Het doet me terugdenken aan het bescheiden niveau waarop ik zelf voetbalde. Op donderdag paste de trainer zijn oefenstof al aan in functie van de tegenstrever. Net vóór de wedstrijd, was er vaak een uitgebreide tactische bespreking inclusief scoutingverslag. Tijdens de opwarming fluisterde hij nog wat kleine specifieke en persoonlijke dingetjes in je oor en op de dinsdagtraining volde er een korte nabespreking in groep of individueel. Dat alles terwijl ik maar op provinciaal niveau speelde. Vreemd? Overdreven?

Eigenlijk niet. In al die jaren pikte ik op die manier heel wat op. Elke trainer bracht me iets bij en coachte me op basis van zijn verwachtingen. Zo werd ik elke keer een beetje beter.

Het voetballen is ondertussen verleden tijd, maar de coachingmethodes zijn me wel bijgebleven. Hoewel ze soms redelijk 'fout' waren. Op mijn allereerste training met de grote jongens schopte de trainer zo hard tegen mijn achterwerk dat ik al heel snel terug bij mijn vrienden wilde gaan spelen. 

Ik vraag me af of je op de werkvloer even intensief kan coachen, begeleiden, aansturen zoals in het voetbal? En indien ja, zorgt dit dan ook voor betere resultaten? Want daar willen we toch allemaal naartoe!

Het intensief begeleiden van een team op de werkvloer vraagt aanwezigheid, tijd en enthousiasme. Maar heeft de leidinggevende die ruimte wel in zijn agenda? Vaak hebben ook de leidinggevenden een goedgevuld takenpakket en wordt het leidinggeven verwaarloosd of naar de achtergrond verdrongen. 

En dan is er de insteek vanuit de kant van de mensen die aangestuurd worden. Is het wel fijn met een leidinggevende die er zo kort opzit en elke dag weer op verbeteren hamert? Micromanagement in het kwadraat! Haalbaar? Nuttig? En heeft de leidinggevende dan nog tijd voor het breder kader?

Zelfsturende teams zorgen voor een grotere jobvoldoening . Maar wat als het met de jobtevredenheid wel goed zit, maar de resultaten niet volgen? Toch maar intensiever opvolgen en bijsturen?

Het lijkt erop dat de ideale situatie alweer in het compromis zit. Veelvuldig overleg is heilzaam en maakt de verwachtingen duidelijk. Tegelijk is het belangrijk om genoeg zuurstof en ruimte te laten voor de eigen inbreng van het team. Verder is het ook belangrijk om te coachen op maat: de ene heeft net dat tikkeltje meer of minder nodig dan de ander.

Met een doorgedreven, motiverende coaching kan je het verschil maken. Schaven aan elk detail, dat werkt! Een van mijn voetbalcoaches vertelde me ooit dat de spits van de tegenpartij naar de kapper was geweest en er dus anders uitzag dan tijdens de heenwedstrijd. Ietwat overbodige info want deze spits was de enige niet-blanke bij de tegenpartij. De verdediger vroeg voor de zekerheid toch nog maar even met welk rugnummer de man speelde. Hilariteit alom.

Om maar te zeggen, coaching mag ook plezant zijn. Het schoolmeesterachtige is niet meer van de tijd en ook een schop tegen het achterste is passé."