Buitenland

Wonen en werken in de Dominicaanse Republiek

Eva was nog maar net terug van Suriname of ze voelde het alweer kriebelen. Toen ze een vacature zag met de titel 'Avontuurlijke leerkracht in de Dominicaanse Republiek’, was ze verkocht. Eva: “Elke ochtend bid ik in het Spaans en zing ik voor de vlag. Als niet-gelovige voelde dat in het begin onwennig. Intussen ben ik dat rustige moment enorm gaan appreciëren in dit luide land.“

"Na een jaar Suriname had ik het moeilijk om me terug aan te passen in België. Ik miste de rust en de warmte. En ik had nood aan avontuur. Toen ik op de VDAB-site een vacature zag met de titel 'Avontuurlijke leerkracht in de Dominicaanse Republiek', was ik meteen verkocht. Dit was op m’n lijf geschreven! Ik solliciteerde en enkele weken later werd ik aangenomen. 1 september 2022 stond ik voor de klas in Punta Cana als leerkracht Engels en natuurwetenschappen.

Knuffels

De school waar ik werk is een privéschool, opgericht door het Belgische bedrijf Fresh Fruit dat bananen exporteert. Het bestuur wilde kwaliteitsvol onderwijs aanbieden aan de eigen kinderen en de kinderen van werknemers. Het publieke onderwijs is hier namelijk niet echt om over naar huis te schrijven. Het beschikt over heel weinig middelen en dat beïnvloedt helaas de kwaliteit.  

 

Het lesgeven is anders dan ik gewoon ben. De klassen zijn kleiner. Ik geef les aan 3 tot 15 leerlingen. Er is veel minder huiswerk en dus ook minder verbeterwerk. En de kinderen zijn veel aanhankelijker. Ze geven meer knuffels en affectie. Keerzijde is dat de pedagogiek en het materiaal in België beter zijn. 

Tinnitus

Ik woon in Mao Valverde. Een stadje in het binnenland, omgeven door indrukwekkende bergen. Het wordt ook de stad van de prachtige zonsondergangen genoemd (La ciudad de los bellos atardeceres). 

Er heerst een fijne sfeer. Overal hoor je luide muziek. De mensen zijn heel sociaal, lief en behulpzaam. En de kinderen spelen nog buiten. 

 

Zaterdag slaat iedereen hier aan het poetsen. Daarna gaan ze uit of drinken ze biertjes op straat, zittend op plastic stoelen. Niet alleen hun muziek is luid. Dat zijn ze zelf ook. Het gebeurt vaak dat ze vanop enkele meters afstand een gesprek voeren. Het is een wonder dat ik nog geen tinnitus heb. <grijnst> 

Azijn

Eten is superbelangrijk voor de Dominicanen. Ze houden van gefrituurd voedsel. Dat zie je ook aan het aantal mensen met overgewicht. Het nationale gerecht heet ‘bandera dominicana’ (letterlijk vertaald: de Dominicaanse vlag) en bestaat uit rijst, bonen en kip. Soep eten ze doorgaans alleen als ze ziek zijn. 

 

Wist je trouwens dat ze hun groenten hier vaak wassen met azijn? Dit doen ze omdat het kraantjeswater niet te vertrouwen zou zijn. Nu, ik heb dat nog nooit gedaan en ben kerngezond. <lacht> 

Kloof

Natuurlijk zijn er ook mindere kanten. De kloof tussen arm en rijk is erg groot. Om je een voorbeeld te geven: het maandelijkse lidgeld per kind bij ons in school is bijna evenveel als het maandsalaris van de leerkrachten. Ik mis ook ambitie en langetermijnvisie. Zo heb ik vaak tijd verspild op school omdat efficiëntie niet prioritair is. En milieubewust zijn ze allerminst. Er is veel plastic vervuiling en waterverspilling. 

 

Tot slot is er nog altijd een grote ongelijkheid tussen man en vrouw. Bij mij heeft zich dat alleen nog maar op een onschuldige manier geuit. Zo moet ik regelmatig langs het controlepunt van het ministerie van Defensie. Terwijl een vriend van me daar regelmatig een centje moet toesteken, gaat het er bij mij heel anders aan toe. Ze geven een vuistje en vragen ongegeneerd naar mijn privéleven en telefoonnummer. En ze hebben zelfs al eens mijn voorruit gewassen. 

Walvissen

Tijdens m’n vrije tijd probeer ik graag nieuwe dingen uit en ga ik op verkenning. Ik vond het heel spannend om walvissen te spotten. Elk voorjaar migreren 4000 bultrugwalvissen naar de baai van Samana. De mannetjes proberen er de aandacht van de vrouwtjes te trekken met geroep en zotte manoeuvres in de hoop te kunnen paren. Nadien brengen ze er hun jongen ter wereld. 

 

Ook bijzonder is het fameuze carnaval met z’n kleurrijke outfits en maskers. Wat nog? Ik heb leren windsurfen, heb de bachata en merengue gedanst in Santo Domingo, en heb adembenemende bounty-stranden en grotten bezocht.  

Later

Ik keer binnenkort terug naar België. Niet omdat ik het hier beu ben, maar omwille van persoonlijke en familiale redenen. 

Ik wil in België graag aan de slag in het bijzonder of internationaal onderwijs. Wat me ook interesseert is werken met expats als ‘third culture coach’ of studenten begeleiden bij hun zoektocht naar werk in het buitenland. Je ziet het: veel mogelijkheden. Ik zie wel wat er op me afkomt!" 

E-mail Eva: evavanbelle90@gmail.com

Buitenland

Ook interesse?

  • Wil je graag getuigen over je ervaring in het buitenland? Mail naar de redactie.
  • Droom je van een buitenlandse ervaring? Lees meer op 'Werken in het buitenland'. 

Ook interessant

Wonen en werken in Kenia

Ann deed vrijwilligerswerk bij een organisatie die hulpbehoevende kinderen opvangt in Ukunda. “Van zodra ik de luchthaven uitstapte, voelde ik me thuis."

Wonen en werken in Bolivia

Op de lagere school was Rik gefascineerd door de verhalen van de Duitse dokter Albert Schweitzer. Nu, zoveel jaar later, is hij zelf dokter en richtte hij ‘Doctors on Mission’ op. Zijn doel? De allerarmsten van hulp voorzien.

Wonen en werken in Ierland

Tijdens haar studie als leerkracht kreeg Valerie de kans om een stage in Zuid-Afrika te volgen. Nadien wist ze: hier wil ik meer van. Ze vond een vacature bij American Airlines in Dublin en waagde haar kans.

Wonen en werken in de VS

Fran en Dries verhuisden in juni met hun eenjarig zoontje Emil naar Colorado. Fran: “Onze buren hebben ons geweldig opgevangen. Ze gaven zonnebloemen uit hun tuin om ons huis op te vrolijken."

Wonen en werken in Marokko

Carlo zit middenin de opstart van zijn eigen restaurant, maar toch vond hij de tijd om zijn enthousiasme over Marrakech met ons te delen. "De kakofonie van geuren en kleuren heeft ons hart voorgoed veroverd."

Wonen en werken in Nicaragua

Karen is net terug van vier jaar Nicaragua. "Het is een prachtig land met een warme, open bevolking. Telkens als ik de bus nam, had ik er een aantal nieuwe vrienden bij.”