“In september 2014 vertrok ik naar Bulgarije via een uitwisseling van de Nederlandse Taalunie. Ik werkte er als taaldocent Nederlands in de opleiding Toegepaste Taalkunde. In totaal gaf ik les aan zestien studenten, verspreid over drie studiejaren. Dat is een kleine groep, maar wel een met goede carrièrekansen. Er zijn immers heel wat Nederlandse en Belgische bedrijven in Bulgarije die Nederlandstalige medewerkers zoeken.

Mushitchka

Veliko Tarnovo ligt in het centrum van Bulgarije, vrij ver van de toeristische bestemmingen. Het is met haar 70.000 inwoners naar Bulgaarse normen een grotere stad. Het is een prachtige plek voor iedereen die van natuur houdt. De stad ligt in de heuvels en de rivier Yantra slingert zich er om- en doorheen.

In tegenstelling tot de hoofdstad Sofia, vind je er niet zo veel mensen die vlot Engels spreken. Mijn huisbaas bijvoorbeeld, sprak geen woord Engels of Duits. Toen ik net verhuisd was, legde hij me uit dat ik de deur naar het terras niet open kon laten omdat er geen vliegenraam in stond. Dat zei hij in het Bulgaars terwijl hij met zijn handen in de lucht de vliegen nadeed. ‘Mushitchka’ (vliegje) riep hij. Wanneer ik dit woord later gebruikte, moesten mijn Bulgaarse vrienden steeds hard lachen, omdat het een dialectwoord bleek te zijn en het grappig klonk uit de mond van een buitenlandse. Later kreeg ik van een goede vriend een speciaal cadeau: mijn lievelingswoordje ‘mushitchka’ gebeeldhouwd, om aan een halsketting te hangen.

Ja en nee

Het cultuurverschil was een stuk groter dan ik had gedacht. In de eerste plaats ligt de levensstandaard er lager. Maar verder zijn er ook veel gewoontes die verschillen. Zo had ik in het begin vaak communicatieproblemen omdat ja- en nee-knikken in Bulgarije net de tegenovergestelde betekenis heeft. Vooral wanneer ik een afspraak probeerde te maken met de studenten, begreep ik hen soms verkeerd.

Verder gaan heel wat zaken er nog aan toe zoals bij ons vroeger. In de bib moet je alles navragen bij de bibliothecaresse, want er is niet altijd een digitaal archief. In kleine winkels moet je de verkoopster achter de toog vertellen wat je hebben wil, want de producten staan achter haar… En het tempo van het leven ligt een stukje langzamer. In het begin had ik het er moeilijk mee, maar nu ik terug in België ben, kan ik er net van genieten als het eens niet zo snel moet.

Spontaniteit

Tijdens mijn vrije tijd reisde ik door Bulgarije, en bezocht ik de buurlanden Turkije, Griekenland en Roemenië. Bulgarije is echt een geweldig mooi land dat zowat alles te bieden heeft, van strand tot skigebieden. Ik leerde Bulgaren uit de stad kennen en zij toonden me plekken die ik anders nooit zou zien en lieten me huisgemaakte lekkernijen proberen die ik anders nooit zou proeven. Ik ging skiën in Borovetz (dichtbij Sofia), rotsklimmen net buiten Veliko Tarnovo en baden in warmwaterbronnen dichtbij Stara Kresna.

Sinds eind juni woon ik terug in België. Wat ik vooral mis zijn mijn vrienden. Aan het eind van mijn verblijf liep ik voortdurend bekenden tegen het lijf. Dan gebeurde het regelmatig dat we spontaan iets gingen drinken. Mensen hebben er niet zo’n drukke agenda als in België. Ik ben zeker van plan een van de volgende vakanties terug op bezoek te gaan. En ik verheug me ook op volgend academiejaar. Dan komen enkele van mijn studenten naar België in het kader van een Erasmus-uitwisseling. Ik kijk er al naar uit!”

E-mail: stefanie@vanstee.be