Je hebt gezocht op

Tegenwoordig leg ik mijn wekker ver van mijn bed, zodat ik er wel uit moet als het alarm gaat. Die eerste stap is vaak de moeilijkste. Vanaf dan gaat het alleen maar beter. Mijn wekker is toevallig ook mijn telefoon.

Maar mijn droom zindert wel nog na. Als ik op de metro zit naar mijn werk, probeer ik me voor te stellen hoe het zou zijn als ze er niet meer is. Ik hou me voor dat ik dit wel zou overleven en dat ik dan mijn eigen weg zou vinden.

Tijdens mijn laatste jaar aan de universiteit werd ik echter om economische redenen ontslagen. Van die gelegenheid maakte ik gebruik om mijn professionele doel te herbekijken.

Losse schroef Mijn werk viel minder goed mee. Ik voelde me geïsoleerd. Een  babbeltje slaan  of op het gemak koffie drinken was er niet bij. Elke seconde van mijn dag was getimed en alles was in procedures gegoten. Zat er bijvoorbeeld een schroef los van mijn microscoop?

Ik ben van plan om mijn job nog veel jaren te doen. En wie weet ga ik op het einde van mijn carrière aan de slag bij VDAB als instructeur programmeren. Mijn instructeurs hebben me echt geïnspireerd. Ik zou ook zoveel willen betekenen voor de volgende generatie.”

Zonder die pingpongtafel had ik veel minder snel mijn plekje gevonden in de groep.  Bovendien heb ik er mijn oude liefde voor tafeltennis mee herontdekt.  Sommige collega’s eten aan hun computerscherm, maar ik ben blij dat ik even een half uurtje mijn hoofd kan leegmaken .

Dan ga ik met een vriendin en mijn metekind naar de dierentuin, bezoek ik mijn moeder, ga ik naar de kapper... gewoon simpele dingen dus. Ik kan daar heel erg van genieten als ik dat op mijn gemak kan doen.” Winst En wat levert het op?

Hij plande ook een online meeting met mijn nieuwe collega's later die dag, en enkele videogesprekken voor de dagen erna. Met mensen waarbij mijn leidinggevende me wilde introduceren omdat ze me met mijn werk kunnen helpen.

Zo kon ik regelmatig mijn verhaal kwijt, en ontstond er een grote openheid. Over waar en wanneer de medische controles plaatsvonden, en over hoe de behandeling verliep. Die openheid zorgde er ook voor dat ik alle afspraken in het kader van mijn behandeling perfect kon inplannen in mijn werkschema.

Mijn moeder werd ernstig ziek waardoor ik het eerste jaar maandelijks een week naar België reisde om voor haar te zorgen. Pas toen zij er terug bovenop was, kon ik mijn leven hier beginnen opbouwen en… op zoek gaan naar een job. Die zoektocht duurde gelukkig niet lang.