Sofie (45), redacteur

Ik doe al 21 jaar dezelfde job, dus je kan me bezwaarlijk ambitieus noemen. Waarom ik hetzelfde blijf doen? Eenvoudig: omdat ik het een heel fijne job vind. 

Ik heb in al die jaren meermaals de kans gehad om door te groeien of van andere jobs te proeven, maar dat wil ik niet. Schrijven is het liefste wat ik doe, dus waarom zou ik iets anders gaan doen?

Ooit had ik een vriend die zich ergerde aan het feit dat ik niet vooruit wou. Hij pushte me om meer verantwoordelijkheid op te nemen. Ik heb dat toen gedaan om van zijn gezeur af te zijn, maar dat ging zo tegen mijn natuur in dat ik er dik spijt van had. Nu zou ik dat niet meer doen. 

Het nadeel is wel dat mijn job altijd min of meer hetzelfde blijft. Ook iets dat je heel graag doet, went op de duur en wordt minder fantastisch. Ik heb niet meer die frisheid van vroeger. Dat is de keerzijde.

Maar het is niet omdat ik niet ambitieus ben in mijn job, dat ik niet ambitieus ben op andere vlakken. Ik sport bijvoorbeeld graag en stel mezelf doelen. Zo heb ik onlangs 80 kilometer gewandeld langs de kust. Dat is ook een vorm van ambitie.

Pieter (38), communicatiemedewerker

Als ambitie betekent: hogerop geraken in de organisatie of promotie maken, dan ben ik inderdaad niet ambitieus. 

Ik focus liever op de inhoud van mijn job en de mensen waarmee ik samenwerk. Voor mij is bijleren, feedback en afstemming met collega's belangrijk. Dat helpt me om te groeien in mijn expertise en die groei is in mijn ogen een vorm van ambitie.

Onlangs ben ik, na meer dan 10 jaar bij mijn vorige werkgever, van job veranderd. Een nieuwe job op hetzelfde niveau, waar ik geen euro meer verdien. 

Enkele mensen in mijn omgeving begrepen dit niet. Maar ik zag het als een nieuwe uitdaging waarin ik mijn kennis en vaardigheden kon verdiepen en verbreden. Dus voor mij was dit een doordachte, bewuste en juiste keuze. 

Het geeft me rust om te weten wat ik belangrijk vind en waar ik energie van krijg. Ik streef geen dingen na die sociaal wenselijk zijn, maar die me eigenlijk niet gelukkig maken.

Mirella (42), expert gebruikersonderzoek 

Ik ben niet ambitieus. Punt. Intussen heb ik me daar volledig mee verzoend, maar ik heb er wel een poos over gedaan. 

In de loop der jaren heb ik regelmatig aanbiedingen gekregen: groepsleidster in de jeugdbeweging, voorzitster in een vrijwilligersorganisatie, teamleider op het werk... Ik ging er telkens op in, omdat ik vond dat het zo hoorde. "Niemand wil toch een middelmatige, grijze muis zijn?" dacht ik.

Ik had ook het gevoel dat mijn omgeving dat van me verwachtte. Want ik had toch het diploma, de leeftijd, verantwoordelijkheidszin, ervaring... Dus waarom weigeren? 

Toch merkte ik telkens weer dat ik er niet gelukkig van werd. Ik hield niet van de extra stress. Het haalde niet het beste in me boven. Ik heb dus geleerd dat jobs 'hogerop de ladder' niets voor mij zijn.

Ik vind trouwens dat iedereen, in gelijk welke job, ambitieus kan zijn. In de zin van: zo goed mogelijk je werk willen doen. Het doet me denken aan deze videoclip van Elbow. Die jongen heeft een verschrikkelijke job, maar toch maakt hij er iets moois van. Ik hoop dat ik altijd zo in mijn werk zal staan.

Mustafa (40), uitgever

'Ambitieus' in de betekenis van 'carrièrejager' ben ik niet. Maar ik zou mezelf niet als ambitieloos omschrijven. Ik denk dat je een evenwicht moet zoeken tussen net genoeg werkplezier en niet te veel comfortzone. 

Zo vind ik het belangrijk om mijn werk goed en integer uit te voeren en mezelf intellectueel te blijven uitdagen. Dat lukt momenteel omdat ik in m'n job veel vrijheid heb en zowel mijn creatieve als organisatorische ei kwijt kan. Ik kan meedenken én verantwoordelijkheid en initiatief nemen.

Toen ik pas begon te werken heb ik paar keer impulsief gesolliciteerd naar jobs op een hoger niveau. Omdat ik vond dat dat moest. Omdat ik nu eenmaal een universitair diploma had. Omdat ik zo snel mogelijk hogerop wou. Dacht ik. Die pogingen waren geen succes. 

De weg van de rustige groei bleek veel effectiever. Mijn werk werd opgemerkt door mijn toenmalige baas en ik kon doorgroeien naar een andere job. Daar ben ik geheadhunt voor de job die ik nu nog altijd doe. En zo morrelen we tevreden verder. <lacht>