Buitenland

Wonen en werken in Cyprus

Patrick (37) en Inge (36) woonden eerst vijf jaar in Ierland. Daar werden Arno en Eveline geboren. In 2003 verhuisden ze naar Cyprus, waar dochter Emma het levenslicht zag. "De mensen zijn hier vriendelijk, net als in Ierland. Mensen in een klein land zijn altijd vriendelijker dan in een groot. De kans is immers reëel dat je elkaar nog 'ns tegenkomt."

Patrick: "Ik ben manager van een Oostenrijkse bank die -gedeeltelijk- van Dexia is. Wij doen aan internationale kredietverlening en kapitaalmarkttransacties. Grote bedragen en kleine marges. Je kan bij ons dus geen rekening openen als particulier. Ik spreek nagenoeg geen Grieks, maar waar we wonen -in Limassol- praten de meesten gelukkig vlot Engels.

Zonnebril

Cyprus heeft net als België vele bezetters gekend en heel wat culturele invloeden ondergaan. Momenteel zijn er twee culturen met hun eigen taal en gebruiken: Grieks en Turks. Wij wonen in Grieks Cyprus. Officieel bestaat er geen Turks Cyprus. Dat heet het 'bezet gebied'.

Typisch mediterraans (of mogelijk beïnvloed door het Midden-Oosten) is de traditionele rolverdeling tussen man en vrouw. De man is hier nog man en de vrouw is vrouw. Wat we in België een Johnny noemen, is hier 'cool'. Bij de vrouwen zijn uiterlijk en mode heel belangrijk. Je kan niet sjiek en trendy genoeg zijn. Als je de nieuwste zonnebrillentrend niet volgt, ben je niet in. In hun ogen lopen Belgische vrouwen er maar slordig bij.

Het verkeer is -voor veel buitenlanders- de grootste bron van ergernis. Rijden gebeurt hier totaal ongedisciplineerd. Ik sta er nog elke dag van te kijken hoe men soms doodleuk door het rode licht rijdt als de weg vrij is. Verder draagt geen enkele motorrijder een helm, en parkeert iedereen waar ie wil. Je zou dat in België eens moeten proberen! Nu, intussen ben ik goed ingeburgerd en een fervent aanhanger van het gezegde: "In Rome, do as the Romans do". België komt me ook meer en meer repressief over. Wat ik wel erg vind is dat kleine kinderen geen autostoeltjes hebben. Dat vinden ze hier 'flauw'. Je ziet dus vaak kleine kinderen vooraan of rechtstaand in auto's spelen.

Kerkfiliaal

Opvallend is dat het geloof -Grieks-orthodox- nog een erg belangrijke rol speelt in de maatschappij. Veel jongeren gaan naar de kerk, en er zijn er verschillende bij ons op kantoor die tijdens de vastenperiode geen vlees eten. De aartsbisschop is ook bijna even belangrijk als de president. De kerk is trouwens erg goed in zaken doen. Zij heeft heel wat vastgoed (hotels enz.) en bezit grote participaties in commerciële bedrijven en banken. In ons dorp wordt momenteel een nieuwe kerk -zeg maar kathedraal- gebouwd, terwijl er 1 km verder ook pas een nieuwe kerk is geopend. De kerk opent hier nieuwe filialen op het tempo waarop de banken vroeger nieuwe kantoren openden in België. <lacht>

Het weer is fantastisch. De zon schijnt 300 dagen per jaar. In de zomer wordt het wel wat te warm, maar daar tegenover staat dat je een najaar hebt tot bijna in december. En in de winter kan je skiën. Vandaar dat we -buiten familie en vrienden- niet echt iets missen. We zijn goed op de hoogte van wat er in België gebeurt en kunnen per satelliet ook de Vlaamse tv bekijken. Dat blijf ik erg belangrijk vinden. Zelfs al is België intussen eerder een vakantieland geworden voor ons.

 

E-mail Patrick: soetens@cytanet.com.cy

Buitenland

Ook interesse?

  • Wil je graag getuigen over je ervaring in het buitenland? Mail naar de redactie.
  • Droom je van een buitenlandse ervaring? Lees meer op 'Werken in het buitenland'. 

Ook interessant

Wonen en werken in Spanje

Ieke: “Toen ik in Madrid op m’n balkon stond, voelde ik me intens gelukkig. Ik besefte dat ik eindelijk niet meer aan de oppervlakte zwom. Ik waande me de kleine zeemeermin."

Wonen en werken in Nederland

Kirsten: "Het lijkt alsof vriendschappen hier veel dieper gaan. Zo open als de ramen zijn, zo open zijn de harten. Dat vind ik heel bijzonder!”

Wonen en werken in Roemenië

Sarah werkt als vrijwilliger in een Roma-dorp: “De vrouwen hebben geen tijd voor zichzelf. Hun enige gedachte is: “Hoe krijg ik m’n kinderen gevoed?”

Wonen en werken in Spanje

Toen Robin een burn-out kreeg, gooide hij het roer om. “Als kind van de boerenbuiten, heb ik gezworen om ooit in een grootstad te wonen."

Wonen en werken in Portugal

Michaël: "Portugezen zijn passioneel. Of misschien lijkt dat alleen maar zo omdat ik ze Kizomba zag dansen."