Buitenland

Wonen en werken in Parijs

Leen (29) trok zeven jaar geleden naar de Franse havenstad Le Havre in Normandië om er nog een jaartje bij te studeren. "Ik wou nog niet meteen de bedrijfswereld induiken en zag het als een mooie kans om mijn Frans wat bij te spijkeren". Zo begon een avontuur dat haar naar Parijs bracht. De stad waar ze vandaag nog steeds verblijft.

Toen Leen, na het extra studiejaar in Le Havre, de kans kreeg om aan de slag te gaan bij de hoofdzetel van Heinz, aarzelde ze geen moment. "Ik kon er beginnen als product manager voor de afdeling diepvriesmaaltijden, met de Belgische markt als mijn specifieke werkterrein. Als enige Nederlandstalige was het mijn verantwoordelijkheid om de zaken met België draaiende te houden."

Aangezien de hoofdzetel van Heinz in Parijs lag, besloot ze om te verhuizen van Le Havre naar de Franse lichtstad. "Dankzij de hogesnelheidstrein tussen Parijs en Brussel waren de wekelijkse verplaatsingen tussen de twee steden goed te doen. Het oorspronkelijke plan was een jaar of twee ervaring op te doen en dan terug naar België te komen. Maar zoals je ziet, ik ben er nog altijd."

35 vierkante meter

Leen is intussen een heuse Parisienne geworden, hoewel… "echte Parijzenaars ken ik amper. De meeste van mijn Parijse vrienden, kennissen en collega’s komen uit andere Franse provincies of kortweg uit 'La Province'. Voor hen is Parijs bijna een verplicht nummertje als ze carrière willen maken."

"Parijs is een fantastische stad die dag en nacht leeft en heel wat faciliteiten biedt. De winkels zijn 24 uur op 24 open. Dus als je even niets in huis hebt, bestel je gewoon een pizza of een lekkere sushi. En het ‘gat in mijn cultuur’ heb ik hier zonder moeite opgevuld dankzij de overvloed aan monumenten en musea."

"Een nadeel? Wonen is hier niet altijd even comfortabel. In het centrum moet je al snel erg veel huur betalen voor een zeer kleine leefoppervlakte. Zo heb ik gedurende vier jaar op een studio gewoond van 35 vierkante meter zonder aparte slaapkamer. Niet praktisch als er bezoek uit België kwam..."

Apéro Dinatoire

Gezien heel wat mensen klein wonen, zoeken velen tijdens de zomerperiode de buitenlucht op, en dat heeft zo zijn charmes. "Bij de eerste zonnestralen trekken de Parijzenaars erop uit met een fles wijn en een 'baguette' om gezellig bij te kletsen. (Het Belgische ‘pain français’ is trouwens niet te vergelijken met de ‘baguette’, die je ontegensprekelijk enkel in Frankrijk vindt!) Deze picnics vinden plaats langs de Seine, op de Champs de Mars -het grasplein aan de Eiffeltoren- of in de tientallen parken verspreid over de stad. De uitdrukking: 'Leven als God in Frankrijk' bestaat echt."

"Nog zo'n gezellige traditie is de ‘Apéro Dinatoire’. Tijdens de week of het weekend kom je samen met vrienden en brengt iedereen drank en hapjes mee. De perfecte voedingsbodem voor een gezellige avond boordevol filosofische gesprekken en onzinnig geklets!" <lacht>

Buitenland

Ook interesse?

  • Wil je graag getuigen over je ervaring in het buitenland? Mail naar de redactie.
  • Droom je van een buitenlandse ervaring? Lees meer op 'Werken in het buitenland'. 

Ook interessant

Wonen en werken in Portugal

Ellen zocht een tijdelijke job in het buitenland. Dat ging vlotter dan verwacht. Benieuwd hoe ze dit heeft aangepakt? Laat je inspireren...

Wonen en werken in Spanje

Een eigen onderneming in het zonnige Zuiden. Aan het blauwe water van de Costa del Sol. Wie droomt daar niet van? Karen en Jordi sprongen in dit avontuur.

Wonen en werken in Madagaskar

Frank: "Als twintiger reisde ik de wereld rond, als dertiger specialiseerde ik me in Afrika en als veertiger ontdekte ik Madagaskar."

Wonen en werken in Aruba

Nadat hij z’n café verkocht en door een zware scheiding ging, gooide Raf het over een andere boeg. "Ik vertrok zonder concrete plannen naar Aruba en verloor er m’n hart."

Wonen en werken in Griekenland

Nils woont met z’n Griekse vrouw in Athene. “Waar ik enorm aan heb moeten wennen, is de drang van de oudere generatie om zich overal mee te bemoeien."

Wonen en werken in Bulgarije

An: "Van kinds af aan had ik een drang naar het buitenland. Als ik de trekvogels naar het zuiden zag vliegen, dacht ik: dat wil ik ook!"