Buitenland

Wonen en werken in de VS

Tom woont samen met vrouw en kinderen in New York. Tom: “We voelen ons hier thuis. Dat is ook niet zo verwonderlijk. New York is een stad van migranten. Wist je dat New York is opgericht door een Waal?”

Tom (38): “In 2008 ben ik mijn vrouw gevolgd naar New York. Zij had net haar doctoraat afgelegd aan UGent en kon als postdoctoraal onderzoeker aan New York University (NYU) starten. 

Zelf was ik ook verbonden als onderzoeker aan UGent en kreeg ik de kans om voor een technology startup van UGent in New York aan de slag te gaan. 

11 jaar later

Het was niet meteen ons plan om lang te blijven, maar zie, we zijn 11 jaar verder en we wonen hier nog altijd.

Mijn vrouw is intussen professor en doet onderzoek naar detectie en prognose van neurologische ziektes. Ik werk nu voor een startup die allerlei technologieën voor supermarkten ontwikkelt, gaande van de website, mobiele app tot receptenplanners.

Klein, maar fijn

We zijn een klein, maar groeiend bedrijfje. Doordat we nog zo klein zijn, is er een heel sterke band tussen de collega’s en heerst er een goede sfeer. 

En dat is niet evident, want we werken standaard vanop afstand. Kan ook niet anders, want mijn team zit verspreid over Brooklyn, Philadelphia, Charlottesville en Calgary (Canada).

In de technologiesector wordt sterk ingezet op een optimale balans tussen werk en vrije tijd. Dit is nodig om talent aan te trekken, maar ook om werknemers te beschermen tegen burn-out. Helaas kan dit niet gezegd worden van alle bedrijfstakken.

Rustig wonen

Wij wonen in Manhattan op de ‘Upper East Side’. Dit is een residentiële buurt, tussen Central Park en de East River. 

Het is een heel aangename buurt om te wonen. Vlot bereikbaar met de metro, en daardoor verkeersluw en rustig. 

Er is altijd wel een winkel open, en je kan in de buurt heel lekker eten. Bovendien zijn er veel voorzieningen voor families: scholen, speeltuinen, sportfaciliteiten... 

Europees 

Veel gewenning hebben we niet nodig gehad. Ze zeggen niet voor niks dat New York de meest Europese stad is van heel Amerika, dus qua cultuurshock viel het wel mee.  

Amerika blijft een land met heel veel mogelijkheden. Daarnaast is er een grote culturele en culinaire diversiteit die je maar op enkele plaatsen in de wereld vindt. 

Anderzijds kampt Amerika al lang met een grote ongelijkheid tussen de bevolkingsgroepen. Gezondheidszorg en goed onderwijs zijn voor veel Amerikanen duur en onbereikbaar. Voor ons Belgen is het moeilijk te vatten dat mensen zich geen medische behandeling of basisonderwijs kunnen veroorloven. 

K3-fan

Het grootste gemis is onze familie. Maar aangezien we veel naar België reizen, is onze sterke band intact gebleven. Dat vinden we belangrijk voor onze kinderen. 

We luisteren vaak naar Belgische radio en lezen Belgische kranten online. Mijn dochter is wellicht de grootste K3-fan in Amerika.

Nu de kinderen groter worden, verkennen we tijdens het weekend al wat vaker de natuur rond New York. We hebben geen tuin, dus proberen we vaak buiten te zijn.

Grootse toekomstplannen hebben we niet. Momenteel ziet het ernaar uit dat we hier nog wel een tijdje zijn. Maar wie weet. Time will tell. “

 

Contact: linkedin.com/tomderyckere

Buitenland

Ook interesse?

  • Wil je graag getuigen over je ervaring in het buitenland? Mail naar de redactie.
  • Droom je van een buitenlandse ervaring? Lees meer op 'Werken in het buitenland'. 

Ook interessant

Wonen en werken in Portugal

Michaël: "Portugezen zijn passioneel. Of misschien lijkt dat alleen maar zo omdat ik ze Kizomba zag dansen."

Wonen en werken in Abu Dhabi

"Alles is hier goed, beter, best. En voor alles heb je een hulp. In de supermarkt brengt een medewerker je boodschappen naar je auto."

Wonen en werken in Fuerteventura

Freddy wou na z’n humaniora niet meteen gaan studeren. Hij trok voor een jaar naar Fuerteventura en werkte er in een sportwinkel met surf- en duikmateriaal. "Corralejo staat bekend om de beste golven ter wereld. Need I say more?”

Wonen en werken in Israël

Bram: “Het was bij ons de gewoonte om als 18-jarige een ‘vaderreis’ te maken. Ik koos Israël. Mijn grootvader was diepgelovig en wilde het beloofde land ook graag zien, dus ging hij mee."