An (37) vertelt: “Tien jaar geleden zei ik Vlaanderen vaarwel. Ik doctoreerde als bioingenieur en wou graag onderzoek gaan doen in de US. Na enkele jaren ontmoette ik er een sympathieke Colombiaanse man. We trouwden en besloten in de US te blijven.”

Gekruiste erwtjes

Intussen kwamen Maya (2,5 jaar) en Lukas (8 maand) erbij. An: “Toen ik zwanger was van Maya, nam ik me voor om haar in het Engels op te voeden en in het Spaans -de taal van mijn man. Drie talen leken me te veel. Maar toen het zover was, voelde het enorm vreemd om geen Vlaams met haar te praten. Ik merkte dat mijn ‘moedertaal’ echt de taal is die mijn moeder me leerde en die ik mijn kinderen wil leren. Met andere woorden: Maya spreekt nu ook Vlaams, en dan nog met een Kempisch accent! (lacht) Maar voor de rest is het een echt Amerikaantje, terwijl ik me zelf nog een Belgische voel. Dat is soms raar.”

Naast mama, is An ook een carrièrevrouw: ze stampte de Amerikaanse afdeling van KeyGene uit de grond. Ze vertelt: “Herinner je je uit de biologieles nog Mendel die erwtjes kruiste? Wij doen eigenlijk hetzelfde. Op vraag van zaadbedrijven kruisen we planten om tot betere variëteiten te komen. Momenteel verbeteren we bijvoorbeeld de smaak van groene paprika’s. Gemiddeld duurt het 8 à 10 jaar om zo’n nieuwe lijn te creëren. Het is een beetje als een nieuw medicijn op de markt brengen. Verder bedenken we ook wetenschappelijke oplossingen voor maatschappelijke problemen. Dat maakt mijn job zo geweldig, vind ik. Nu zijn we bijvoorbeeld op zoek naar voedingsgewassen die met minder water kunnen overleven. Aangezien er steeds meer droge gebieden ontstaan door de klimaatverandering zou dat handig zijn. Slagen we in ons opzet, dan kunnen we het wereldvoedselprobleem helpen oplossen.”

Roze bril

Ergert An zich als nuchtere Vlaamse aan de ‘everything is great’-sfeer? “Eerlijk gezegd niet. Amerikanen hebben inderdaad een roze bril. Hierdoor lijken ze soms oppervlakker dan wij, maar ze klagen en zagen wel minder. Iedereen is vriendelijk en opgewekt. Dit creëert een rooskleurige omgeving. Je merkt dat ook in het zakenleven. Je hebt hier ‘serial entrepeneurs’. Mensen die 7 à 8 bedrijfjes opstarten en geregeld failliet gaan. In België zouden we hen raar bekijken, maar in de VS krijgen ze respect. Amerikanen grijpen een opportuniteit met beide handen. Wij staan meestal langer stil bij de risico’s waardoor we soms de boot missen.”

Wat An minder waardeert, is de grote kloof tussen arm en rijk. “Hier in de arme buurten van Washington eten veel kinderen enkel op school: hun ouders hebben geen geld om eten te kopen. Tijdens de vakanties, organiseert de stad voedselbanken zodat de kinderen toch iets te eten hebben. Heel wat mensen kampen ook met torenhoge schulden. Pas afgestudeerde medische studenten bijvoorbeeld hebben vaak een lening lopen van 70.000 à 150.000 euro. Om een jaar aan een college te studeren betaal je hier namelijk 15.000 à 20.000 dollar inschrijvingsgeld. Je moet al rijke ouders hebben om dit zomaar te kunnen neerleggen.”

Fietsend gevaar

Is Washington een fijne stad om in te wonen? “Het is zeker niet mijn droomstad, maar ze valt wel mee. Het is hier relatief groen: 1/3 is park. In het weekend is dat groene gebied autovrij en kan je er heerlijk fietsen. Op andere momenten is fietsen helaas levensgevaarlijk: er zijn geen fietspaden en Amerikanen zijn het niet gewoon om fietsers te zien. Zeker niet in de buitenwijk waar wij wonen. Daar zou je wellicht overhoop worden gereden. (lacht) Verder heeft Washington -naast het cleane en koude business district- ook leuke buurtjes die meer bohemien zijn. Toen Obama verkozen werd, woonden we in zo’n buurt. De mensen dansten toen op straat en klopten uitzinnig op potten en pannen. Dat was raar omdat alles anders redelijk georganiseerd verloopt. Ik vond het een heel mooi moment, maar mijn man was bang dat het feestvieren zou uitdraaien op rellen. Gelukkig had hij ongelijk.”

Wat denkt An intussen over Obama? “Hij heeft goede ideeën, maar Amerika is er niet klaar voor, vrees ik. Na 8 jaar Bush is het een hele omwenteling. De Republikeinen hebben veel macht waardoor het voor Obama moeilijk is om te regeren. De maatschappij is verlamd. Het federale budget is bijvoorbeeld nog altijd niet goedgekeurd. Dit betekent dat mensen die bij de overheid werken niet weten of ze volgende maand nog betaald gaan worden!”

E-mail: anmichielsbe@gmail.com