elke dag met hard labeur op mijn knieën vloertegels moet leggen.

Maar… tot daar hun gelijk. Ze denken dat ik een gemakkelijke job heb omdat ik de baas ben die het altijd en overal voor het zeggen heeft en zijn zin kan doen.

Ik kan je vertellen dat dit echt niet het geval is, maar er zijn wel uitzonderingen die de regel bevestigen.

Als Amerikaanse president kan je op Twitter iedereen schofferen, in het rond 'grabben' en iedereen die het met je oneens is stante pede ontslaan.

Voetbaltrainers komen ermee weg als ze hun team openlijk op tv afvallen. Winnen doen we samen, maar verliezen, dat is de schuld van de spelers die hun taken niet uitvoeren.

En ooit vertelde een sollicitante me dat ze in haar huidige baas een printer naar haar hoofd slingerde. Ik was er graag bij geweest, gewoon als ramptoerist, maar dit geheel terzijde.

Volgens mij werkt pure top-down-aansturing niet meer.

Het ontzag voor de leidinggevende is veranderd. Net zoals ook de pastoor, leerkracht en politie-agent dit ondervinden.

Als leidinggevende -op wat voor niveau dan ook- heb je niet meer de allesomvattende waarheid in pacht.

De huidige generaties laten van zich horen, gelukkig! Je moet nu als leider volop inzetten op inspraak, overtuigingskracht, overlegmomenten…  

Het kost vaak heel wat energie om mensen mee te nemen in je verhalen, plannen, visie. Temperatuur voelen of uit de tent lokken? Bilaterale gesprekken? Af en toe pas je je tempo aan. Soms moet je ideëen in de ijskast steken… of in de diepvries. Soms moet je ze stapje voor stapje invoeren of toch maar afvoeren of aanpassen.

Vaak is dit de juiste manier. Een team moet inbreng kunnen geven, dat is verrijkend. En er is meestal ook meer dan 1 juiste manier om tot een doel te komen.

Soms kan het frustrerend zijn omdat je als kapitein een koers voor ogen hebt waarvan je denkt dat die de beste is voor je team, afdeling of bedrijf.

Dan is het balanceren tussen inspraak dulden of durven gaan voor je eigen visie. Als het in dat laatste scenario lukt, win je vertrouwen. Mislukt het, dan zit je in de zone van de 'ziejewel'.

Het is dus niet elke dag makkelijk aan het roer van het schip. Maar het is meestal wel heel plezant!

En als het een dagje minder is, moet ik misschien toch die truc met die printer eens proberen."