Terug naar het hybride kantoor na twee jaar onverwacht thuiswerken. Het voelt aan als terug naar school moeten gaan na twee mooie lange zwoele zomermaanden. Het is onwennig voor zowel de werknemers als werkgevers.

Als werknemer ben je die rustgevende en motiverende vrijheid kwijt en moet je opnieuw wennen aan dat opgelegde knijpende keurslijf van je baas.

In de sterren geschreven

Bij ons -in een Japanse werkomgeving- stond het in de sterren geschreven dat we verplicht terug zouden moeten. 

Zelfs tijdens de meest strenge lockdown hokten de Japanse collega's op kantoor samen. Japanners vinden het moeilijk om elkaar te vertrouwen als ze elkaar niet kunnen controleren. 

Er zijn altijd excuses om als leidinggevende je wil op te leggen ook al gaat dit tegen de algemene verwachtingen van je medewerkers in. Je verdoezelt je eigenbelang met het bedrijfsbelang, ondersteund met urgentie en een overlevingsstrategie als verpakkingsmateriaal.

In ons hoofdkantoor in Brussel kwam er een vorm van rebellie tot stand toen het management ons droogweg via mail serveerde dat twee dagen per week home office de nieuwe standaard wordt.  

Vakbondachtige solidariteit

Er waren twee grote redenen waarom dit mailtje tot een vakbondachtige solidariteit leidde.

Het begon twee maanden geleden met een enquête omtrent hoe we de coronaperiode hadden ervaren en hoeveel dagen we willen thuiswerken in de post-coronaperiode.

Met een overdonderende meerderheid gingen we voor 3 à 4 dagen thuiswerk per week omdat de meesten een veel betere efficiëntie en levensbalans hadden ervaren.

Het management gaf de resultaten van het intern onderzoek pas vrij nadat we weken aan een stuk eisten om de resultaten van het onderzoek te krijgen.

De feiten werden tijdens een meeting in de groep gegooid waarbij er werd gezegd dat het onderzoek niet bindend was voor het management. Iedereen voelde zich in het zak gezet en niet 'au serieux' genomen.

Voor mij nogmaals een duidelijk bewijs: heb je niet de intentie om democratische besluitvorming te respecteren, dan neem je beter direct een dictatiorale beslissing. Het creëren van valse verwachtingen is erger dan eigenzinnige dwangmatigheden opleggen.

Pertinente leugens

De tweede reden waarom iedereen pisnijdig was over het verplichte 'working in the office': het mangement gebruikte pertinente leugens om het beleid te omkaderen. 

Ondanks het feit dat onze winstresultaten met 40% omhoog gingen tijdens de coranaperiode werden we toch verweten dat thuiswerken niet het juiste systeem was.

De drogreden van onze nummer één op de pyramide was dat we te weinig nieuwe projecten opstartten. Dit was het enige laffe excuus dat hij ons aanwreef, zonder enige kennis van zaken over de markt, klanten en landen die zich meer in een overlevingsfase bevonden dan in een ontwikkelingsfase.

Voor mij is dit het bewijs dat je als dictator beter niet uitlegt waarom je iets door de strot duwt in plaats van met 'fake news' je eigen zwakheid te versterken.

Cocoonen en kampvuur

Hoe zie ik de toekomst van het hybride kantoor? Volgens mij moet je een kantoor herscheppen in een attractieve plaats waar mensen trots op kunnen zijn zodat ze zichzelf erin herkennen en gemotiveerd zijn om naar het kantoor te reizen. 

Denk aan een goede verlichting, veel kleur, natuurlijke elementen, gezelligheid, een lekker bedrijfsrestaurant en behulpzame technologie. Zo'n omgeving schenkt de mensen energie en maakt ze geëngageerd.

Het kantoor van de toekomst moet ook rekening houden met de jobinhoud. In veel jobs heb je een mix van 50% individuele taken en 50% co-working met andere collega's. Daarom moeten er plekken zijn waar je als vluchteling kan cocoonen en een nestgevoel krijgt, maar moet er ook openheid en wijdheid zijn voor kampvuurmomenten met de collega's.

Sociaal contract

Thuiswerken of niet, mag geen vast gebetonneerd systeem zijn binnen het bedrijf. De werkgever moet dit met elke werknemer apart vastleggen in een sociaal contract. 

Hoe leg je zo'n sociaal contract vast? Door naar elkaar te luisteren vol vertrouwen in de ander en vol zelfvertrouwen aan beide kanten.

De gezondheid en het welbevinden van werknemers zijn de beste zakelijke investeringen die je als bedrijf kan maken. 

Dat beseffen we jammerlijk genoeg pas als we de ander ziek maken of onszelf in de vernieling werken.