Annelies (46): “Toen ik ongeveer een jaar op de personeelsdienst van een groot internationaal bedrijf werkte, had ik zin in iets anders. Ik vroeg mijn manager of er mogelijkheden waren om in het buitenland te gaan werken. Net op dat moment kwam er een Engelse medewerker naar België. Er was ginder dus een plaats vrij. Ik heb de sprong gewaagd. 

Oorspronkelijk dacht ik dat ik in Londen terecht zou komen, maar het is Portsmouth geworden. En naderhand bekeken, was dat helemaal goed. Londen is heel fijn voor enkele dagen, maar het zou me te druk zijn om er te wonen. 

Eiland

Portsmouth is een stad in het zuiden van Engeland, tussen Southampton en Brighton. Het is de 2de dichtstbevolkte stad in Engeland. Er wonen zo'n 208.000 mensen op 45 vierkante km! 

Eigenlijk is het een eiland en dat merk je voornamelijk aan het verkeer: er zijn maar 3 routes in en uit. Als er eentje geblokkeerd is vanwege wegenwerken of een ongeval, komt het verkeer op het hele eiland in de problemen.

Wij wonen op wandelafstand van de zee en vlakbij 2 grote parken. We hebben heel wat mogelijkheden om te sporten en ook het culturele aanbod is dik oké. Een van de hoogtepunten is Victorious, een 3-daags muziekfestival tijdens het laatste weekend van augustus dat zo'n 80.000 toeschouwers lokt. 

Werk

Ik werk nog altijd voor hetzelfde bedrijf, maar heb al verschillende functies gehad. Momenteel ben ik al een paar jaar Immigration Compliance SME.  

Concreet betekent dit dat ik er samen met mijn collega's voor zorg dat het bedrijf en het personeel de immigratiewetgeving opvolgen. Ik doe het graag. Het blijft boeiend omdat de wetgeving regelmatig wijzigt.

Azijn

Waar ik het meest aan moest wennen? Het verkeer dat tegenovergesteld loopt! Echt even dubbel nadenken bij het oversteken van de straat. Wat nog? Ik wist niet dat er zoveel lokale dialecten waren. Portsmouth heeft een heel specifiek taaltje: mush betekent kameraad en dinlo dwaas. 

Het aanbod in de supermarkt is ook heel anders. Vooral wat betreft vlees: geen voorgekruid half-om-half-gehakt. En na een avondje feesten gaan de meeste mensen een 'curry' eten in plaats een hamburger. Er zijn dan ook heel veel Indische restaurants en take aways. Wat nooit went is azijn op m’n frieten. <lacht>

Baksteen

Wat ik spijtig vind is dat je hier niet zo makkelijk een lapje grond kan kopen en je eigen huis kan bouwen. Meestal zijn het aannemers die grond aankopen en er dan meteen 100 huizen op zetten. 

Een huis kopen is ook niet hetzelfde als in België: je doet een bod, het wordt geaccepteerd, maar tot de dag waarop het geld overgemaakt wordt aan de verkoper, kunnen koper en verkoper zich terugtrekken uit de deal.

Dit gebeurt wanneer kopers het geld van hun huidige huis nodig hebben, en dat niet verkocht raakt. En soms krijgt de verkoper gewoon een beter bod waarop de deal afspringt. Het is een zenuwslopend en lang proces.

Brexit

De beslissing om uit Europa te stappen kwam voor mij hard aan. Wellicht omdat ik me zo ingeburgerd voelde. Ineens was ik ‘ongewenst’. Ondertussen leef ik ermee. Ik heb een settled status en kan permanent in Engeland leven en werken. Het valt vooral op wanneer we naar de rest van Europa reizen en we moeten aanschuiven voor een manuele check en stempel op het paspoort. 

Pakketjes naar het buitenland versturen is ook erg omslachtig en duur. En op mijn werk zie ik dagelijks het effect: voor bepaalde Europese kandidaten moet de werkgever een visum betalen. Bovendien kunnen onze Engelse medewerkers niet zomaar meer op zakenreis naar Europa. Iets waar ze nog altijd aan moeten wennen.  

Wijn

Intussen is Engeland heel zeker mijn thuis. Ik heb een fantastische vriendengroep, mijn man is Engels en mijn kinderen zijn hier geboren en getogen.

Momenteel wordt m’n vrije tijd  vooral opgeslorpt door de kinderen. Maar als het lukt, doe ik graag een creatieve workshop. Zo heb ik er het afgelopen weekend eentje gedaan met klei. Een maand geleden heb ik een portret gemaakt, geïnspireerd op Frida Kahlo. En vorig jaar deed ik een paint and sip workshop: schilderen met een glas wijn. Helemaal mijn ding!” <lacht>