Buitenland

Wonen en werken in Thailand

Rudy Paenen woont al 7 jaar in Thailand met zijn vrouw. Hij werkt voor een Australische firma en geniet er van het leven. Wij waren benieuwd naar zijn verhaal.

Hoe kwam je in Thailand terecht?

In de jaren negentig bezocht ik Thailand af en toe als toerist. Maar de vonk sloeg pas echt over in 2012.

Na een vakantie in Japan maakte ik een korte tussenstop in Thailand. Op het einde van die reis leerde ik iemand kennen. Die liefde veranderde alles. Ik keerde vaker terug en verhuisde in 2014. Ik ging er samenwonen met mijn vrouw in Chiang Mai.

Chiang Mai is de tweede grootste stad van Thailand. Ik voel me er thuis. De mensen zijn ongelofelijk vriendelijk en minder gehaast. Ik heb minder stress dan in België.

Vond je gemakkelijk werk?

Ja dat verliep vlot. Ik ben 'electrical engineer'. Ik reageerde op een jobadvertentie en een week later had ik een vast contract.

Ik werk als 'estimating manager' voor een Australische firma met afdelingen in Australië, Nieuw-Zeeland, de Verenigde Staten en Groot-Brittannië. Ik ben met mijn team verantwoordelijk voor het goede verloop van grote bouwprojecten in Londen. Ik werk vanuit ons kantoor in Chiang Mai.

Wat doe je in je vrije tijd?

Als ik niet werk ben ik vaak buiten. De temperaturen zijn meestal aangenaam warm. Tussen april en juni is het zelfs een beetje te warm. 

Ik speel golf of maak fietstochten in de prachtige natuur. Ik ben ook lid van een fotoclub en een 'Classic Car Club'. We organiseren regelmatig een uitstap met onze oldtimers. Bijvoorbeeld tot in buurland Cambodja.

Waaraan heb je moeten wennen?

De taal is best moeilijk. Gelukkig is Engels de voertaal op mijn werk.

Daarnaast zijn er cultuurverschillen. In Thailand is respect voor ouderen heel belangrijk. Jongeren behandelen ouderen met respect. Ze gebruiken ook speciale aanspreekvormen. Op het werk ligt dit soms gevoelig. Bijvoorbeeld wanneer een leidinggevende jonger is. Dan wordt dat gezag niet altijd aanvaard door de oudere teamleden.

Ik word ook nog steeds als 'westerling' bekeken. Blijkbaar maakt het niet uit hoelang je hier al woont. Ze hebben er zelfs een speciaal woord voor, 'Farang'. En elk jaar moet ik naar de immigratiedienst met een pak papieren om mijn verblijf te verlengen. Ongelofelijk.

Mis je bepaalde zaken?

Niet echt. Wat eten betreft mis ik soms Zeeuwse mosselen en een goede Belgische pint. Je vindt hier ook Belgisch bier, maar dat is een pak duurder dan lokale bieren. Soms tot 10 euro. Verder is hier eigenlijk alles wat je nodig hebt.

Is het leven duur in Thailand?

De gemiddelde Thai met een kantoorjob verdient tussen 600 en 800 euro per maand. De meeste zaken zijn goedkoper dan in België:

  • huur appartement: tussen 200 en 350 euro
  • liter benzine: ongeveer 1 euro
  • frisdrank: halve euro
  • gewoon restaurant: tussen 5 en 8 euro
  • gastronomisch restaurant: tussen 20 en 40 euro 

Een aanvullende ziekteverzekering of onderwijs zijn dan weer een pak duurder dan in België. 

Hoe kijk je naar de toekomst?

Je weet nooit wat de toekomst brengt. Dus ik kijk niet te ver vooruit. Wat ik hoop? Dat ik hier kan blijven en samen met mijn vrouw gelukkig oud word.

Buitenland

Ook interesse?

  • Wil je graag getuigen over je ervaring in het buitenland? Mail naar de redactie.
  • Droom je van een buitenlandse ervaring? Lees meer op 'Werken in het buitenland'. 

Ook interessant

Wonen en werken in Japan

Rob: “De mensen, de cultuur, het eten, de natuur, de steden… Echt alles sprak tot mijn verbeelding. Ik voelde me als een klein kind in een perfect pretpark.”

Wonen en werken in Spanje

Ieke: “Toen ik in Madrid op m’n balkon stond, voelde ik me intens gelukkig. Ik besefte dat ik eindelijk niet meer aan de oppervlakte zwom. Ik waande me de kleine zeemeermin."

Wonen en werken in Nederland

Kirsten: "Het lijkt alsof vriendschappen hier veel dieper gaan. Zo open als de ramen zijn, zo open zijn de harten. Dat vind ik heel bijzonder!”

Wonen en werken in Roemenië

Sarah werkt als vrijwilliger in een Roma-dorp: “De vrouwen hebben geen tijd voor zichzelf. Hun enige gedachte is: “Hoe krijg ik m’n kinderen gevoed?”

Wonen en werken in Spanje

Toen Robin een burn-out kreeg, gooide hij het roer om. “Als kind van de boerenbuiten, heb ik gezworen om ooit in een grootstad te wonen."

Wonen en werken in Portugal

Michaël: "Portugezen zijn passioneel. Of misschien lijkt dat alleen maar zo omdat ik ze Kizomba zag dansen."