Inge (41): 'Toen ik terugkwam van mijn vakantie, heb ik sollicitatiebrieven verstuurd naar hotels en duikcentra in Sharm el Sheikh. Ik reageerde vooral op vacatures die aansloten bij mijn studies onthaal en public relations. Na lang zoeken en zwoegen, had ik succes: ik mocht als 'guest relations manager' aan de slag bij het poepchique Savoy hotel. Ik werd goed vergoed en mijn taken waren interessant en afwisselend. Ik was verantwoordelijk voor een team van acht receptionistes, onthaalde VIP's zoals ministers en bekende sterren, leidde touroperators van over de hele wereld rond in het hotel en loste klachten van gasten op.

Prachtig sprookje

De eerste weken verliepen wat moeizaam: de manier van werken in Egypte is totaal anders dan in Europa. Opvolgen, opvolgen en nog eens opvolgen is de boodschap. Anders loopt het mis. Ook de taal was een probleem, maar stap voor stap leerde ik de woorden die ik het meest nodig had. Alleen: hoe beter ik de taal onder de knie kreeg, hoe meer discussies ik kreeg met het Egyptische personeel. Dat was lastig, maar uiteindelijk vond ik de gulden middenweg en haalde ik echt voldoening uit mijn job.

Helaas kwamen er na een jaar nieuwe bazen aan de macht. Ik kon me niet meer vinden in het beleid en besloot ander werk te zoeken. Dat lukte sneller dan verwacht. Hoe dat kwam? Puur toevallig! Ik wou een woning kopen en deed hiervoor beroep op Coldwellbanker, een Amerikaans vastgoedbedrijf. De manager van dienst reed een dag met me rond om me appartementen te tonen. 's Avonds was ik compleet uitgeteld en had ik niks interessants gevonden. Maar hij bood me wel werk aan: een job als management assistant bij Coldwellbanker. De dag erna zei ik ja. Dat was het begin van een prachtig sprookje. Ik hield van mijn nieuwe job en het allerbelangrijkste: ik ontmoette via het werk mijn man Mido. Samen kregen we een dochter Zeina.

Drie knallen

Totaal onverwacht kwam er een eerste barst in ons geluk. Op 23 juli 2005 hoorden we plots drie enorme knallen. Ik dacht eerst nog aan een onweer, maar Mido verzekerde me dat het in Egypte al 40 jaar niet meer had geonweerd. We renden naar buiten en zagen vanuit onze tuin vlammen en rookwolken oprijzen. Al Jazeera had het over drie terroristische aanslagen: er was een bom ontploft in Old Sharm, een tweede in Naama Bay en een derde in het Ghazala hotel. Ik was sprakeloos, machteloos, overdonderd en kon het gewoon niet geloven. Sharm el Sheikh is een heel populaire toeristische plek en wordt de Egyptische goudmijn genoemd. De terroristen wilden het toerisme vernietigen en de economie beschadigen. Gelukkig hebben ze niet gewonnen: we bleven allemaal positief denken en hielpen elkaar met de heropbouw van het dorp. Na een tijd werd alles weer zoals vroeger en kwamen de toeristen terug.

Uiteindelijk eindigde ons sprookje definitief toen de revolutie uitbrak in 2011. Mido en ik hadden na 3 jaar hard werken 3 succesvolle vastgoedkantoren opgericht. We besloten de kantoren te verkopen en een telecommunicatiebedrijf op te richten in Caïro. Door de revolutie zijn we echter failliet gegaan. Dat was een harde klap. Ik heb tot de laatste snik geprobeerd om in Egypte te blijven, maar de toekomst zag er niet rooskleurig uit. Met pijn in mijn hart ben ik samen met Zeina teruggekeerd naar België. Mijn man volgde 10 maanden later.

Open deur

'k Ben nu 2 jaar terug in België. Ik vond een job als uitzendconsulent en mijn leven krijgt stilaan weer vorm. Maar ik voel me hier nog altijd niet thuis en mis het land van de Farao's enorm. In Egypte was het altijd een gezellige boel: we gingen bij elkaar eten en hielpen elkaar als er een probleem was. Egyptenaren zijn warm, gastvrij en vriendelijk. Hier in België is het ieder voor zich: jaloezie, roddels en egoïsme hebben de bovenhand. Koopt de buurman een nieuwe BMW dan staat er morgen bij de andere buurman een gloednieuwe Mercedes voor de deur. Elkaar uit de nood helpen zonder er iets voor terug te vragen, gebeurt zelden. En zomaar bij iemand binnenspringen zonder afspraak, is uit den boze.

Toch ben ik niet verbitterd. 'k Ben enorm dankbaar voor alle ervaringen die ik opdeed in Egypte. Ze zijn onbetaalbaar en zullen voor altijd in mijn geheugen gegrift blijven. En ik zal mijn 'oude waarden' nooit laten vallen. Onze deur staat altijd voor iedereen open.'

E-mail: ihellings@hotmail.com