Nieuwsbrief

Bram: “Het was bij ons de gewoonte om als 18-jarige een ‘vaderreis’ te maken. Ik koos Israël. Mijn grootvader was diepgelovig en wilde het beloofde land ook graag zien, dus ging hij mee."

Tom woont al 11 jaar met zijn vrouw en kinderen in New York. Tom: "We voelden ons hier snel thuis. Dat is ook niet verwonderlijk. New York is een stad van migranten. Meer zelfs: New York is opgericht door een Waal!"

Anneleen: "Ons kantoor ligt aan het strand en een deel ervan is in openlucht. Het is geweldig om elke dag buiten te kunnen werken met zicht op zee."

"Toen we pas in Indonesië woonden ben ik bijna overreden. Ik wou de straat oversteken en de chauffeur knipperde met z’n lichten. Ik dacht dat dit wilde zeggen dat ik mocht gaan. Maar in Indonesië betekent dit: ‘Uit de weg, ik kom eraan’."

Rein woont samen met zijn vrouw en zoontje in Kolding. "Toen we de eerste keer op restaurant gingen, kwamen ze ons vragen of ze mochten sluiten. Het was iets voor 21 uur en wij waren nog de enige aanwezigen." 

Ilka deed haar stage als leerkracht lager onderwijs in Dakar. "Het was alsof we meer dan een halve eeuw terug werden gekatapulteerd. Ze geven er op een heel schoolse manier les en het gaat er ontzettend disciplinair aan toe."

Door een succesvol hobbyproject kreeg Frederik een aanbod om in Eindhoven te komen werken. Frederik: “Niet evident voor mijn 21-jarige zelf. Ik was nogal een nerd.” (lacht)

Ian werkte op een baggerwerf in het Australische Port Hedland. “De arbeiders woonden er in kampen die georganiseerd werden door de mining companies. Openbare dronkenschap en vechtpartijen waren er wekelijkse kost.“

Mattia's vriend werkt een jaar als ‘flying doctor’ in Australië. Mattia: “Op de luchthaven staat er een wasmachine waar je je sportschoenen moet in steken. Kwestie van de Australische bodem niet te bevuilen!”

Hananja deed vrijwilligerswerk op een idyllische plaats. "Het was een lodge in het midden van de jungle met een gezellig openlucht-restaurant en een cacaoplantage waar de gasten leerden hoe je chocolade kan maken."

Lies trouwde acht jaar geleden met een Nederlander en woont nu in Maastricht. “Op de parking van de winkel staan evenveel Belgische als Nederlandse wagens. Dat geeft me een fijn gevoel.”

Ann deed vrijwilligerswerk bij een organisatie die hulpbehoevende kinderen opvangt in Ukunda. “Van zodra ik de luchthaven uitstapte, voelde ik me thuis."