Buitenland

Wonen en werken in Bulgarije

In tegenstelling tot haar man, keek Sofie (30) niet uit naar een leven als expat. En van Bulgarije was ze ook al niet wild. Toch waagde ze de sprong. "Het was maar voor twee jaar, en ik mocht van m'n man elke zes weken naar België reizen. En eerlijk? Eigenlijk was ik zelf ook wel nieuwsgierig."

"Ik stond echt niet te springen om alles en iedereen achter te laten en naar het buitenland te trekken. De eerste maanden zijn voor mij dan ook heel erg zwaar geweest. Ik vond het bijvoorbeeld verschrikkelijk moeilijk om huisvrouw te zijn. Geen job hebben en financieel afhankelijk zijn, het ligt me niet. Begrijp me niet verkeerd, ik kwam absoluut niks te kort, maar ik voelde me zo nutteloos! Bovendien vormde ook de taal een barrière. Het Bulgaars is niet simpel. Ze gebruiken zelfs een ander alfabet. En om het helemaal moeilijk te maken knikken ze nee als ze ja willen zeggen! Intussen kan ik een paar eenvoudige dingen zeggen. Voor de rest behelp ik me met het Engels.

Om m'n leven wat structuur en 'vulling' te geven heb ik me ingeschreven bij een aantal expatverenigingen. De vrouwen die ik via deze verenigingen ontmoet zijn hier ook allemaal voor het werk van hun man. Het is leuk om ervaringen te kunnen delen en mensen van andere nationaliteiten te leren kennen. Op dit moment ga ik elke week naar de tekenles, en in de zomer ga ik mee met de wandelclub. Elke maand is er een "coffee morning" en kan je deelnemen aan verschillende activiteiten (van salsales en de babyclub tot vrijwilligerswerk). Intussen heb ik echt wel vrienden voor het leven gemaakt.

Sexy vrouwen

Sofia zelf is niet echt een mooie stad. Er zijn veel grijze gebouwen die dateren uit het communistische tijdperk en de wegen trekken op niks! Ze zijn overal aan het bouwen en er lopen gigantisch veel straathonden rond. Het contrast tussen arm en rijk is schrijnend. Terwijl bedelaars in de vuilbakken zoeken en zigeuners met paard en kar rondrijden, lopen de 'mutri’s' -de plaatselijke maffia- te pronken met hun superdeluxe 4x4 en sexy vrouwen. Wie geld heeft, laat dat graag zien. De casino's boeren goed en de prostitutie tiert welig.

De Bulgaren doen mij een beetje aan de Russen denken. De mannen zijn vrij zwaar gebouwd, de vrouwen tamelijk groot en eerder slank. De meesten hebben donker haar. Ze zijn van nature eerder gesloten, maar eens je kennis met ze maakt komen ze wel los. Ze zijn erg trots op hun land en houden van tradities en lekker eten. Hun keuken lijkt een beetje op de Griekse: ze gebruiken veel komkommers, tomaten, witte kaas, yoghurt, honing, gegrild vlees en ze hebben een paar lekkere wijnen. Daarnaast zijn ze zot van alles wat Europees of Amerikaans is.

Echte seizoenen

In de winter zitten we op amper een uurtje rijden van een skioord. Je kan eindeloze wandelingen maken in de natuur. En de zomer is echt fantastisch: alle dagen zon en warme temperaturen. Hier vind je nog échte seizoenen. Misschien zetten we ons avontuur nog twee jaar in een ander land verder, maar ik wil uiteindelijk toch wel terug naar België. Ik apprecieer ons kleine landje nu echt veel meer. En ik wil op een dag ook terug gaan werken, nuttig bezig zijn en veel tijd met familie en vrienden doorbrengen!"

Buitenland

Ook interesse?

  • Wil je graag getuigen over je ervaring in het buitenland? Mail naar de redactie.
  • Droom je van een buitenlandse ervaring? Lees meer op 'Werken in het buitenland'. 

Ook interessant

Wonen en werken in Canada

Isabelle werkte 5 jaar in Montreal. "Ik sprak af met vriendinnen om te breien. We zaten dan met een glas wijn rond de houtkachel.

Wonen en werken in Zuid-Afrika

Frank: "Je hebt hier alles wat een mens kan verlangen: 10 maanden zon per jaar, strand, bergen en adembenemende natuur."

Wonen en werken in Oeganda

Ingenieursstudent Benjamin trok tijdens z'n vakantie naar een dorpje in Oeganda om er een waterpomp te installeren.

Wonen en werken in Griekenland

Elise werkte als reisleidster op het Griekse eiland Kos. "Toen ik er in april aankwam, ontwaakte het eiland uit zijn winterslaap."

Wonen en werken in Peru

Aline trok naar een arm dorpje, diep in het Andesgebergte, waar ze indianenkinderen opving die van school kwamen.

Wonen en werken in IJsland

Koen: "Toen ik hier toekwam, zweette ik me kapot. Het regende en het was warm. En het was pikdonker, om 3 uur in de namiddag."