Ann: "Toen Arno het aanbod kreeg van Vodafone -een internationaal telecommunicatiebedrijf- om een jaar in Sydney te werken, aarzelden we niet lang. Het was eigenlijk pas wanneer we na 26 uur vliegen aankwamen, dat we echt beseften hoe ver we van huis waren.

Maar we hadden het snel naar onze zin en ik vond gelukkig ook meteen een job in de telecommunicatie. Australië had een tekort aan gespecialiseerde mensen in deze sector en dat speelde in ons voordeel. Omdat het éénjarige contract van Arno ook steeds opnieuw verlengd werd, konden we uiteindelijk niet één, maar drie jaar blijven.

Darling

Eén van de grote verschillen met België is de Australische mentaliteit. De ‘Aussies’ zijn erg vriendelijk en sociaal waardoor er voortdurend een ontspannen sfeer heerst. De uitdrukking ‘no worries’ is hun handelsmerk en zelfs vreemden spreken elkaar aan met ‘darling’. Je moet niet raar opkijken wanneer een volslagen onbekende aanbiedt je rug in te smeren wanneer je alleen op het strand ligt te zonnen.

Deze ontspannen sfeer vind je ook terug op de werkvloer: iedereen gaat ’s avonds op tijd naar huis en glijdende uren en thuiswerken zijn goed ingeburgerd.

Wat ook boeiend is: in Sydney wonen veel immigranten waardoor er altijd wel iets te vieren valt dat eigen is aan een bepaalde godsdienst of cultuur. Neem nu Nieuwjaar. Zowel op 1 januari als eind januari -het Chinese Nieuwjaar -wordt er uitgebreid gefeest. En de ingeweken Europeanen vieren in juli een tweede keer Kerstmis want dan is het winter in Australië, wat het kerstgevoel ten goede komt. Ik moet toegeven dat een plastieken kerstboom bij 40 graden echt weinig charmes heeft. <lacht>

Minderwaardig

Hoewel de Australiërs eigenlijk tweedegeneratie-Europeanen zijn, voelen ze zich minderwaardig tegenover ons West-Europeanen. Ze hebben het idee dat alles wat uit Europa komt, beter is. De producten die vanuit Europa ingevoerd worden, zijn dan ook peperduur. Ook onze talenkennis maakt een grote indruk. Mensen vroegen me regelmatig om eens ‘iets in een andere taal te zeggen’, gewoon voor de show!

We hebben daar een boeiende tijd beleefd maar ik heb mijn familie in die periode erg gemist. Want even voor het weekend overkomen naar Sydney, is natuurlijk niet mogelijk.

Wat ik verassend genoeg ook heb gemist, is de aanwezigheid van buurlanden. Wanneer je vanuit Brussel een paar uur rijdt, zit je meteen in een ander land met een andere taal en cultuur. Je hebt snel het gevoel er even tussenuit te zijn. In Australië heb je dat niet. Daardoor had ik soms het gevoel gevangen te zitten op een groot eiland. Misschien ben ik daarom West-Europa altijd als mijn ‘thuisland’ blijven beschouwen."