Buitenland

Wonen en werken in Ierland

In maart 2008 verhuisde Mark (37) naar Dublin nadat hij 'a job offer he couldn’t refuse' kreeg van zijn werkgever. Zijn vrouw Inge (38) nam loopbaanonderbreking en liet zich, samen met hun drie kinderen (5,4 en 1), meevoeren in het Ierse avontuur. Inge: "Ik was net bevallen van ons derde kindje. De onderbreking kwam me eigenlijk goed uit."

Inge: "Ik heb er zelf nooit van gedroomd om met mijn gezin naar het buitenland te trekken. Maar het aanbod van Marks werkgever om in Dublin een nieuwe dienst uit de grond te stampen, was te mooi om te weigeren. Bovendien ging het om een tijdelijk contract en kon ik, door een jaar loopbaanonderbreking te nemen, mijn job als leerkracht behouden. Omdat ik net bevallen was van ons derde kindje, kwam die onderbreking me eigenlijk goed uit.

We vestigden ons, met de hulp van Marks werkgever, in een buitenwijk van Dublin waar we ons snel integreerden. Erg moeilijk was dat niet, want Ieren zijn heel open. Ze lijken op het eerste gezicht zelfs hartelijker dan Belgen, maar toch zul je niet snel écht opgenomen worden in hun vriendenkring. Op dat vlak zijn ze eerder gereserveerd.

Griezelen

Desondanks heb ik het voorbije jaar erg genoten van ons verblijf hier en de sfeervolle Ierse feesten. Zo was het al snel na onze aankomst Saint Patrick’s Day (17 maart). Dat is de nationale feestdag van Ierland waarop de Ieren hun partoonheilige vieren. Alle winkels zijn dan gesloten en iedereen loopt verkleed door de stad, in de kleuren van de Ierse vlag. Verder zijn er die dag openluchtconcerten, kermissen, grote optochten en vuurwerk.

Enkele maanden later, op 31 oktober, was het Halloween. Dat is een typisch Keltisch feest dat helemaal in de Ierse cultuur is ingebakken. Niet te vergelijken met het flauwe afkooksel dat we in België kennen. De legende gaat dat op Halloween de doden van het afgelopen jaar terugkeren naar de aarde, op zoek naar een levend lichaam om bezit van te nemen. Om jezelf te beschermen moet je er dus zo akelig mogelijk uitzien. De Ieren nemen dat nogal serieus en lopen massaal door de straten met griezelige maskers op. Hun huizen versieren ze met spinnenwebben en bezems. De kinderen spelen dan 'trick or treat' -het intussen wereldbekende halloweenspelletje.

Dogracing

Wat me verder erg is opgevallen, is de levendige gokcultuur van de Ieren. Als je wil, kan je elk weekend op een of andere renbaan je geld inzetten op een wedstrijdje ‘horse racing’ of ‘dog racing’. Ook op voetbalwedstrijden wordt geld ingezet. Het is helemaal niet vreemd om samen met het oudercomité op school of met de collega’s op het werk een gezamenlijk gokje te wagen of zelf een gokwedstrijd te organiseren.

Ook erg leuk is de populariteit van de golfsport. Die is hier niet voorbehouden voor de elite. Iedereen doet eraan mee en de grote stukken ongerepte natuur bieden de ideale ruimte voor mooie, grote golfterreinen. Wanneer je op zo’n terrein staat en het is wat mistig, heeft het zelfs iets filmisch! <lacht>

Hoewel Mark het aanbod kreeg om te blijven, keren we in januari terug naar België. Mijn loopbaanonderbreking is dan voorbij en ik neem mijn job als leerkracht terug op. Ik wil heel graag blijven werken en in Ierland is dat moeilijk. De schooltijd loopt hier namelijk van 09h00 tot 13h30 en de kinderopvang is zeer duur. Dat moedigt moeders niet aan om buitenshuis te gaan werken."

 

E-mail: inge.verherstraeten@gmail.com

Buitenland

Ook interesse?

  • Wil je graag getuigen over je ervaring in het buitenland? Mail naar de redactie.
  • Droom je van een buitenlandse ervaring? Lees meer op 'Werken in het buitenland'. 

Ook interessant

Wonen en werken in Vietnam

Debbie woonde 4 jaar in Saigon. “Vietnamezen zijn eeuwige optimisten. Ze nemen de dag zoals die komt en gaan zelf op zoek naar lichtpuntjes. Zo'n fijne mindset!" 

Roadtrip door Nieuw-Zeeland

Annelies trekt met een Mitsubishi-busje door Nieuw-Zeeland. “Toen ik 's nachts ging zwemmen verschenen er allemaal lichtgevende sterretjes rond mijn lichaam. Het was magisch!”

 

Wonen en werken in Spanje

“Ik ben grootgebracht met een mengelmoes van talen en tradities. Mijn ouders spoorden me aan om m’n grenzen te verleggen en de wereld te verkennen. En dat is precies wat ik doe.”