Ik ben altijd een grote fan geweest van het netwerk. Je houdt je vrienden en oud-collega's en je professionele omgeving wat in de gaten. Wie is waar mee bezig, wie kan je helpen als je met specifieke vragen zit? Het gaat er ook net iets beschaafder aan toe dan op de meeste andere Facebookjes of Tiktoks. Niemand vindt het belangrijk of je kan dansen of hoeveel je kan vloeken tijdens het bijeensmijten van ingrediënten voor recepten. Ook de aanwezige dieren, puppy's en baby's zijn louter functioneel en dus zeer schaars. Geen opgeklopte joligheid, geen zinloze jacht op hartjes, likes en shares. 

Dat dacht ik, tenminste. Maar de laatste jaren is dat wat aan 't veranderen. Zo kom ik terug op 'word of mouth'. Strikt genomen betekent het dat anderen jouw reputatie, vakmanschap en competentie bezingen bij nog anderen. Mensen en bedrijven die daarom vragen of waarvan ze vermoeden dat ze je diensten zouden kunnen gebruiken. 

Zeer simpel, zeer ambachtelijk bijna. 'Werkt met den dieje, hij kent zijne stiel!'

Peter Hinsen heeft ons ondertussen al lang en breed uitgelegd dat digitaal het nieuwe normaal is, voor iedereen die kan schrijven en lezen. Ik weet waarachtig niet (meer) of ik hem daar dankbaar moet voor zijn. Want iedereen gaat er nu naarstig mee aan de slag. 

Het wondermiddel heet 'content'. 'Content' is een containerbegrip voor inhoud, informatie, verhaaltjes, teksten, filmpjes, audio, noem maar op. Het kenmerk van goede content? Meerwaarde voor degene die het leest. Voelt u waar ik naartoe ga? 

Elke nitwit met een schare volgers is nu drukdoende met het delen en verspreiden van informatie waarvan hij hoopt dat ze misschien enige relevantie in zich zou kunnen dragen, om te tonen hoe beslagen hij op het professionele ijs komt. Want dat gaat onze 'word of mouth' ten goede komen. Het weze hem tot op zekere hoogte vergeven, al wens ik veelposters en algoritmekrakers ontzettend veel jeuk toe op moeilijk bereikbare plaatsen. 

Zolang hij de herkauwde of echt professionele stukjes van anderen herplaatst, valt het allemaal nog mee. Het wordt pas erger als hij zelf iets begint te produceren. Ik twijfel om het woord 'Circlejerk' in de mond te nemen. U mag dat eens opzoeken. Maar het lijkt er wel op. We staan in een kringetje en moedigen elkaar aan bij een potje zelfbevrediging. Iedereen vindt wat de ander doet geweldig. In realiteit is het een zielige bedoening. 

Want dan komen de woordjes. Oh, de woordjes. 'Proud', humbled', 'inspired', 'unique experience', 'opening up',' innerself' en de hashtags #betterme,  #failingforward, #stumblingbackwards, #coaching, #startup… Iedereen coach, iedereen startup, en alle varianten op entrepreneurship er bovenop, want gewoon werken is voor simpeltons.  

En ja hoor, het is begonnen. 'Brave testimonial', 'proud to belong', en al! We moedigen elkaar aan, iedereen geeft hartjes en duimpjes aan iedereen, zodat het allemaal nog wat opgeklopter wordt. Dat blijkt als je de eigenlijke bijdrages leest. Verkapte reclame, opgeblazen leegte en 'nada' toegevoegde waarde. Zelfs geen entertainment. 

Wellicht is er een soort begripsverwarring ontstaan in vele dense geesten… Als ik maar veel over mezelf en mijn bedrijf vertel, zal ooit iemand aannemen dat 'veel' gelijk staat aan 'goed'. 

Men dwaalt. Goede wijn behoeft geen krans, onze ego's zijn gezwollen genoeg. Zoals een groot man uit de advertising ooit stelde: 'The work, the work and nothing but the work!' Minder blazen en blaten, meer wol. Dan is 't echt 'word of mouth'…