Sommigen waren zenuwachtig, anderen dan weer helemaal niet. Er waren er die al in ons bedrijf stage liepen maar dat niet vermeldden op hun cv en een andere had dan weer geen telefoonnummer genoteerd. Blunders! Goed dat ze die kunnen maken terwijl ze nog op school zitten.

Maar vergis u niet, we komen dit soort zaken ook in de echte sollicitatiegesprekken tegen en dit van kandidaten met pakken ervaring en diverse diploma's.

Onze firmanaam wordt vaak verkeerd geschreven, referenties hebben foute namen of nummers en ooit stapte een kandidate een half uur te laat binnen omdat ze eerst per ongeluk bij de concurrentie binnenstapte en daar wachtte op een gesprek dat niet gepland was. Beetje pijnlijk.

Een persoonlijke frustratie van me is het gebrek aan voorbereiding bij toch wel wat kandidaten. Solliciteren voor een functie als coach en niet nagedacht hebben over je motivatietechnieken? Dan wil ik al na 1 minuut op een rode buzzer drukken.

Sollicitatiegesprekken blijven uiteraard een beetje een nerveuze bedoening want er hangt heel wat vanaf. Toch pleit ik ten volle voor meer rust aan beide kanten van de tafel. Sterker nog, weg met die tafel.

Onder de vlag van 'Hire for attitude, not for skills' wil ik vooral de kandidaat leren kennen als persoon en dat lukt niet als het gesprek lijkt op een strenge politie-ondervraging aan een bureau of erger nog: aan een grote vergadertafel waar je ook in niet-covid-tijden wel heel erg ver uit elkaar zit. Mag het allemaal wat relaxter? Mag het allemaal wat plezanter?

En voorafgaand aan het gesprek lees je in het cv veel over ervaring en opleidingen en als je geluk hebt drie woorden over de hobby's. Dat is een beetje zoals op een date vertellen over al je vorige relaties, maar niet over jezelf.

Wellicht zullen kandidaten raar opkijken als ze worden uitgenodigd in een of andere koffiebar voor een latte naar keuze. Of als ze op hun cv vermelden dat ze sportief zijn, wil ik ook wel gerust tien kilometer met hen gaan lopen door het bos. Of misschien kan ik wel iets bijleren en met iemand een taart bakken om dan ondertussen kennis te maken?

Het lijkt me allemaal mogelijk en een veel betere manier om mensen te leren kennen, aan te voelen, te doorgronden. Daar kan toch geen assesment of nog maar eens een psychologische doorlichting tegenop? Om van de kosten nog maar te zwijgen.

Moeilijke vragen stellen en mensen voor het blok zetten is niet zo moeilijk, maar de juiste connectie leggen en mensen 'voelen' lijken me de echte opdracht voor de HR-dienst om tot duurzaam teamwork te komen.

Met de juiste attitude, de waarden en normen die matchen met het team én de waardenset van het bedrijf, kom je al heel ver. En die skills daar heb je dan nog heel veel tijd voor om die aan te scherpen. 

Bij een volgende vacature misschien toch maar eens uitproberen. Diegenen die toehappen om te gaan lopen of af te spreken in de koffiebar durven alvast out of the box gaan en passen sowieso al goed bij ons bedrijf.