Carine vertelt: “Een paar dagen nadat ik m’n sollicitatiebrieven had gestuurd, kreeg ik al antwoord. Ik kon de week nadien vertrekken naar Tenerife voor een cursus ‘animator’. Daarna zou ik gaan werken in een hotel in Kreta. En zo geschiedde.

Zeezicht

Het werk als animator was leuk. Mensen die op vakantie zijn, zijn doorgaans goedgezind. Dat helpt. En ik vond het prettig om sportactiviteiten te organiseren, thema-avonden in elkaar te steken en vooral ook heel veel plezier te maken met mensen van verschillende nationaliteiten. Het nadeel van dit werk was dat ik heel weinig tijd voor mezelf had. Ik werkte van 10 uur ‘s morgens tot middernacht.

Nadat ik drie zomers als animator in Kreta had gewerkt, besloot ik er permanent te gaan wonen. Kreta heeft een prachtige natuur en een heel rijke geschiedenis. Het eiland wordt 300 dagen per jaar door de zon overgoten. Het is zo fantastisch om nooit naar het weerbericht te moeten kijken. De zon schijnt er de volgende dag gegarandeerd even hard. En waar je je ook bevindt, na een half uurtje rijden ben je aan de zee. Bovendien zijn de Kretenzers vriendelijke, behulpzame en warme mensen.

Excursies

Intussen kende ik het eiland al wat beter en leek het me een uitdaging om als gids te werken. Bij wijze van opleiding ben ik een paar keer met een officiële gids meegegaan. Op die manier werd ik vertrouwd met de verschillende excursies. Nadien werd ik voor de leeuwen gegooid en mocht ik met een volle bus toeristen op pad.

Mijn favoriete excursies? De Samariakloof, het Minoïsch paleis van Knossos en de excursie ‘Onbekend Kreta’. Hierin belichtte ik het leven in de dorpen, en het Grieks-orthodoxe geloof. Ook de excursie ‘West-Kreta’ gidste ik graag. Daarbij bezochten we het Arkadi-klooster en de twee mooiste steden van Kreta: Chania en Rethymnon. Niks zo fijn als mensen de cultuur en geschiedenis van Kreta te leren kennen!

Vrijheid

Ik werkte niet enkel tijdens het toeristische seizoen. Ook tijdens de winter moest er brood op de plank komen. Allerhande jobs heb ik er gedaan: verkoopster in een geschenkenzaak, schoonmaakster in een kleuterschool, klantenwerving bij een exportbedrijf, vrachtwagens en machines zoeken voor een bouwbedrijf…

Heel uiteenlopende jobs, met één constante: ik kreeg heel veel vrijheid om de jobs in te vullen. Veel meer dan ik gewoon was in België. Terwijl de kleuterjuffen koffiepauze hielden, was ik bijvoorbeeld verantwoordelijk voor de oudste kleuters. Dit zorgde ervoor dat ik tijdens elke job ontzettend veel leerde.

Vreten

Er waren wel meer cultuurverschillen. Het tweede jaar dat ik er woonde, huurde ik een studio bij een Griekse familie. Hele lieve, vriendelijke mensen. Alleen wilden die de hele dag weten hoe het met me was en wat ik die dag zou doen. Ik had totaal geen privacy en vond dat best wel moeilijk. Maar zo zien zij dat niet. Voor hen is dat groepsgevoel erg belangrijk.

Dat blijkt ook uit hun manier van opvoeden. Grootouders brengen de kleinkinderen groot, en kinderen en kleinkinderen zorgen later voor de grootouders. Nu ja, opvoeden. Kinderen straffen is in Griekenland overduidelijk niet aan de orde. Doen die iets stouts, dan zeggen ze gewoon dat het niet mag, en dat is dat. Gevolg hiervan is dat de kinderen behoorlijk verwend zijn en weinig respect hebben voor hun ouders. Nog iets dat me frappeerde was hoeveel eten ze hun kinderen geven. Griekse vrouwen zijn de hele dag aan het koken en zitten hun kroost voortdurend achterna met eten. Letterlijk!

Terug

Door de crisis, ben ik intussen terug in België komen wonen. Ik vond geen werk meer tijdens de winter. Om de band levend te houden, werk ik hier momenteel als verkoper van Griekse producten. Die probeer ik wat meer bekendheid te geven. Ik heb het dan over lekkere tapenades gemaakt van avocado, verschillende producten op basis van granaatappel en geparfumeerde olijfolies.

Ik wil zeker terug naar Kreta. Wanneer is voorlopig nog niet duidelijk, maar dat ik terugkeer, staat als een paal boven water!"