Dat deeltijds werken een positieve en zeer doelbewuste keuze kan zijn, bewijzen Ingrid en Hilde. Ze leven met een beetje minder, maar krijgen daar heel veel voor terug. Ze vertellen hoe ze er toe kwamen om deze beslissing te nemen.

Beweegreden

Ingrid: “Ik had al een hele poos het gevoel dat ik tijd te kort kwam voor dingen die ik wilde doen, los van mijn werk. Niks spectaculairs hoor. Denk aan tijd voor hobby's (viool spelen, naaien, bezig zijn met de hond, lezen), vrienden en familie ontmoeten, huishoudelijke taken... Ik liep vaak met een onrustig en ontevreden gevoel rond. De oplossing lag voor mij in een dag minder te werken. Financieel kon ik dat aan, en ik zag bij mijn vriend, die al enkele jaren in een viervijfderegeling werkt, hoeveel ademruimte een extra vrije dag in de week oplevert.”

Hilde knikt: “Heel herkenbaar. In het weekend en tijdens de week is er altijd wel iets te doen: klusjes in huis en tuin, sporten, afspreken met vrienden en familie, een weekendje op stap, evenementen hier en daar... Ik snakte naar tijd voor mezelf. Naar zelf te kunnen bepalen wat ik met die tijd doe. Ik heb er lang over getwijfeld, omdat ik het gevoel had dat ik mijn collega's wat in de steek liet. En omdat het toch ook financiële implicaties heeft. Maar mijn vriendin, die zelf 70 procent werkt, heeft me dat extra duwtje in de rug gegeven. Sindsdien werk ik een halve dag per week minder.”

Daginvulling

Beide dames hebben geen enkel probleem om hun ‘gewonnen’ tijd te vullen: Hilde: “Op werkdagen leef ik volgens mijn agenda en to do- lijstje. Maar op donderdag gun ik mezelf de vrijheid om niets te plannen. Ik beland vaak in een koffiebar en geniet van de krant bij een héérlijke kop koffie. Ik ga al eens naar de stad om te shoppen of gewoon rond te dwalen. Pik een tentoonstelling mee of een film. Ga op bezoek bij oude tantes, waar ik anders nauwelijks kom. Doe een dutje in de zetel. Lummel wat. Of train met de koersfiets, waar ook wat uurtjes in verdwijnen.”

Ingrid: “Heel wat mensen vragen me wat ik doe op die extra dag. Alsof ze verwachten dat ik een speciaal project nodig heb om mijn tijd te vullen. Dat is dus niet het geval. Ik gebruik die dag gewoon om aan een rustiger tempo en met meer tevredenheid te leven. Ik slaap wat langer, ontbijt rustig, poets wat en doe boodschappen, maak een wandeling met de hond, speel een streepje viool en kook lekker voor mijn vriend. En soms laat ik de boel de boel. Dan ga ik met een vriendin en mijn metekind naar de dierentuin, bezoek ik mijn moeder, ga ik naar de kapper... gewoon simpele dingen dus. Ik kan daar heel erg van genieten als ik dat op mijn gemak kan doen.”

Winst

En wat levert het op? “Een vrijheidsgevoel dat ik niet meer had sinds mijn studentenjaren”, zegt Hilde enthousiast. “En net zoals bij Ingrid: rust. Niets moet, alles mag. Af en toe is er nog wel die stem in mijn hoofd die vindt dat ik mijn tijd nuttiger moet invullen. Zeker nu, met de lente in het land en met de verbouwingen in het vooruitzicht… maar die negeer ik. Want ik voel dat het goed is en dat de wereld blijft doordraaien.” <lacht>

Creëert minder werken niet net meer werkstress? Ingrid: “Niet echt. Er zijn momenten dat het wat drukker is, maar in mijn geval zijn die eerder kortstondig. Voor het me echt te veel wordt, is de drukte alweer gaan liggen. Ik prijs me gelukkig met de werkdruk die ik heb in mijn job.” Hilde voegt toe: “Het is wat moeilijker om vergaderingen in te plannen, want ik ben natuurlijk niet de enige die al eens een dag vrijaf neemt. En ik moet mijn werk wat efficiënter indelen, en prioriteiten stellen... Wat niet gemakkelijk is, want ik zou het liefst alles tegelijkertijd willen afwerken!“

Later

Intussen is Ingrid overtuigd dat ze het niet anders meer wil: “Ik heb mijn vier vijfde voor een jaar aangevraagd, maar als het van mezelf afhangt, blijf ik voortaan deeltijds aan de slag. Tenzij het financieel noodzakelijk is om weer voltijds te werken natuurlijk. Dat zou de zaak helemaal veranderen.”

Hilde twijfelt nog: “Ik ben er nog niet uit. Soms denk ik dat ik het een jaar of twee doe en dan opnieuw voltijds ga werken. Maar ondertussen weet ik niet zeker of ik die extra halve dag nog wil opgeven… De tijd zal het uitwijzen.”