Saartje (29): “Ik ben aan Macquarie University in Sydney gestart met een bachelor in Engelse literatuur en gender studies. Daarna heb ik een tweejarige master of research in gender studies gedaan. Momenteel doctoreer ik in critical theory, wat je zou kunnen vergelijken met filosofie. Ik geef ook les op de unief aan bachelorstudenten in de opleiding gender studies.

Werken

Er zijn voor- en nadelen aan doctoreren, toch binnen mijn vakgebied. Mijn doctoraatsproject is puur theoretisch, dat wil zeggen dat ik geen interviews, geen experimenten en geen surveys doe. Ik heb boeken, wetenschappelijke artikels, een computer, en m’n eigen gedachten. Elke dag opnieuw, drie jaar lang. Soms is dit leuk, maar soms ook eenzaam. Ik ben dus heel blij dat ik ook lesgeef. Dat geeft structuur aan mijn week. En het is fijn om studenten te zien openbloeien en te leren kritisch denken...

Kritisch denken, dat leren ze hier echt. Elk vak heeft zowel 'lectures' als 'tutorials'. Lectures zijn gewone lessen die door een prof in de aula worden gegeven. Voor tutorials worden de studenten opgesplitst in groepen van ongeveer 20 man. Elke week moeten ze een aantal hoofdstukken of wetenschappelijke artikels lezen. Die bespreken ze dan tijdens de tutorial. Daar krijgen ze ook punten op. De bedoeling is dat iedereen z’n mening aan bod komt en dat we een gesprek voeren als gelijken. De nadruk ligt dus niet op vanbuiten leren, maar op kritisch nadenken.

Wonen

Sydney is een heel aangename stad om te wonen. Omgeven door water, met heel veel parken en bomen in het stadscentrum. Er is altijd wel iets te doen, en er zijn massa’s cafeetjes en restaurants waar je gezellig iets kan gaan eten en drinken. De stad voelt ook heel ruim aan. Dat komt omdat Sydney vooral naar buiten toe bouwt, in plaats van omhoog. De keerzijde is dat je vaak serieuze afstanden moet afleggen als je ergens moet zijn. Maar dat word je wel gewoon.

Ook in de winter is Sydney prachtig. Een intens blauwe lucht, een winterzonnetje, en tussen de tien en vijftien graden. Al mag het voor mij kouder zijn. Ik hou van het gevoel dat je gezicht pijn doet van de kou. Dat krijg je hier niet. Buiten toch niet. Binnen kan het dan wel weer verrassend koud zijn. Veel huizen hebben immers geen verwarming, zeker als je huurt. Het voelt buiten vaak warmer aan dan binnen.

Wennen

Wie je bent, wordt voor een stuk bepaald door de verwachtingen van mensen in je omgeving. Dat gaat heel breed: hoe je reageert in bepaalde situaties, wat je voor anderen doet, je gedragspatroon, de keuzes die je maakt… Wanneer je alleen naar de andere kant van de wereld verhuist, valt dat helemaal weg. Er is niemand meer in je dagelijkse leven die iets van jou verwacht. Dat was misschien wel het moeilijkste voor mij. Wie ben ik zonder die mensen waar ik een verleden mee deel? Dat was wennen.

Ook de taal was een aanpassing. Australisch Engels is toch wel iets anders dan het Engels dat we in België op school leren. Eerst en vooral verschilt de uitspraak. Daarnaast zijn er ook heel veel dialectwoorden die je moet leren. Toen ik hier nog maar net woonde, ging ik ergens iets drinken. Aan de deur hing een bordje: "No thongs allowed." Ik heb geleerd dat "a thong" "een string" is, en ik begreep niet goed waarom een cafébaas er zaken mee had welk ondergoed mensen dragen. Later bleek dat thongs hier teenslippers betekent. <lacht>

Wegwerpcultuur

Lonen worden over het algemeen per week betaald, soms per twee weken. Zelden tot nooit per maand. En vaak wordt dat geld meteen opgesoupeerd. Ze gaan ontbijten met vrienden, drinken veel ‘take-away’ koffie, lunchen in het shoppingcentrum… Er heerst sterk een ‘work hard, play hard’-mentaliteit. En dat terwijl het leven hier best duur is. Een ontbijt buiten de deur kost hier makkelijk 25 euro.

Daarnaast zijn Australiërs rustig. Iedereen is 'druk' als je vraagt hoe het met hen gaat, maar toch zijn ze meer ‘laid back’ en is er minder stress. Het is altijd een aanpassing als ik terug in België ben. Minder positief vind ik de wegwerpcultuur. Heel wat zaken zijn gemaakt om eventjes te gebruiken en dan weg te gooien. Tenzij je er stukken van mensen voor wil betalen. Dat gaat van kledij tot huizen.

Willen

Mijn vrije tijd vul ik met lezen, haken, Bodybalance lessen, Ierse dansles en wandelen aan de kust of in het bos. Ik spendeer veel meer tijd buiten dan in België. Het weer laat dat toe, en er zijn zoveel parken en stranden waar het mooi en leuk is om je tijd door te brengen. Dat is echt geweldig!

Natuurlijk zijn er ook dingen die ik mis. Frietjes met mayonaise of andalouse bijvoorbeeld, een curryworst special, vol au vent, vers brood, lekkere pistolets en chocoladekoeken op zondagochtend, pickles chips… Wat nog? Onze Vlaamse humor: hard en vaak ongepast. Dat soort humor begrijpen de meeste Australiërs niet. En ik mis het Nederlands, met al zijn uitdrukkingen en nuances.

Weten

Het is verbazingwekkend wat je in een aantal jaar tijd leert: je leert welke Australiërs bekend zijn, wie de politici zijn en wat de geschiedenis van het land is. Je leert ook waarom bepaalde onderwerpen gevoelig liggen, waarom mensen reageren op de manier waarop ze reageren en waarom sommige dingen al dan niet belangrijk zijn… Dat is geen kennis die je uit boeken haalt. Maar deze kennis is wel essentieel om erbij te horen. Het heeft me veel tijd gekost, maar ik heb intussen het gevoel dat ik geen buitenstaander meer ben.

Ik zou heel graag in Australië willen blijven, want mijn leven en vrienden zijn hier. Maar ik heb nog steeds een studentenvisum. En de immigratiewetgeving is verschrikkelijk streng. Terug naar België verhuizen zou erg moeilijk zijn. Behalve familie heb ik daar niet veel meer, en de wereld heeft er natuurlijk ook niet stilgestaan. Ik denk dat het dan nog makkelijker zou zijn om ergens anders helemaal opnieuw te beginnen. Time will tell.”

E-mail Saartje: saartje.tack@gmail.com