"Tijdens één van mijn eerste tangolessen in oktober 2004 leerde ik de Calabrees Vittorio kennen. Hij veroverde mijn hart en ik besloot in Rome te blijven. Via zelfstudie en een intensieve taalcursus maakte ik mij het Italiaans eigen. En in september 2005 kon ik aan de slag als raadgever voor een departement van de Stad Rome, rond de thema’s sociale economie en maatschappelijk verantwoord ondernemen.

Het is een heel leuke job en ik heb het geluk om met fijne, intelligente en creatieve mensen samen te werken. Ze zijn bovendien heel tolerant met betrekking tot mijn toch nog wat gebrekkige Italiaans. Mijn kantoor is gevestigd in de gezellige, links-progressieve, volkse wijk "Garbatella", op 10 minuten fietsen van waar ik woon. Dat is voor Rome wel een uitzondering. Veel fietsers zie je hier niet en Rome is dermate groot dat een uur pendelen om naar het werk te gaan geen uitzondering is.

Groot en warm

Dat is meteen één van de nadelen van Rome. De grootte van de stad, de verkeersdrukte en het weinig uitgebouwde metronetwerk zorgen ervoor dat het nogal wat tijd en energie kost om je van het ene punt naar het andere te verplaatsen. Ik mis dan ook het kleine, bruisende Gent, waar je overal te voet of met de fiets naartoe kunt. Dat maakt het een stuk makkelijker om een voorstelling mee te pikken, een terrasje te doen of vrienden op te zoeken.

Het grote voordeel is dan weer het klimaat. Het overgrote deel van het jaar baadt Rome in stralend zonlicht. De luchtvervuiling wordt wat getemperd door de prachtige parken en het vele groen: de sierlijke cipressen, exotische palmbomen en mijn favoriete parasoldennen. Het centrum van Rome blijft natuurlijk ook zijn betovering behouden: gezellige pleintjes, onverwachte hoekjes, verbeeldingsvolle antieke gebouwen en vervallen zuilen. En dat alles in de mooist denkbare lichtinval met warme kleuren als okergeel, roestbruin, etruskisch rood, terracotta en sepia.

Galant en gastvrij

En de Italianen? Sterk veralgemenend (en dus zeer clichématig) zou ik hen als volgt beschrijven: ze zijn galant en gastvrij, klagen graag over de politieke en economische situatie van hun land, praten, discussiëren en vergaderen graag en hebben een rijke (eet)cultuur. De familie neemt een heel belangrijke plaats in en biedt vaak een aanvulling op de sociale zekerheid die veel minder sterk uitgebouwd is dan in België. Efficiëntie is zeker niet hun sterkste kant. En dit gecombineerd met een overbureaucratisering en een weinig klantgerichte houding kan af en toe wel leiden tot Kafkaiaanse toestanden. Bovendien moet de lappendeken van tewerkstellingscontracten en regelgeving in Italië zeker niet onderdoen voor die van België. De werkcultuur vind ik iets relaxter én ze vergeten niet van het leven te genieten!

Helaas zijn de huur- en koopprijzen van woningen in Rome volledig de pan uitgeslagen. We moeten ons voorlopig tevreden stellen met een klein appartementje, gelukkig wel met een groot terras. En daar ga ik nu samen met mijn 4 maanden jonge Romeins-Belgisch-Calabrese schat van een dochter, Chiara Gabriella, genieten van een Romeinse zonsondergang. En mijmeren over waar onze wegen ons nog verder naartoe zullen leiden."

E-mail: elsreynaert@yahoo.it