Buitenland

Wonen en werken in Portugal

Enkele jaren geleden verhuisden vrienden van Sammy naar Portugal. Hij en zijn vrouw besloten om hen een tijdje te gaan helpen, samen met hun drie kinderen van 9, 6 en 3. Ter plaatse werden ze vrijwel meteen gestoken door de ‘emigratiemug’. Sammy: "Het beviel er ons zo dat we toen een impulsief besluit hebben genomen. We zijn op zoek gegaan naar een woning."

Sammy: "Nadat we een paar huizen hadden gezien die niet aan onze verwachtingen voldeden, vonden we wat we zochten. Een verlaten ruïne met een watermolen aan een rivier. Onze West-Vlaamse ondernemingszin werd onmiddellijk geprikkeld! We zijn toen naar België gereisd, hebben ons huis te koop gezet en ons handelregister en btw-nummer ingediend. Zes maanden later kwamen we aan in Portugal met een volgestouwde vrachtwagen.

Vakantiewoningen verhuren

Ons plan was om vakantiewoningen te verhuren. Niet evident, maar waar een wil is, is een weg. We kochten enkele verwaarloosde huizen en knapten ze op samen met een stel gemotiveerde Portugese bouwvakkers. We betaalden ze net iets meer dan ze elders kregen, wat wellicht bijdroeg tot hun gedrevenheid. <lacht> Het resultaat was: 2 huisjes om te verhuren voor lange termijn en een vakantiehuis voor families.

We doen dit zo graag dat het eerder een uit de hand gelopen hobby lijkt. Geld is ook niet onze drijfveer. We hebben hier minder nodig om van te leven dan in België, dus we leggen de lat ook lager. Ons belangrijkste doel is: het onze gasten naar hun zin maken en hen verwennen.

Legendarisch gastvrij

Natuurlijk zijn er zaken die ons wel eens ergeren. De wetgeving rond alles wat met ondernemen te maken heeft, de bureaucratie, de traagheid… Maar al bij al is de balans zeker positief. We zijn nog elke dag blij met het zonnige klimaat, de natuur en het goedkope leven. En de vriendelijkheid en gastvrijheid van de bewoners is legendarisch.

Zo zijn we ooit uitgenodigd voor een etentje bij Portugese boeren. Op die hete zomeravond kwamen de geuren van hun honden, katten, geiten, bok(!), varkens, cavia’s, eenden en konijnen ons al van ver tegemoet. We zaten met een tiental mensen en zo’n 753 kakkerlakken in hun kleine keukentje, met de televisie aan. De soep werd gemaakt op een vuur in de openhaard. Je zag er de kippenpoten met lange nagels in drijven. Het was superlekker. Nadien een heerlijke bacalhau (kabeljauw) en veel zelfgebrouwen wijn. Als dessert een ‘flan caramel’. Mijn vrouw merkte nog op dat die zo’n mooie gele kleur had en dacht dat dit kwam omdat de eieren van scharrelkippen waren. Bleek dat er in die flan voor 10 personen 45 eieren zaten! Ik heb het uit respect voor mijn lever bij een hap gelaten. <lacht> Zulke vriendelijke mensen, lekker eten en stinkende boel had ik nog nooit gezien! Na een flinke douche heb ik mijn roes uitgeslapen.

Immigranten opvangen

Toekomstplannen? Ja, die hebben we zeker! We willen samen met enkele andere ondernemers een centrum opstarten dat immigranten opvangt en begeleidt naar werk. Daarnaast willen we ook workshops geven aan Portugese ondernemers, want daar is nood aan. Portugese ondernemers hebben vaak weinig opleiding en expertise, en ook het personeel dat ze tewerkstellen is meestal ongeschoold.

Onlangs nog gingen we op werkbezoek naar een prachtig hotel. Bij de receptie keek een meisje met een enorme vetvlek op haar short ons afwachtend aan. We vroegen haar of ze buiten Portugees nog een andere taal sprak. «Frans», zei ze, hetgeen ze prompt illustreerde door te zeggen «Allez bonjour». Nadien schakelde ze weer over op het Portugees. Ze toonde ons het volledige hotel, inclusief de prachtige sauna vol naakte mensen. Die schrokken zich een bult dat daar ineens een buslading bezoekers naar hen zat te staren vanuit de deuropening. Ze ging ons nog wat info mailen, maar die hebben we nooit ontvangen.

Wereld van de toekomst

Als het niet moet, keren we niet terug naar Belgie. We roeien met de riemen die we hebben en houden van het simpele leven dat we hier leiden. We kijken vanop een afstand naar de materialistische, onveilige consumptiemaatschappij en zijn ervan overtuigd dat wij werken aan de wereld van de toekomst. En nee, we voelen ons hier niet ‘thuis’. Maar dat doen we ook niet in België. We zijn 'thuis' in onszelf."

 

E-mail: smmyvdb@yahoo.fr

Buitenland

Ook interesse?

  • Wil je graag getuigen over je ervaring in het buitenland? Mail naar de redactie.
  • Droom je van een buitenlandse ervaring? Lees meer op 'Werken in het buitenland'. 

Ook interessant

Wonen en werken in Finland

"In Finland leek het alsof ik voor de eerste keer de zon zag schijnen. Alsof het licht daar zuiverder was", aldus Hilde.

Wonen en werken in Algerije

Ronny trok 25 jaar geleden naar Algerije. Nu is hij er eigenaar van twee bedrijven en bezit hij de grootste truck ter wereld.

Wonen en werken in Indonesië

"In 2001 ben ik met m'n rugzak naar Zuidoost-Azië vertrokken. Het plan was er 6 maanden rond te reizen. Ik ben er nog", vertelt Rudy.

Wonen en werken in IJsland

Koen: "Toen ik hier toekwam, zweette ik me kapot. Het regende en het was warm. En het was pikdonker, om 3 uur in de namiddag."

Wonen en werken in China

Greet ontmoette haar Chinese man 27 jaar geleden. Na heel wat omzwervingen huwden ze 10 jaar later. Nu is China haar thuis.

Wonen en werken in Japan

Toms job bracht hem naar Japan, waar een buigstrijd heerst om de laagste titel en zakenlui in capsules slapen.