Reinhilde: mijn ochtendroutine en de kantoorbuzz

"Ik mis mijn ochtenden uit het precoronatijdperk. Toen sprong ik 's morgens uit bed, in mijn kleding en hop op de fiets, recht naar het station. Ik ben nooit een vroege vogel geweest maar de trein was voor mij de beste stok achter de deur. Op de trein droomde ik nog wat, las ik of deed ik mijn administratie. Zo begon ik met een opgeruimd gevoel aan mijn dag.

Vandaag rol ik uit bed en haal ik -nog voor ik iets anders gedaan heb- net de eerste dagelijkse werkvergadering die om 9.15 uur start. Niet zo fijn.

Verder verlang ik terug naar de buzz die hangt op kantoor, met de babbels over werkprojecten maar ook over tv-programma's, de kinderen, lekkere recepten, tegenslagen of toffe momenten. Ik weet graag wat er leeft bij mijn collega's."

Lies: afleiding als remedie tegen frustraties

"Ik mis de verandering van omgeving en de spontane input en inspiratie die je krijgt van collega's. Nu ik altijd in mijn eigen huis zit, stapelen frustraties over het werk zich makkelijker op. Mijn blik op de zaken is enger omdat ik te weinig nieuwe input krijg en weinig afleiding heb.

Vroeger op kantoor voelde ik me soms ook gefrustreerd. Maar na de werkdag stapte ik op de trein, zag ik iets grappigs gebeuren en kreeg ik zoveel andere input dat mijn frustratie snel een frustratietje werd en ik het uiteindelijk vergat. 

Hier thuis worden lastige zaken alleen maar groter in mijn hoofd."

Inge: mijn dagelijkse fietstocht

"Ik mis mijn fietskilometers. Ik pendelde met de fiets en dat betekende dat ik dagelijks 32 kilometer in de benen had. Na elke rit was ik helemaal uitgewaaid en klaar voor de volgende activiteit.

Ik hoefde ook nooit na te denken over hoe ik aan voldoende beweging kwam. Nu ik mijn huis nog nauwelijks uit moet, is dat wel even anders."

Dirk: nieuwe ervaringen

"Ik mis vooral het gevoel van iets te 'beleven'. Elke dag verloopt nu vrij voorspelbaar en ik maak weinig bijzonders mee. Nieuwe ervaringen zijn er nog amper bij.

Op het perron, in de broodjeszaak aan het werk of gewoon tijdens een vergadering: elke dag gebeurde er wel iets onverwacht, praatte ik met mensen die ik niet kende en maakte ik echt deel uit van de maatschappij.

Na bijna een jaar thuiswerk heb ik het gevoel dat het leven aan mij voorbijglijdt. Ik hoop dat ik snel terug naar kantoor kan. Misschien maar een paar dagen per week meer, want anders zou ik de voordelen van het thuiswerken missen. Die zijn er ook wel degelijk."

Stoffel: factor Brussel-centrum

"Wat ik mis is het stukje onderweg zijn naar een andere plek. Ik vind het fijn om in een andere stad te werken dan waar ik woon.

Als ik nu beelden van het Brusselse centrum zie, voel ik heimwee: het uitzicht, de sfeer, het 's middags rondstruinen, de winkels in de buurt waar ik al eens ging -zoals de biowinkel of de cd- en boekenwinkels in de Zuidstraat. Of gaan joggen in het park en een concertje in de AB na het werk.

Alles went, maar nu die factor Brussel-centrum is weggevallen, voel ik toch eerder een verschraling."

Elize: het thuiskomen

"Waar moet ik beginnen? Ik mis m'n collega's en het praten over koetjes en kalfjes. Ik zie mijn collega's nu ook dagelijks in online meetings, maar de spontaniteit is weg. 

Daarnaast mis ik de afstand tussen het werk en thuis. Letterlijk en figuurlijk. Het moment waarop ik het kantoor verlaat, naar de trein wandel en in gedachten mijn werkdag afsluit. 

Maar het meest van al mis ik het thuiskomen zelf. Wanneer ik na een lange werkdag mijn voordeur open en de avond zich veelbelovend voor me uitstrekt. Eindelijk thuis."