Steven is biochemicus en werkt bij een Japanse multinational. Hij vertelt: "We verhuisden onlangs naar een stijlvol kantoor in het centrum van Brussel. Als we naar buiten kijken, hebben we een prachtig zicht op de Sint-Goedelekathedraal. Helaas zijn alle muren in ons kantoor spierwit zonder enige persoonlijkheid of uitstraling. Zelfs die in de kantine."

Rode, intimiderende gorilla

Een gemiste kans, vindt Steven. “Ons kantoor zou een smoel kunnen krijgen door in kunst te investeren. Ik kom geregeld in bedrijven die kunstwerken tentoonstellen en zo een eigen identiteit uitstralen. Bij een bekende producent van siliconen staat in de inkomsthal bijvoorbeeld een plastische, krijsende gorilla. De vacht is gemaakt van siliconen. Heel mooi. 

In ons hoofdkantoor in Tokyo hebben we overigens wel veel kunstwerken: een Chagall, Renoir, Monet… Alleen hangen die op de 'golden floor', het verdiep waar enkel de absolute top toegelaten wordt.”

Steven beschouwt kunst op kantoor ook als een vorm van teambuilding. “Het is interessant om met verschillende types collega’s out of the box te denken en in een kleine groep te beslissen over kunstwerken. Je moet tot een consensus komen over iets dat subjectief is.”

Steven liet er geen gras over groeien en zocht via Google naar de mogelijkheden. Zo kwam hij bij de vzw Kunst in Huis terecht. 

Meer dan 4.000 kunstwerken

Mira van Kunst in Huis legt uit: “We hebben een online catalogus van meer dan 4000 kunstwerken die je tegen betaling kan huren.

Je kiest zelf de kunstwerken die je wil of we werken een artistiek voorstel op maat uit. Bovendien kunnen we de kunstwerken komen installeren in je bedrijf, de kunstenaars uitnodigen voor een gesprek of rondleiding... Na een jaar krijg je de kans om de kunstwerken om te ruilen voor nieuwe. Als je wil, kan je ze ook kopen.

Onze kunstwerken maken je werkplek tot een karaktervolle, aangename ruimte om te werken en vertoeven. Bovendien neem je de rol op van mecenas: je steunt opkomend talent en geeft hen visibiliteit.” 

Kiezen is een kunst

Hoe staat het met Stevens plan? “Ik had eerst een online gesprek met Mira waarin ze meer uitleg gaf en peilde naar onze verwachtingen. Daarna kwam ze langs in ons kantoor. Dat verliep vlot en ook mijn baas was enthousiast. Hij zei zelfs dat we een voorbeeld gingen worden voor heel Europa als promotor van beginnende kunstenaars.

Intussen kregen we een voorstel met kunstwerken waaruit we kunnen kiezen. Mira had ons geadviseerd om maximum 3 à 4 mensen te betrekken bij het beslissingsproces. Anders wordt het een toren van Babylon waar iedereen voor z’n kunstzinnig gelijk gaat. Helaas zijn er al 9 medewerkers betrokken en een collega wil dit verruimen tot 30. Er woedt nog volop discussie. En mijn baas die overtuigd had zitten knikken tegen Mira, zwijgt in alle talen. Ik vrees dat het een toren van Pizza wordt, maar hoop dat ik die nog recht kan trekken.”