Buitenland

Wonen en werken in Portugal

Enkele jaren geleden verhuisden vrienden van Sammy naar Portugal. Hij en zijn vrouw besloten om hen een tijdje te gaan helpen, samen met hun drie kinderen van 9, 6 en 3. Ter plaatse werden ze vrijwel meteen gestoken door de ‘emigratiemug’. Sammy: "Het beviel er ons zo dat we toen een impulsief besluit hebben genomen. We zijn op zoek gegaan naar een woning."

Sammy: "Nadat we een paar huizen hadden gezien die niet aan onze verwachtingen voldeden, vonden we wat we zochten. Een verlaten ruïne met een watermolen aan een rivier. Onze West-Vlaamse ondernemingszin werd onmiddellijk geprikkeld! We zijn toen naar België gereisd, hebben ons huis te koop gezet en ons handelregister en btw-nummer ingediend. Zes maanden later kwamen we aan in Portugal met een volgestouwde vrachtwagen.

Vakantiewoningen verhuren

Ons plan was om vakantiewoningen te verhuren. Niet evident, maar waar een wil is, is een weg. We kochten enkele verwaarloosde huizen en knapten ze op samen met een stel gemotiveerde Portugese bouwvakkers. We betaalden ze net iets meer dan ze elders kregen, wat wellicht bijdroeg tot hun gedrevenheid. <lacht> Het resultaat was: 2 huisjes om te verhuren voor lange termijn en een vakantiehuis voor families.

We doen dit zo graag dat het eerder een uit de hand gelopen hobby lijkt. Geld is ook niet onze drijfveer. We hebben hier minder nodig om van te leven dan in België, dus we leggen de lat ook lager. Ons belangrijkste doel is: het onze gasten naar hun zin maken en hen verwennen.

Legendarisch gastvrij

Natuurlijk zijn er zaken die ons wel eens ergeren. De wetgeving rond alles wat met ondernemen te maken heeft, de bureaucratie, de traagheid… Maar al bij al is de balans zeker positief. We zijn nog elke dag blij met het zonnige klimaat, de natuur en het goedkope leven. En de vriendelijkheid en gastvrijheid van de bewoners is legendarisch.

Zo zijn we ooit uitgenodigd voor een etentje bij Portugese boeren. Op die hete zomeravond kwamen de geuren van hun honden, katten, geiten, bok(!), varkens, cavia’s, eenden en konijnen ons al van ver tegemoet. We zaten met een tiental mensen en zo’n 753 kakkerlakken in hun kleine keukentje, met de televisie aan. De soep werd gemaakt op een vuur in de openhaard. Je zag er de kippenpoten met lange nagels in drijven. Het was superlekker. Nadien een heerlijke bacalhau (kabeljauw) en veel zelfgebrouwen wijn. Als dessert een ‘flan caramel’. Mijn vrouw merkte nog op dat die zo’n mooie gele kleur had en dacht dat dit kwam omdat de eieren van scharrelkippen waren. Bleek dat er in die flan voor 10 personen 45 eieren zaten! Ik heb het uit respect voor mijn lever bij een hap gelaten. <lacht> Zulke vriendelijke mensen, lekker eten en stinkende boel had ik nog nooit gezien! Na een flinke douche heb ik mijn roes uitgeslapen.

Immigranten opvangen

Toekomstplannen? Ja, die hebben we zeker! We willen samen met enkele andere ondernemers een centrum opstarten dat immigranten opvangt en begeleidt naar werk. Daarnaast willen we ook workshops geven aan Portugese ondernemers, want daar is nood aan. Portugese ondernemers hebben vaak weinig opleiding en expertise, en ook het personeel dat ze tewerkstellen is meestal ongeschoold.

Onlangs nog gingen we op werkbezoek naar een prachtig hotel. Bij de receptie keek een meisje met een enorme vetvlek op haar short ons afwachtend aan. We vroegen haar of ze buiten Portugees nog een andere taal sprak. «Frans», zei ze, hetgeen ze prompt illustreerde door te zeggen «Allez bonjour». Nadien schakelde ze weer over op het Portugees. Ze toonde ons het volledige hotel, inclusief de prachtige sauna vol naakte mensen. Die schrokken zich een bult dat daar ineens een buslading bezoekers naar hen zat te staren vanuit de deuropening. Ze ging ons nog wat info mailen, maar die hebben we nooit ontvangen.

Wereld van de toekomst

Als het niet moet, keren we niet terug naar Belgie. We roeien met de riemen die we hebben en houden van het simpele leven dat we hier leiden. We kijken vanop een afstand naar de materialistische, onveilige consumptiemaatschappij en zijn ervan overtuigd dat wij werken aan de wereld van de toekomst. En nee, we voelen ons hier niet ‘thuis’. Maar dat doen we ook niet in België. We zijn 'thuis' in onszelf."

 

E-mail: smmyvdb@yahoo.fr

Buitenland

Ook interesse?

  • Wil je graag getuigen over je ervaring in het buitenland? Mail naar de redactie.
  • Droom je van een buitenlandse ervaring? Lees meer op 'Werken in het buitenland'. 

Ook interessant

Wonen en werken in Nicaragua

Karen is net terug van vier jaar Nicaragua. "Het is een prachtig land met een warme, open bevolking. Telkens als ik de bus nam, had ik er een aantal nieuwe vrienden bij.”

Wonen en werken in Mali

Joeri werkt als adviseur bij de minister van Veiligheid en Binnenlandse Zaken in Bamako, de hoofdstad van Mali. “Het enige dat ik af en toe mis is de koelte en een ‘drash national’."

Wonen en werken in Guatemala

In een vorig leven was Luc VDAB-instructeur textiel. Nu werkt hij in Guatemala. “Ik prijs me een gelukkig man als ik met mijn Harley-Davidson door de prachtige natuur cruise."

Werken in Vlaanderen

Een Argentijnse, Poolse en Portugese zitten in een bar. Het zou het begin kunnen zijn van een grap, maar dat is het niet. We vroegen hen hoe het is om in Vlaanderen te werken.

Wonen en werken in Zuid-Afrika

Yannick: "Johannesburg is een wereldstad. Ik woon hier héél graag. Er is altijd wel iets te doen: hippe food markets, concerten, exposities, feestjes…"

Wonen en werken in Canada

Bart: "Emigreren is de beste beslissing die ik ooit genomen heb. Elke keer als ik terug in België ben, valt het me op hoe verschrikkelijk druk het verkeer is en hoe onvriendelijk de mensen zijn."