Joeri (50): “Ik ben strategisch adviseur bij de minister van Veiligheid en Binnenlandse Zaken in Bamako, de hoofdstad van Mali. Ik geef vooral advies over de hervorming van de veiligheidsdiensten, de strijd tegen terreur en de organisatie van democratische verkiezingen.

Het was me snel duidelijk dat je heel veel geduld en begrip moet hebben, wil je iets bereiken. Je moet de lokale cultuur en tradities kennen en weten hoe je een gesprek aanknoopt. Ik ken ondertussen een aardig mondje Bambara (de lokale taal) en dat helpt om het ijs te breken.

Tijd en deadlines kennen de Malinezen absoluut niet. Alles wordt vroeg of laat uitgevoerd, maar op het Afrikaanse ritme… Iets waar wij westerlingen het heel moeilijk mee hebben.

Zwerm muggen

Bamako is een reusachtige stad en telt ongeveer 3,5 miljoen inwoners. Ik woon in de buitenwijk Sébénicoro, aan de voet van een heuvel. Bamako is omringd door heuvels en ligt in een dal dat gevormd is door de Niger.

Wat onmiddellijk opvalt in Bamako is het chaotische verkeer! Hier geldt de wet van de sterkste. Respect voor verkeersregels hebben ze hoegenaamd niet. De 3,5 miljoen inwoners hebben allemaal een brommertje -een ‘Djakarta’ genaamd- waarmee ze laveren door de straten als een zwerm muggen.

Vaak vraagt men mij wat het grootste gevaar vormt in Mali. Iedereen denkt de terroristische dreiging, maar mijn ervaring leert me dat het verkeer met stip op 1 staat. Het is de grootste oorzaak van lichamelijk letsel. Op 2 het klimaat en meer bepaald de hitte, het stof en de pollutie. Op 3 de muggen en parasieten -je moet altijd preventieve voorzorgen nemen tegen malaria. En op 4 de terroristische dreiging.

Heerlijke smaakbommen

Mali telt maar twee seizoenen: een regenseizoen, van eind juni tot eind oktober, en een droog en warm (lees heet) seizoen. De gemiddelde dagtemperatuur in de maand mei bedraagt ongeveer 43°C. Met uitschieters tot 49 en 50°C.

Na acht maanden droogte is het niet verwonderlijk dat kinderen en volwassen de eerste, frisse regendruppels verwelkomen met traditionele dans en gezang. Absoluut de moeite om eens mee te maken!

Wat eten betreft vind je hier eigenlijk alles. Er zijn vier ‘Europese’ supermarkten waar je westerse producten kunt kopen en de stad telt ontelbare restaurants. Lokale groenten en fruit zijn trouwens absolute smaakbommen. Het mangoseizoen is net begonnen. Niks heerlijkers dan ze zelf van de bomen te plukken. Wat ik wel mis is verse vis! Bamako ligt dan wel aan de Niger, maar vis van hier durf ik toch niet te eten. En het transport van de ingevoerde vis vertrouw ik ook niet helemaal.

Onderlinge solidariteit

Wat ik bijzonder leuk vind aan Mali is de hartelijkheid van de bevolking! Het is ongelofelijk hoe vriendelijk en optimistisch de inwoners zijn, ondanks de armoede en miserie. De onderlinge solidariteit is heel groot. Het is heel gewoon dat een moeder kookt voor alle kinderen uit de straat. Alles wat ze hebben, wordt gedeeld. Je bent ook overal welkom: bij de mensen thuis om thee te drinken, op trouwfeesten, verjaardagsfeesten…

Opvallend ook is de fierheid van de Malinese vrouwen. Ze zijn altijd heel kleurrijk gekleed en mooi opgemaakt. Vooral op vrijdag en op zondag draagt iedereen zijn mooiste kledij. Dat wil zeggen: hoe levendiger en flamboyanter, hoe beter.

Natuurlijk zijn er ook minder leuke kanten aan het leven hier, vooral op het platteland. Ik denk dan aan besnijdenissen, het uithuwelijken van tienermeisjes en de etnische en communautaire strijd in het centrum en noorden van het land.

Oevers van de Niger

Ik ben hier nu bijna drie jaar en voel me best wel thuis. Ik ga vaak wandelen langs de oevers van de Niger, drink thee met mijn vrienden en tijdens het weekend neem ik een frisse duik in één van de zwembaden van de internationale hotels. Ik ga ook graag op restaurant, en pik daarna wel eens een concert mee van een van de vele Malinese muzikanten zoals Salif Keita en Oumou Sangaré.

Mijn contract loopt tot begin volgend jaar. Ik weet absoluut niet wat de toekomst brengt, maar ik denk dat ik mijn carrière in Afrika zal verderzetten.

Voor wie ook naar het buitenland wil emigreren heb ik volgende raad: licht je goed in! Ga langs bij het Ministerie van Buitenlandse zaken voor advies. Wend je tot het Tropisch Instituut om de gezondheidsrisico’s te kennen. En breng een bezoek aan de ambassade van het land waar je naartoe wil. En wees vooral open van geest.”

E-mail: jvanbelle@hotmail.com