Columns

Steven: Amelina

Een immense berg van verdriet kan je een nieuwe bron van intens geluk schenken in jouw tranendal... Dit is het gevoel dat ik heb als ik mijn Frans Bretoense volbloed, Amelina, vol levensplezier zie lopen tussen mijn andere paarden.

Amelina

Abonneer je op de nieuwsbrief

Twee jaar geleden heb ik Amelina holder de bolder gekocht na een zoektocht van amper twee weken omdat we het verlies van een andere paard wilden compenseren.

Na de wittebroodsweken vol admiratie voor ons nieuw paard van vijf jaar, begrepen we dat er een verborgen verhaal achter zat.

Waarom wordt een 100% raspaard met koninklijke origine op de markt gebracht aan een heel democratische prijs?

Ons nieuwe paard was zo mooi, maar ooooooooooooooh zo complex om mee te rijden.

Ik hoor in ons Japans bedrijf soms HR-medewerkers praten over nieuwe problematische high potentials. 

“Steven heb wat meer geduld, het is een ruwe diamant. Je moet er nog meer tijd en energie in stoppen om die persoon te laten fonkelen.“

Mijn high potentials op de weide en op kantoor hebben veel gelijkenissen en uitdagingen.

Moeilijke en complexe karakters bieden perspectief zolang je er maar voldoende tijd en energie in stopt.

Het betekent vooral ook: ga terug in de tijd om de code te breken en te ontdekken hoe hun karakters opgebouwd zijn.

Kind aan huis

Raar maar waar, we gingen begin juli op vakantie naar het zuiden van Bretagne om van de rotsige kust, cider en de bohemien levenswijze te genieten.

Een dag had ik gereserveerd voor mijzelf. Want ik wou de fokker van mijn Française Amelina ontmoeten in Saint-Clet om de code van haar initieel levensverhaal te ontcijferen.

In totaal zes uur autogereden om een fascinerende discussie te hebben van twee uur met de geestelijke vader, Mr Le Pivert, van Amelina.

We hadden elkaar nog nooit ontmoet, maar toen ik onaangekondigd aanbelde aan hun boerderij was ik binnen de vijf minuten een kind aan huis.

Wat maakt het een verschil in het leven als je dezelfde taal van de passie spreekt!

De fokker kon nog alle details vertellen over haar eerste twee levensjaren maar over de levensjaren drie tot vijf wist hij niets want hij had onze Amelina op tweejarige leeftijd op een paardenveiling verkocht voor niet minder dan 30,000 euro.

Het mysterie heeft een tipje van de sluier opgelicht maar het ongewisse blijft een deel van onze droomwereld.

Dezelfde fundamenten

Tijdens mijn Franse discussie met Mr Le Pivert werd me wel nog eens duidelijk dat de paardenwereld en arbeidswereld dezelfde fundamenten hebben.

Ik geef drie voorbeelden. 

1. Vertrouwen

Normaal gezien springt een paard enkel over een hindernis in noodsituaties. Als je het wil overtuigen om dit voor 'de fun' te doen, moet je het laten voelen: je kan dat, we raken er samen over, het gaat geen pijn doen... Essentieel is dat je er ook zelf in gelooft. Twijfel je, dan voelt je paard dit en weigert het te springen.

Hetzelfde op het werk: wil je dat mensen je volgen, dan moet je vertrouwen uitstralen en kordaat zijn. Dat geeft hen een veilig gevoel, zeker als je niet alleen zegt wat er moet moeten gebeuren, maar dit zelf ook doet.''

2. Voortbestaan

Verzwakt de leider van een kudde paarden door een blessure, dan wordt z'n positie onmiddellijk in vraag gesteld. Dit is in het belang van de groep: de kudde heeft de beste leider nodig om te overleven. Om te bepalen wie de nieuwe baas wordt, vinden er schijngevechten plaats. Dit zijn gevechten waarbij het niet de bedoeling is om te verwonden of doden, maar om een nieuwe leider te vinden of de hiërarchie in de groep te veranderen. Daarna is er weer balans in de groep.

In bedrijven zou dit ook zo moeten zijn: managers die niet goed meer functioneren moeten direct vervangen worden in het belang van de onderneming. Het verleden telt niet, enkel de toekomst.

3. Verandering

Paarden zijn gewoontedieren. Ze willen enkel hun gedrag veranderen als het hen iets oplevert. Bijvoorbeeld: extra eten.

Ook mensen zijn gewoontedieren. Ze hebben schrik van veranderingen. Wil je dat je medewerkers er in meegaan dan moet je uitleggen wat er gaat veranderen en waarom, welke alternatieven er zijn, hoe je het op lange termijn ziet en wat er voor hen in zit. Doe je dit niet, dan brouwen ze er een negatief verhaal van en kan je het vergeten.

echo

Uitsmijter

Tot slot nog een uitsmijter: Amelina verwacht een veulentje volgend jaar in april.

De trotse gigolo-vader is een vermaard jong Belgisch springpaard.

Het mysterie zal alleen nog maar groter worden...

 

 

 

Manager Steven

Wie is manager Steven?

Steven werkt bij een Japanse multinational en reist meer dan 100 dagen per jaar voor zijn job. “Ik hoor vaak dat ik moeilijk gezag kan aanvaarden. Dat was zo op school, tijdens mijn legerdienst en ook op het werk."

Ook interessant

Steven: thuiswerk

Manager Steven: "Thuiswerk vereist een andere managementstijl. Managers kunnen heel wat leren van de Japanse theeceremonie."

Steven: speeches

Manager Steven: "Hoeveel nieuwjaarsspeeches kreeg je door je strot geramd? Mijn lever is tot foie gras verpest door al dat gesnater."

Steven: leidraad

Manager Steven: "25 jaar geleden kreeg ik een mantra van een Afrikaanse gids waarmee ik de Kilimanjaro opklauterde. Ik kriebelde het neer in een schriftje en koester het nog altijd."

Steven: vogelvrij

Manager Steven: "Een gewaardeerde jonge medewerker gaf zijn ontslag om bij een concurrent een gelijkaardige productie op te starten in het slinkse China. Ons management schreeuwde moord en brand."

Steven: gelukkiger en gezonder

Manager Steven: "Ik was na 4 jaar nog eens op zakenreis in Saudi Arabië. Er is -afgezien van de 52°C waar je zelfs geen kameel zou doorsturen- enorm veel veranderd. Ik merkte het al op de luchthaven in Jeddah."

Steven: carrière

Manager Steven: "Ik heb gemerkt dat je een politieker moet worden als je carrière wil maken. Net zoals een volleerde politieker mag je als manager het achterste van je tong niet tonen."