Buitenland

Wonen en werken in Noorwegen

Jetske is graag onderweg. Letterlijk en figuurlijk. Al ging dat niet vanzelf. “Ik probeerde te passen in het huisje-tuintje-boompje-verhaal, maar dat lukte gewoon niet. Het zit in mij om op ontdekking te gaan. Dus heb ik m’n ontdekkingsdrang omarmd en geniet ik nu van een wild en vrij leven. Op dit moment in Noorwegen.” Over manke pinguïns, donkere dagen en sociaal incapabele inwoners.

noorwegen
Foto van Jetske

Abonneer je op de nieuwsbrief

Jetske (33): “Afgelopen zomer bracht ik door in Spanje en Portugal. Na die warme maanden leek een najaar in Noorwegen me een goed idee. Doordat ik in 2019 al eens in Noorwegen had gewerkt, waren m’n papieren nog in orde. Die blijven immers 5 jaar geldig. En zo geschiedde. 3000 km later bevonden Henry en ik ons boven de poolcirkel, op weg naar 5 maanden wonen en werken op het tweede grootste eiland van Noorwegen, Senja. 

Wild

Henry is niet de man van m’n leven, maar m’n partner in crime. Na 7 verhuizen in 8 jaar tijd, leek een woning op wielen me geen slecht idee. En zo kwam Henry op mijn pad, een Ford Transit van 2008. Henry is vernoemd naar de filosoof Henry David Thoreau wiens citaat “All good things are wild and free” een beetje mijn levensmotto is geworden. Dankzij Henry heb ik nu een redelijk wild, maar vooral vrij leven. Beperkt in vierkante meters, onbeperkt in ruimte.

 

In Senja zou wonen in Henry een beetje te veel uit m’n comfortzone zijn. En dus ruilde ik hem tijdelijk in voor een oud, maar gezellig huisje in Skaland, vlakbij m’n werk. Best handig met dat weer hier: geen ruiten te ontdooien of ijs te krabben. Strooien doen ze niet zo snel als bij ons omdat ze uiteraard wel wat meer gewoon zijn. Ik niet, dus ik wandel voorlopig nog even als een manke pinguïn over het eiland. <lacht>

Stilte

Ik baat samen met Eli, de eigenares, het Skagi Senja hotel uit. We krijgen gasten van overal ter wereld over de vloer. Allemaal op jacht naar het noorderlicht en de rust en stilte. En stil is het echt wel. Tijdens een van mijn eerste dagen kwam er een boeking binnen met de vraag naar een rustige kamer.  “A quiet room?”, zei Eli, “Well this is Senja, you cannot get any quieter.” En ze heeft gelijk, het viel me echt op die eerste nachten. Pure stilte. 

 

Het takenpakket is superdivers en daar hou ik wel van. De ene keer maak ik bedden op, dan weer sta ik achter het fornuis of ben ik een post aan het creëren voor onze sociale-mediakanalen. In het begin was dat laatste niet evident, want de Noorse toetsenborden zijn helemaal anders georganiseerd. Dat was serieus wennen.

Ruimte

Wat ook geen evidentie is, is mensen leren kennen. Noorwegen is 12 keer zo groot als België en heeft maar half zoveel inwoners. In het dorp waar ik woon heb je een kleine supermarkt, een rusthuis en een school. Uiteraard kennen de locals elkaar omdat ze hier opgroeiden, maar op café gaan, dat doen ze hier niet. Het is dus niet zo makkelijk om een band met hen op te bouwen. Tijdens corona grapten de Noren ook dat social distancing hen dichter bij elkaar bracht. Om je een idee te geven…

 

Ik geniet enorm van de desolate, weidse en ruwe natuur. De bergen die in de fjord en in de zee overgaan… Dat is echt magnifiek om te zien. Op vrije momenten trek ik graag de omgeving in, van het prachtige strand aan het einde van de straat tot de Husfjellet bergtop in m’n achtertuin. Ook de kleurschakeringen zijn ronduit fenomenaal! Nu toch nog, want het is vroeger en vroeger donker. Momenteel verliezen we elke dag 10 minuten. 

Donker

Ik ben benieuwd wat die donkere periode met mij zal doen. De vorige keer dat ik langere tijd in Noorwegen was, was in de zomer. Toen ging de zon niet onder. Ik heb in de winter wel al korte tripjes naar het noorden gemaakt, maar er 5 maanden wonen is toch andere koek. Het zal dus een boeiende winter worden. Ik vermoed dat ik me zal bezighouden met wandelen, een goed boek lezen, en misschien wat Noors leren. Want uiteraard integreer je nog altijd het makkelijkst als je de taal spreekt. 

 

Ik kan het iedereen aanraden om eens in het buitenland te gaan werken. Je leert zoveel bij. Ook over jezelf. Mijn beste vriendin zei ooit: "Je hebt mensen die reizen om te vluchten en mensen die reizen omdat ze zoekende zijn". Ik denk dat er ook mensen zijn die reizen omdat ze er gewoon blij van worden. Dat is toch zo voor mij.  Ik verken graag andere culturen en oorden. Ik ben niet op de vlucht en ook niet op zoek. Het leven leerde me al snel dat het opeens gedaan kan zijn en dan wil je toch gewoon zoveel mogelijk genieten, niet?” 

 

E-mail Jetske: jetskemolen@live.be

Buitenland

Ook interesse?

  • Wil je graag getuigen over je ervaring in het buitenland? Mail naar de redactie.
  • Droom je van een buitenlandse ervaring? Lees meer op 'Werken in het buitenland'. 

Ook interessant

Wonen en werken in Senegal

Ilka deed haar stage als leerkracht lager onderwijs in Dakar. "Het was alsof we meer dan een halve eeuw terug werden gekatapulteerd. Ze geven er op een heel schoolse manier les en het gaat er ontzettend disciplinair aan toe."

Wonen en werken in Nederland

Door een succesvol hobbyproject kreeg Frederik een aanbod om in Eindhoven te komen werken. Frederik: “Niet evident voor mijn 21-jarige zelf. Ik was nogal een nerd.” (lacht)

Wonen en werken in Australië

Ian werkte op een baggerwerf in het Australische Port Hedland. “De arbeiders woonden er in kampen die georganiseerd werden door de mining companies. Openbare dronkenschap en vechtpartijen waren er wekelijkse kost.“

Wonen en werken in Australië

Mattia's vriend werkt een jaar als ‘flying doctor’ in Australië. Mattia: “Op de luchthaven staat er een wasmachine waar je je sportschoenen moet in steken. Kwestie van de Australische bodem niet te bevuilen!”

Wonen en werken in Panama

Hananja deed vrijwilligerswerk op een idyllische plaats. "Het was een lodge in het midden van de jungle met een gezellig openlucht-restaurant en een cacaoplantage waar de gasten leerden hoe je chocolade kan maken."

Wonen en werken in Nederland

Lies trouwde acht jaar geleden met een Nederlander en woont nu in Maastricht. “Op de parking van de winkel staan evenveel Belgische als Nederlandse wagens. Dat geeft me een fijn gevoel.”